سوره اعراف/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره اعراف (7) |
| آیات سوره اعراف |
| فهرست قرآن |
|
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
الف، لام، میم، صاد
2
کتابی است که، بر تو نازل شده، در دل تو از آن تردیدی نباشد، تا به آن بیم دهی و مؤمنان را پندی باشد
3
از آنچه از جانب پروردگارتان برایتان نازل شده است پیروی کنید و سوای او، از خدایان دیگر متابعت مکنید شما چه اندک پند می پذیرید
4
وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَآئِلُونَ
چه بسا قریه هایی که مردمش را به هلاکت رسانیدیم، و عذاب ما شب هنگام یا، آنگاه که به خواب نیمروزی فرو رفته بودند، به آنان در رسید
5
فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن قَالُواْ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
چون عذاب ما به آنان در رسید سخنشان جز این نبود که گفتند: ما ستمکار بودیم
6
فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ
البته از مردمی که برایشان پیامبرانی فرستاده شده و نیز از پیامبرانی که فرستاده شده اند سؤال خواهیم کرد
7
فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِم بِعِلْمٍ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ
و از هر چه کرده اند با آگاهی تمام برایشان حکایت خواهیم کرد، زیرا ما هرگز غایب نبوده ایم
8
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
در آن روز، وزن کردن به حق خواهد بود آنها که ترازویشان سنگین است، رستگارانند
9
آنان که ترازوی اعمالشان سبک گشته است کسانی هستند که به آیات ما ایمان نیاورده بودند و از این رو به خود زیان رسانیده اند
10
وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ
در زمین جایگاهتان دادیم و راههای معیشتتان را در آن قرار دادیم و چه اندک سپاس می گزارید
11
و شما را بیافریدیم، و صورت بخشیدیم، آنگاه به فرشتگان گفتیم : آدم را سجده کنید همه، جز ابلیس، سجده کردند و ابلیس در شمار سجده کنندگان نبود
12
خدا گفت: وقتی تو را به سجده فرمان دادم، چه چیز تو را از آن بازداشت،؟ گفت : من از او بهترم، مرا از آتش آفریده ای و او را از گل
13
گفت: از این مقام فرو شو تو را چه رسد که در آن گردنکشی کنی؟ بیرون رو که تو از خوارشدگانی
14
قَالَ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
گفت: مرا تا روز قیامت که زنده می شوند مهلت ده
15
قَالَ إِنَّكَ مِنَ المُنظَرِينَ
گفت: تو از مهلت یافتگانی
16
قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ
گفت : حال که مرا نومید ساخته ای، من هم ایشان را از راه راست تو منحرف می کنم
17
آنگاه از پیش و از پس و از چپ و از راست بر آنها می تازم و بیشترینشان، را ناسپاس خواهی یافت
18
گفت: از اینجا بیرون شو، منفور مطرود از کسانی که پیروی تو گزینندو از همه شما جهنم را خواهم انباشت
19
ای آدم، تو و همسرت در بهشت مکان گیرید از هر جا که خواهید بخوریدولی به این درخت نزدیک مشوید که در شمار بر خویش ستم کنندگان خواهید شد
20
پس شیطان آن دو را وسوسه کرد، تا شرمگاهشان را که از آنها پوشیده، بوددر نظرشان آشکار کند و گفت : پروردگارتان شما را از این درخت منع کردتا مباد از فرشتگان یا جاویدانان شوید
21
وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ
و برایشان سوگند خورد که نیکخواه شمایم
22
و آن دو را بفریفت و به پستی افکند چون از آن درخت خوردند شرمگاههایشان آشکار شد و به پوشیدن خویش از برگهای بهشت پرداختند پروردگارشان ندا داد: آیا شما را از آن درخت منع نکرده بودم و نگفته بودم که شیطان به آشکارا دشمن شماست؟
23
گفتند: ای پروردگار ما، به خود ستم کردیم و اگر ما را نیامرزی و بر، مارحمت نیاوری از زیان دیدگان خواهیم بود
24
قَالَ اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ
گفت : فرو شوید، برخی دشمن برخی دیگر، و تا روز قیامت زمین قرارگاه و جای تمتع شما خواهد بود
25
قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ
گفت : در آنجا زندگی خواهید کرد و در آنجا خواهید مرد و از آن بیرونتان آورند
26
ای فرزندان آدم، برای شما جامه ای فرستادیم تا شرمگاهتان را بپوشد و، نیز جامه زینت و جامه پرهیزگاری از هر جامه ای بهتر است و این یکی ازآیات خداست، باشد که پند گیرند
27
ای فرزندان آدم، شیطان شما را نفریبد، همچنان که پدر و مادرتان را ازبهشت بیرون راند، لباس از تنشان کند تا شرمگاهشان را به ایشان بنمایاند او و قبیله اش از جایی که آنها را نمی بینید شما را می بینند ما شیطانها را دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی آورند
28
چون کار زشتی کنند، گویند: پدران خود را نیز چنین یافته ایم و خدا، مارا بدان فرمان داده است بگو: خدا به زشتکاری فرمان نمی دهد چرا چیزهایی به خدا نسبت می دهید که نمی دانید؟
29
بگو: پروردگار من به عدل فرمان داده است و به هنگام هر نماز روی به جانب او دارید و او را با ایمان خالص بخوانید و همچنان که شما را آفریده است باز می گردید.
30
فرقه ای را هدایت کرده و فرقه ای گمراهی را در خورند اینان شیطانها را به جای خدا به دوستی گرفتند و می پندارند که هدایت یافته اند
31
ای فرزندان آدم، به هنگام هر عبادت لباس خود بپوشید و نیز بخورید، وبیاشامید ولی اسراف مکنید، که خدا اسرافکاران را دوست نمی دارد
32
بگو: چه کسی لباسهایی را که خدا برای بندگانش پدید آورده، و خوردنیهای خوش طعم را حرام کرده است؟ بگو: این چیزها در این دنیا برای کسانی است که ایمان آورده اند و در روز قیامت نیز خاص آنها باشد آیات خدارا برای دانایان اینچنین به تفصیل بیان می کنیم
33
بگو: پروردگار من زشتکاریها را چه آشکار باشند و چه پنهان و نیز، گناهان و افزونی جستن به ناحق را، حرام کرده است، و نیز حرام است چیزی را شریک خدا سازید که هیچ دلیلی بر وجود آن نازل نشده است، یا درباره خداچیزهایی بگویید که نمی دانید
34
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ
هر امتى را مدت عمرى است. چون اجلشان فراز آيد، يك ساعت پيش و پس نشوند.
35
ای فرزندان آدم، هر گاه پیامبرانی از خود شما بیایند و آیات مرا بر شما بخوانند، کسانی که پرهیزگاری کنند و به صلاح آیند بیمی بر آنها نیست وخود غمگین نمی شوند
36
و آنها که آیات ما را به دروغ نسبت داده و از آن سر بر تافته اند، اهل جهنمند و جاودانه در آن خواهند بود
37
کیست ستمکارتر از آن که به خدا دروغ بندد یا آیات او را دروغ انگارد؟نصیبی که برایشان مقرر شده به آنها خواهد رسید آنگاه که فرستادگان مابیایند تا جانشان را بگیرند، می پرسند: آن چیزهایی که به جای خدا پرستش می کردید، اکنون کجایند؟ گویند: تباه شدند و از دست ما رفتند و در این حال به زیان خود شهادت دهند، زیرا که کافر بوده اند
38
گوید: به میان امتهایی که پیش از شما بوده اند، از جن و انس، در آتش، داخل شوید هر امتی که به آتش داخل شود امت همکیش خود را لعنت کند تا چون همگی در آنجا گرد آیند، گروههایی که پیرو بوده اند در باره گروههایی که پیشوا بوده اند گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند، دو چندان در آتش عذابشان کن گوید: عذاب همه دو چندان است ولی شمانمی دانید
39
پیشوایان به پیروان گویند: شما را بر ما هیچ برتری نیست، اینک به، کیفر کارهایی که کرده بودید عذاب را بچشید
40
درهای آسمان بر روی کسانی که آیات ما را تکذیب کرده اند و از آنها سربر تافته اند، گشوده نخواهد شد تا آنگاه که شتر از سوراخ سوزن بگذرد ومجرمان را اینچنین کیفر می دهیم
41
لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ
بستری از آتش جهنم در زیر و پوششی از آتش جهنم بر روی دارند و ستمکاران را اینچنین کیفر می دهیم
42
به هیچ کس جز اندازه توانش تکلیف نمی کنیم آنان که ایمان آورده اندو، کارهای نیکو کرده اند اهل بهشتند و در آنجا جاویدانند
43
و هر گونه کینه ای را از دلشان بر می کنیم نهرها در زیر پایشان جاری است. گویند: سپاس خدایی را که ما را بدین راه رهبری کرده و اگر ما رارهبری نکرده بود، راه خویش نمی یافتیم رسولان پروردگار ما به حق آمدند و آنگاه ایشان را ندا دهند که به پاداش کارهایی که می کردید این بهشت را به شما داده اند
44
بهشتیان دوزخیان را آواز دهند که ما به حقیقت یافتیم آنچه را که، پروردگارمان وعده داده بود، آیا شما نیز به حقیقت یافته اید آنچه را که پروردگارتان وعده داده بود؟ گویند: آری آنگاه آواز دهنده ای در آن میان آواز دهد که لعنت خدا بر کافران باد.
45
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ كَافِرُونَ
آنان که از راه خدا روی بر می گردانند و آن را کجروی می پندارند و به قیامت ایمان ندارند
46
و میانشان حایلی است، و بر اعراف مردانی هستند که همه را به، نشانیشان می شناسند و اهل بهشت را آواز می دهند که سلام بر شما باد اینان هر چند طمع بهشت دارند ولی هنوز بدان داخل نشده اند
47
چون چشم به جانب دوزخیان گردانند گویند: ای پروردگار ما، ما را در شمار ستمکاران قرار مده
48
ساکنان اعراف مردانی را که از نشانیشان می شناسند آواز دهند و گویند:آن خواسته که گرد آورده بودید و آن همه سرکشی که داشتید شما را فایده ای نبخشید
49
آیا اینان همان کسانند که شما سوگند خورده بودید که رحمت خداوند، نصیبشان نمی شود؟ داخل در بهشت شوید، نه بیمی بر شماست و نه غمگین می شوید
50
دوزخیان بهشتیان را آواز دهند که اندکی آب یا از چیزهایی که خدا به شماارزانی کرده است بر ما فرو ریزید گویند: خدا آنها را بر کافران حرام کرده است
51
امروز آنان را که دین خویش لهو و بازیچه پنداشتند و زندگی دنیا فریبشان داده بود فراموش می کنیم، همچنان که آنها نیز رسیدن به این روز را ازیاد برده بودند و آیات ما را تکذیب می کردند
52
وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
برای هدایت مؤمنان و بخشایش به ایشان کتابی آوردیم که در آن هر چیز، رااز روی دانش به تفصیل بیان کرده ایم
53
آیا جز نتیجه اعمال انتظاری دارند؟ روزی که نتیجه اعمال پدیدار شود، کسانی که آن روز را از یاد برده بودند می گویند: پیامبران پروردگار ما به حق آمدند آیا شفیعانی هستند که ما را شفاعت کنند؟ یا آنکه کسی هست که ما را بازگرداند تا کارهای دیگری جز آن کارها که می کردیم، انجام دهیم؟ به خود زیان رسانیدند و آن بتان را که شریک خدا می خواندند اینک ازدست داده اند
54
پروردگار شما الله است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید پس به عرش، پرداخت شب را در روز می پوشاند و روز شتابان آن را می طلبد وآفتاب و ماه و ستارگان مسخر فرمان او هستند آگاه باشید که او راست آفرینش و فرمانروایی خدا آن پروردگار جهانیان به غایت بزرگ است
55
ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
پروردگارتان را با تضرع و در نهان بخوانید، زیرا او متجاوزان سرکش را دوست ندارد
56
در زمین آنگاه که به صلاح آمده است فساد مکنید و خدا را از روی بیم، وامید بخوانید و رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است
57
و اوست که پیشاپیش رحمت خود بادها را به بشارت می فرستد چون بادهاابرهای گرانبار را بردارند، ما آن را به سرزمینهای مرده روان سازیم و از آن باران می فرستیم و به باران هر گونه ثمره ای را می رویانیم مردگان را نیز اینچنین زنده می گردانیم شاید پند گیرید
58
و سرزمین خوب گیاه آن به فرمان پروردگارش می روید، و زمین بد جز اندک، گیاهی از آن پدید نمی آید برای مردمی که سپاس می گویند آیات خدا رااینچنین گونه گون بیان می کنیم
59
نوح را بر قومش به رسالت فرستادیم گفت : ای قوم من، الله را بپرستید، شما را خدایی جز او نیست، من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم
60
قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ
مهتران قومش گفتند: تو را به آشکارا در گمراهی می بینیم
61
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلاَلَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
گفت: ای قوم من، گمراهی را در من راهی نیست، من پیامبری از جانب، پروردگار جهانیانم
62
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
پیامهای پروردگارم را به شما می رسانم و شما را اندرز می دهم و از خدا،آن می دانم که شما نمی دانید
63
آیا از اینکه بر مردی از خودتان از جانب پروردگاتان وحی نازل شده است تا شما را بترساند و پرهیزگاری کنید و کاری کند که مورد رحمت قرار گیرید، به شگفت آمده اید؟
64
پس تکذیبش کردند و ما او و کسانی را که با او در کشتی بودند رهانیدیم و، آنان را که آیات ما را دروغ می انگاشتند غرقه ساختیم، که مردمی بی بصیرت بودند
65
و بر قوم عاد، برادرشان هود را فرستادیم گفت: ای قوم من، الله رابپرستید که شما را جز او خدایی نیست، و چرا نمی پرهیزید؟
66
مهتران قوم او که کافر شده بودند، گفتند: می بینیم که به بیخردی گرفتار شده ای و پنداریم که از دروغگویان باشی
67
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
گفت: ای قوم من، در من نشانی از بیخردی نیست، من پیامبر پروردگار جهانیانم
68
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاتِ رَبِّي وَأَنَاْ لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ
پیامهای پروردگارم را به شما می رسانم و شما را اندرزگویی امینم
69
آیا از اینکه بر مردی از خودتان از جانب پروردگارتان وحی نازل شده است تا شما را بترساند، تعجب می کنید؟ به یاد آرید آن زمان را که شما راجانشین قوم نوح ساخت و به جسم فزونی داد پس نعمتهای خدا را به یاد آورید، باشد که رستگار گردید
70
گفتند: آیا نزد ما آمده ای تا تنها الله را بپرستیم و آنچه را که، پدرانمان می پرستیدند رها کنیم؟ اگر راست می گویی آنچه را که به ما وعده می دهی بیاور
71
گفت : عذاب و خشم پروردگارتان حتما بر شما نازل خواهد شد آیا در باره این بتهایی که خود و پدرانتان بدین نامها نامیده اند و خدا هیچ دلیلی بر آنها نازل نساخته است، با من ستیزه می کنید؟ به انتظار بمانید من هم با شما به انتظار می مانم
72
هود و همراهانش را به پایمردی رحمت خویش رهانیدیم و کسانی را که آیات، ما را تکذیب کردند و ایمان نیاورده بودند از ریشه برکندیم
73
بر قوم ثمود، برادرشان صالح را فرستادیم گفت : ای قوم من، الله را بپرستید، شما را هیچ خدایی جز او نیست، از جانب خدا برای شما نشانه ای آشکار آمد این ماده شتر خدا، برایتان نشانه ای است رهایش کنید تا در زمین خدا بچرد و هیچ آسیبی به او نرسانید که عذابی دردآور شما را فرا خواهد گرفت
74
به یاد آرید آن زمان را که شما را جانشینان قوم عاد کرد و در این زمین، جای داد تا بر روی خاکش قصرها برافرازید و در کوهستانهایش خانه هایی بکنید نعمتهای خدا را یاد کنید و در زمین تبهکاری و فساد مکنید
75
مهتران قومش که گردنکشی می کردند، به زبون شدگان قوم که ایمان آورده، بودند گفتند: آیا می دانید که صالح از جانب پروردگارش آمده است؟ گفتند: ما به آیینی که بدان مامور شده ایمان داریم
76
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا بِالَّذِيَ آمَنتُمْ بِهِ كَافِرُونَ
گردنکشان گفتند: ما به کسی که شما ایمان آورده اید ایمان نمی آوریم
77
پس ماده شتر را پی کردند و از فرمان پروردگارشان سر باز زدند و گفتند :ای صالح، اگر پیامبر هستی آنچه را به ما وعده می دهی بیاور
78
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ
پس زلزله ای سخت آنان را فرو گرفت و در خانه های خود بر جای مردند
79
صالح از آنان روی برگردانید و گفت : ای قوم من، رسالت پروردگارم را به شما رسانیدم و اندرزتان دادم ولی شما نیکخواهان را دوست ندارید
80
و لوط را فرستادیم آنگاه به قوم خود گفت : چرا کاری زشت می کنید، که هیچ کس از مردم جهان پیش از شما نکرده است؟
81
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ
شما به جای زنان با مردان شهوت می رانید شما مردمی تجاوزکار هستید
82
جواب قوم او جز این نبود که گفتند: آنها را از قریه خود برانید که، آنان مردمی هستند که از کار ما بیزاری می جویند
83
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ
لوط و خاندانش را نجات دادیم جز زنش که با دیگران در شهر ماند
84
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ
بر آنها بارانی باریدیم، بنگر که عاقبت مجرمان چگونه بود
85
و بر مردم مدین برادرشان شعیب را فرستادیم گفت : ای قوم من، الله را، بپرستید، شما را خدایی جز او نیست، از جانب پروردگارتان نشانه ای روشن آمده است در پیمانه و ترازو خیانت مکنید و به مردم کم مفروشید واز آن پس که زمین به صلاح آمده است در آن فساد مکنید، که اگر ایمان آورده اید، این برایتان بهتر است
86
و بر سر راهها منشینید تا مؤمنان به خدا را بترسانید و از راه خدا، رویگردان سازید و به کجروی وادارید و به یاد آرید آنگاه که اندک بودید، خدا بر شمار شما افزود و بنگرید که عاقبت مفسدان چگونه بوده است
87
اگر گروهی از شما به آنچه من از جانب خدا بدان مبعوث شده ام، ایمان آورده اند و گروهی هنوز ایمان نیاورده اند، صبر کنید تا خدا میان ما حکم کند که او بهترین داوران است
88
مهتران قومش که سرکشی پیشه کرده بودند گفتند: ای شعیب، تو و کسانی را، که به تو ایمان آورده اند از قریه خویش می رانیم مگر آنکه به آیین ما برگردید گفت : و هر چند از آن کراهت داشته باشیم؟
89
پس از آنکه خدا ما را از کیش شما رهانیده است اگر بدان بازگردیم،، برخدا دروغ بسته باشیم، و ما دیگر بار بدان کیش باز نمی گردیم، مگر آنکه خدا آن پروردگار ما خواسته باشد زیرا علم پروردگار ما بر همه چیز احاطه دارد ما بر خدا توکل می کنیم ای پروردگار ما، میان ما و قوم ما به حق، راهی بگشا که تو بهترین راهگشایان هستی
90
مهتران قومش که کافر بودند، گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید سخت زیان کرده اید
91
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ
پس زلزله ای سخت آنان را فرو گرفت و در خانه های خود بر جای مردند
92
آنان که شعیب را به دروغگویی نسبت دادند، گویی که هرگز در آن دیار نبوده اند آنان که شعیب را به دروغگویی نسبت دادند خود زیان کردند
93
پس، از آنها رویگردان شد و گفت : ای قوم من، هر آینه پیامهای، پروردگارم را به شما رسانیدم و اندرزتان دادم چگونه بر مردمی کافر اندوهگین شوم؟
94
و ما هیچ پیامبری را به هیچ قریه ای نفرستادیم مگر آنکه ساکنانش را به سختی و بیماری گرفتار کردیم، باشد که تضرع کنند
95
آنگاه جای بلا و محنت را به خوشی و خوبی سپردیم، تا شمارشان افزون شد وگفتند: آن پدران ما بودند که دچار سختی و بیماری شدند ناگهان آنان را بی خبر فرو گرفتیم
96
اگر مردم قریه ها ایمان آورده و پرهیزگاری پیشه کرده بودند برکات، آسمان و زمین را به رویشان می گشودیم، ولی پیامبران را به دروغگویی نسبت دادند ما نیز به کیفر کردارشان مؤاخذه شان کردیم
97
أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتاً وَهُمْ نَآئِمُونَ
آیا مردم قریه ها پنداشتند از اینکه عذاب ما شب هنگام که به خواب رفته اند بر سر آنها بیاید، در امانند؟
98
أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ
و آیا مردم قریه ها پنداشتند از اینکه عذاب ما به هنگام چاشت که به بازیچه مشغولند بر سر آنها بیاید، در امانند؟
99
أَفَأَمِنُواْ مَكْرَ اللّهِ فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ
آیا پنداشتند که از مکر خدا در امانند؟ از مکر خدا جز زیانکاران ایمن، ننشینند
100
آیا برای آنان که زمین را از پیشینیان به ارث برده اند، باز ننموده است که اگر بخواهیم آنها را نیز به کیفر گناهانشان به عقوبت می رسانیم وبر دلهایشان مهر می نهیم تا شنیدن نتوانند؟
101
اینها قریه هایی است که ما اخبارشان را بر تو حکایت کنیم پیامبرانشان، با دلایل روشن آمدند و به آن چیزها که از آن پیش دروغ خوانده بودند،ایمان نیاوردند و خدا بر دلهای کافران اینچنین مهر می نهد
102
وَمَا وَجَدْنَا لأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ
در بیشترینشان وفای به عهد نیافتیم و بیشترین را جز نافرمانان ندیدیم
103
بعد از آنها موسی را با آیاتمان بر فرعون و قومش مبعوث داشتیم به خلافش برخاستند اینک بنگر که عاقبت مفسدان چگونه بوده است
104
وَقَالَ مُوسَى يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
موسی گفت: ای فرعون، من پیامبری از جانب پروردگار عالمیانم
105
شایسته است که در باره خدا جز به راستی سخن نگویم من همراه با، معجزه ای از جانب پروردگارتان آمده ام بنی اسرائیل را با من بفرست
106
قَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
گفت: اگر راست می گویی و معجزه ای به همراه داری، آن را بیاور
107
فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
عصایش را انداخت، اژدهایی راستین شد
108
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ
و دستش را بیرون آورد، در نظر آنان که می دیدند سفید و درخشان بود
109
قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
مهتران قوم فرعون گفتند: این جادوگری است دانا
110
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
می خواهد شما را، از سرزمینتان بیرون کند، چه می فرمایید؟
111
قَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَآئِنِ حَاشِرِينَ
گفتند: او و برادرش را نگه دار و کسان به شهرها بفرست
112
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ
تا همه جادوگران دانا را نزد تو بیاورند
113
وَجَاء السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالْواْ إِنَّ لَنَا لأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
جادوگران نزد فرعون آمدند و گفتند: اگر غلبه یابیم، ما را پاداشی هست؟
114
قَالَ نَعَمْ وَإَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
گفت : آری، و شما از مقربان خواهید بود
115
قَالُواْ يَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ
گفتند: ای موسی، آیا نخست تو می افکنی، یا ما بیفکنیم؟
116
گفت: شما بیفکنید چون افکندند، دیدگان مردم را جادو کردند و آنان را ترسانیدند و جادویی عظیم آوردند
117
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
و به موسی وحی کردیم که عصای خود را بیفکن به ناگاه دیدند که همه جادوهایشان را می بلعد
118
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
پس حق به ثبوت رسید و کارهای آنان باطل شد
119
فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَانقَلَبُواْ صَاغِرِينَ
در همان جا مغلوب شدند، و خوار و زبون بازگشتند
120
وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
جادوگران به سجده وادار شدند
121
قَالُواْ آمَنَّا بِرِبِّ الْعَالَمِينَ
گفتند: به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم،
122
پروردگار موسی و، هارون
123
فرعون گفت: آیا پیش از آنکه من به شما رخصت دهم به او ایمان آوردید؟ این حیله ای است که در باره این شهر اندیشیده اید تا مردمش را بیرون کنید به زودی خواهید دانست
124
لأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلاَفٍ ثُمَّ لأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
دستها و پایهایتان را به خلاف یکدیگر خواهم برید و همگیتان را بر دار خواهم کرد
125
قَالُواْ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
گفتند: ما به نزد پروردگارمان باز می گردیم
126
خشم بر ما نمی گیری، جز آنکه چون نشانه های پروردگارمان بر ما آشکار، شد به آنها ایمان آوردیم ای پروردگار ما، بر ما شکیبایی ببار و ما را مسلمان بمیران
127
مهتران قوم فرعون گفتند: آیا موسی و قومش را می گذاری تا در زمین فسادکنند و تو و خدایانت را ترک گوید؟ گفت : پسرانشان را خواهم کشت و زنانشان را زنده خواهم گذاشت ما بالاتر از ایشانیم و بر آنها غلبه می یابیم
128
موسی به قومش گفت: از خدا مدد جویید و صبر پیشه سازید که این زمین، ازآن خداست و به هر کس از بندگانش که بخواهد آن را به میراث می دهد و سرانجام نیک از آن پرهیزگاران است
129
گفتند: پیش از آنکه تو بیایی در رنج بودیم و پس از آنکه آمدی باز در رنجیم گفت : امید است که پروردگارتان دشمنتان را هلاک کند و شما را در روی زمین جانشین او گرداند آنگاه بنگرد که چه می کنید
130
وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
قوم فرعون را به قحطو نقصان محصول مبتلا کردیم، شاید پند گیرند
131
چون نیکیی نصیبشان می شد می گفتند: حق ماست و چون بدیی به آنها می، رسید، موسی و همراهانش را بدشگون می دانستند آگاه باشید، آن نیک و بد که به ایشان رسد از خداست، ولی بیشترینشان نمی دانند
132
وَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ
و گفتند: هر گونه نشانه‌اى براى ما بياورى كه ما را بدان مسحور كنى به تو ايمان نخواهيم آورد.
133
ما نیز بر آنها نشانه هایی آشکار و گوناگون چون طوفان و ملخ و شپش و، قورباغه و خون فرستادیم باز سرکشی کردند، که مردمی مجرم بودند
134
و چون عذاب بر آنها فرود آمد، گفتند: ای موسی، بدان عهدی که خدا را با تو هست او را بخوان، که اگر این عذاب از ما دور کنی به تو ایمان می آوریم و بنی اسرائیل را با تو می فرستیم
135
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ
چون تا آن زمان که قرار نهاده بودند عذاب را از آنها دور کردیم، پیمان خود را شکستند
136
پس، از ایشان انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان کردیم زیرا آیات ما را، دروغ می انگاشتند و از آنها غفلت می ورزیدند
137
و به آن مردمی که به ناتوانی افتاده بودند، شرق و غرب آن سرزمین را که برکت داده بودیم به میراث دادیم، و وعده نیکویی که پروردگار تو به بنی اسرائیل داده بود بدان سبب که شکیبایی ورزیده بودند، به کمال رسید و هر چه را فرعون و قومش می ساختند و کاخهایی را که بر می افراشتند ویران کردیم
138
و بنی اسرائیل را از دریا گذرانیدیم بر قومی گذشتند که به پرستش، بتهای خود دل بسته بودند گفتند: ای موسی، همان طور که آنها را خدایانی است برای ما هم خدایی بساز گفت : شما مردمی بی خرد هستید
139
إِنَّ هَـؤُلاء مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِيهِ وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
آنچه اینان در آنند، نابود شونده و کاری که می کنند باطل است
140
قَالَ أَغَيْرَ اللّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَـهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ
گفت: آیا جز الله، برایتان خدایی بجویم، و حال آنکه اوست که شما رابر جهانیان برتری بخشید؟
141
و شما را از آل فرعون رهانیدیم به عذابهای سختتان می آزردند،، پسرانتان را می کشتند و زنانتان را زنده می گذاشتند و در این از جانب پروردگارتان آزمایشی بزرگ بود
142
سی شب با موسی وعده نهادیم و ده شب دیگر بر آن افزودیم تا وعده، پروردگارش چهل شب کامل شد و موسی به برادرش هارون گفت : بر قوم من جانشین من باش و راه صلاح پیش گیر و به طریق مفسدان مرو
143
چون موسی به میعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، گفت : ای پروردگار من، بنمای، تا در تو نظر کنم گفت : هرگز مرا نخواهی دید به آن کوه بنگر، اگر بر جای خود قرار یافت، تو نیز مرا خواهی دید چون پروردگارش بر کوه تجلی کرد، کوه را خرد کرد و موسی بیهوش بیفتاد چون به هوش آمد گفت : تو منزهی، به تو بازگشتم و من نخستین مؤمنانم
144
گفت: ای موسی، من تو را به پیامهایم و سخن گفتنم از میان مردم، برگزیدم، پس آنچه را به تو داده ام فرا گیر و از سپاسگزاران باش
145
برای او در آن الواح هر گونه اندرز و تفصیل هر چیز را نوشتیم پس گفتیم: آن را به نیرومندی بگیر، و قومت را بفرمای تا به بهترین آن عمل کنند، به زودی جایگاه نافرمانان را به شما نشان دهم
146
آن کسانی را که به ناحق در زمین سرکشی می کنند، زودا که از آیات، خویش رویگردان سازم، چنان که هر آیتی را که ببینند ایمان نیاورند و اگر طریق هدایت ببینند از آن نروند و اگر طریق گمراهی ببینند از آن بروند زیرااینان آیات را دروغ انگاشتند و از آن غفلت ورزیدند
147
و اعمال آنان که آیات ما و دیدار قیامت را دروغ انگاشتند، ناچیز شد، آیا جز در مقابل کردارشان کیفر خواهند دید؟
148
قوم موسی بعد از او از زیورهایشان تندیس گوساله ای ساختند که بانگ می کرد آیا نمی بینند که آن گوساله با آنها سخن نمی گوید و ایشان را به هیچ راهی هدایت نمی کند؟ آن را به خدایی گرفتند و بر خود ستم کردند
149
و چون از آن کار پشیمان شدند و دیدند که در گمراهی افتاده اند، گفتند :اگر پروردگارمان به ما رحم نکند و ما را نیامرزد، در زمره زیان کردگان خواهیم بود
150
چون موسی خشمگین و اندوهناک نزد قوم خود بازگشت، گفت : در غیبت من چه، بد جانشینانی بودید چرا بر فرمان پروردگار خود پیشی گرفتید؟ و الواح را بر زمین افکند، و سر برادرش را گرفت و به سوی خود کشید هارون گفت : ای پسر مادرم، این قوم مرا زبون یافتند و نزدیک بود که مرا بکشند، مرا دشمنکام مکن و در شما ستمکاران میاور
151
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
گفت: ای پروردگار من، مرا و برادرم را بیامرز و ما را در رحمت، خویش داخل کن که تو مهربان ترین مهربانانی
152
آنان که گوساله را برگزیدند به زودی به غضب پروردگارشان گرفتار خواهندشد و در زندگانی اینجهانی به خواری خواهند افتاد دروغگویان را اینچنین کیفر می دهیم
153
آنان که مرتکب کارهای بد شدند، آنگاه توبه کردند و ایمان آوردند، بدانند که پروردگار تو پس از توبه، آمرزنده و مهربان است
154
چون خشم موسی فرو نشست، الواح را برگرفت و در نوشته های آن، برای آنهایی که از پروردگارشان بیمناکند، هدایت و رحمت بود
155
موسی برای وعده گاه ما از میان قومش هفتاد مرد را برگزید چون زلزله آنها را فرو گرفت، گفت : ای پروردگار من، اگر می خواستی ایشان را و مرا پیش از این هلاک می کردی آیا به خاطر اعمالی که بیخردان ما انجام داده اند ما را به هلاکت می رسانی؟ و این جز امتحان تو نیست هر کس رابخواهی بدان گمراه می کنی و هر کس را بخواهی هدایت تو یاور ما هستی،ما را بیامرز و بر ما ببخشای که تو بهترین آمرزندگانی
156
برای ما در دنیا و آخرت نیکی بنویس ما به سوی تو راه یافته ایم گفت :، عذاب خود را به هر کس که بخواهم می رسانم و رحمت من همه چیز را در بر می گیرد آن را برای کسانی که پرهیزگاری می کنند و زکات می دهند وبه آیات ما ایمان می آورند مقرر خواهم داشت
157
آنان که از این رسول، این پیامبر امی که نامش را در تورات و انجیل، خود نوشته می یابند، پیروی می کنند آن که به نیکی فرمانشان می دهد و از ناشایست بازشان می دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنها حلال می کند و چیزهای ناپاک را حرام و بار گرانشان را از دوششان بر می دارد و بند و زنجیرشان را می گشاید پس کسانی که به او ایمان آوردند و حرمتش را نگاه داشتند ویاریش کردند و از آن کتاب که بر او نازل کرده ایم پیروی کردند، رستگارانند
158
بگو: ای مردم، من فرستاده خدا بر همه شما هستم آن خدایی که، فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست و هیچ خدایی جز او نیست زنده می کند ومی میراند پس به خدا و رسول او، آن پیامبر امی که به خدا و کلمات اوایمان دارد، ایمان بیاورید و از او پیروی کنید، باشد که هدایت شوید
159
وَمِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
گروهی از قوم موسی هستند که مردم را به حق راه می نمایند و به عدالت رفتار می کنند
160
بنی اسرائیل را به دوازده سبطتقسیم کردیم و چون قوم موسی از او آب، خواستند به او وحی کردیم که عصایت را بر سنگ بزن از آن سنگ دوازده چشمه روان شد و هر گروه آبشخور خویش را بشناخت و ابر را سایبانشان ساختیم و برایشان من و سلوی نازل کردیم بخورید از این چیزهای پاکیزه که بر شما روزی داده ایم و آنان به ما ستم نکردند بلکه به خودشان ستم می کردند
161
و به آنان گفته شد که در این قریه سکونت کنید و هر جا هر چه خواهید بخورید و بگویید که گناهان ما را بریز و سجده کنان از دروازه داخل شوید، تاگناهانتان را بیامرزیم به پاداش نیکوکاران خواهیم افزود
162
از میان آنان، آن گروه که بر خود ستم کرده بودند سخنی را که به آنها، گفته شده بود دیگر کردند پس به کیفر ستمی که می کردند برایشان از آسمان عذاب فرستادیم
163
درباره آن قریه نزدیک به دریا از ایشان بپرس آنگاه که در روز شنبه سنت می شکستند زیرا در روزی که شنبه می کردند ماهیان آشکار بر روی آب می آمدند و روزی که شنبه نمی کردند نمی آمدند اینان را که مردمی نافرمان بودند اینچنین می آزمودیم
164
و آنگاه که گروهی از ایشان گفتند: چرا قومی را پند می دهید که خدا، هلاکشان خواهد کرد و به عذابی دردناک مبتلا خواهد ساخت؟ گفتند: تا ما را نزد پروردگارتان عذری باشد و باشد که پرهیزگار شوند
165
چون اندرزی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، آنان را که از بدی پرهیز می کردند نجات دادیم و گنهکاران را به سبب گناهشان به عذابی سخت فرو گرفتیم
166
فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ
و چون از ترک چیزی که از آن منعشان کرده بودند سرپیچی کردند، گفتیم،:بوزینگانی مطرود شوید
167
و پروردگار تو اعلام کرد که کسی را بر آنان بگمارد که تا به روز قیامت به عذابی ناگوار معذبشان گرداند هر آینه پروردگار تو زود عقوبت می کندو نیز آمرزنده و مهربان است
168
آنان را گروه گروه در زمین تقسیم کردیم، بعضی نیکوکار و بعضی جز آن وبه نیکیها و بدیها آزمودیم، شاید بازگردند
169
بعد از اینان گروهی به جایشان نشستند و وارث آن کتاب شدند که به، متاع دنیوی دل بستند و گفتند که به زودی آمرزیده می شویم و اگر همانند آن باز هم متاعی بیابند برگیرند آیا از ایشان پیمان نگرفته اند که در باره خدا جز به راستی سخن نگویند، حال آنکه آنچه در آن کتاب آمده بود خوانده بودند؟ سرای آخرت برای کسانی که می پرهیزند بهتر است آیا تعقل نمی کنید؟
170
آنان که به کتاب خدا تمسک می جویند و نماز می گزارند بدانند که پاداش نیکوکاران را تباه نمی سازیم
171
و کوه را برفراز سرشان چون سایبانی نگه داشتیم و می پنداشتند که اکنون، بر سرشان خواهد افتاد کتابی را که به شما داده ایم با نیرومندی بگیرید وهر چه را که در آن آمده است به یاد دارید، باشد که پرهیزگار شوید
172
و پروردگار تو از پشت بنی آدم فرزندانشان را بیرون آورد و آنان را برخودشان گواه گرفت و پرسید: آیا من پروردگارتان نیستم؟ گفتند: آری،گواهی می دهیم تا در روز قیامت نگویید که ما از آن بی خبر بودیم
173
یا نگویید که پدران ما پیش از این مشرک بودند و مانسلی بودیم بعد از، آنها و آیا به سبب کاری که گمراهان کرده بودند ما را به هلاکت می رسانی؟
174
وَكَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
آیات را اینچنین به تفصیل بیان می کنیم، شاید باز گردند
175
خبر آن مرد را برایشان بخوان که آیات خویش را به او عطا کرده بودیم واو از آن علم عاری گشت و شیطان در پی اش افتاد و در زمره گمراهان در آمد
176
اگر خواسته بودیم به سبب آن علم که به او داده بودیم به آسمانش می بردیم ولی او در زمین بماند و از پی هوای خویش رفت مثل او چون مثل آن سگ است که اگر به او حمله کنی زبان از دهان بیرون آرد و اگر رهایش کنی باز هم زبان از دهان بیرون آرد مثل آنان که آیات را دروغ انگاشتند نیز چنین است قصه را بگوی، شاید به اندیشه فرو روند
177
سَاء مَثَلاً الْقَوْمُ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُواْ يَظْلِمُونَ
بد است مثل مردمی که آیات ما را دروغ انگاشتند و به خود ستم روا می داشتند
178
مَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي وَمَن يُضْلِلْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ
هر کس را که خدای راه نماید، راه خویش بیابد و آنان را که گمراه سازد زیانکار شوند
179
برای جهنم بسیاری از جن و انس را بیافریدیم ایشان را دلهایی است، که بدان نمی فهمند و چشمهایی است که بدان نمی بینند و گوشهایی است که بدان نمی شنوند اینان همانند چارپایانند حتی گمراه تر از آنهایند اینان خود غافلانند
180
از آن خداوند است نیکوترین نامها بدان نامهایش بخوانید آنها را که به نامهای خدا الحاد می ورزند واگذارید اینان به کیفر اعمال خود خواهند رسید
181
وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
از آفریدگان ما گروهی هستند که به حق راه می نمایند و به عدالت رفتار، می کنند
182
وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ
و آنان را که آیات ما را دروغ انگاشتند، از راهی که خود نمی دانند به تدریج خوارشان می سازیم
183
وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
و به آنها مهلت دهم، که تدبیر من استوار است
184
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُواْ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
آیا فکر نکرده اند که در یارشان نشانی از دیوانگی نیست و او به آشکارابیم دهنده آنهاست؟
185
آیا در ملکوت آسمانها و زمین و چیزهایی که خدا آفریده است نمی، اندیشند؟ و شاید که مرگشان نزدیک باشد و بعد از قرآن کدام سخن را باور دارند
186
مَن يُضْلِلِ اللّهُ فَلاَ هَادِيَ لَهُ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ
هر کس را که خدا گمراه کند هیچ راهنمایی برایش نیست و آنان را وامی گذارد تا همچنان در سرکشی خویش سرگردان بمانند
187
در باره قیامت از تو می پرسند که چه وقت فرا می رسد بگو: علم آن نزد پروردگار من است تنها اوست که چون زمانش فرا رسد آشکارش می سازد فرا رسیدن آن بر آسمانیان و زمینیان پوشیده است، جز به ناگهان بر شمانیاید چنان از تو می پرسند که گویی تو از آن آگاهی بگو: علم آن نزدخداست ولی بیشتر مردم نمی دانند
188
بگو: من مالک سود و زیان خود نیستم، مگر آنچه خدا بخواهد و اگر، علم غیب می دانستم بر خیر خود بسی می افزودم و هیچ شری به من نمی رسید من کسی جز بیم دهنده و مژده دهنده ای برای مؤمنان نیستم
189
اوست که همه شما را از یک تن بیافرید و از آن یک تن زنش را نیز، بیافرید تا به او آرامش یابد چون با او در آمیخت، به باری سبک بارورشد و مدتی با آن سر کرد و چون بار سنگین گردید، آن دو، الله پروردگارخویش را بخواندند که اگر ما را فرزندی صالح دهی از سپاسگزاران خواهیم بود
190
چون خدا آن دو را فرزندی صالح داد، برای او در آنچه به آنها عطا کرده بود شریکانی انگاشتند، حال آنکه خدا از هر چه با او شریک می سازند برتراست
191
أَيُشْرِكُونَ مَا لاَيَخْلُقُ شَيْئاً وَهُمْ يُخْلَقُونَ
آیا شریک خدا می سازند چیزهایی را که نمی توانند هیچ چیز بیافرینند و خود مخلوق دیگری هستند؟
192
وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلاَ أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ
نه می توانند یاریشان کنند و نه می توانند به یاری خود برخیزند
193
اگر آنها را به راه هدایت بخوانی، از شما پیروی نخواهند کرد، برایتان یکسان است چه دعوتشان کنید و چه خاموشی پیشه سازید
194
آنهایی که جز الله به خدایی می خوانید، بندگانی چون شمایند اگر راست می گویید، آنها را بخوانید تا شما را اجابت کنند
195
آیا آنها را پاهایی هست که با آن راه بروند یا آنها را دستهایی هست که با آن حمله کنند یا چشمهایی هست که با آن ببینند یا گوشهایی هست که باآن بشنوند؟ بگو: شریکانتان را بخوانید و بر ضد من تدبیر کنید و مرا مهلت مدهید
196
إِنَّ وَلِيِّـيَ اللّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ
یاور من الله است که این کتاب را نازل کرده و او دوست شایستگان است،
197
وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ
آنان را که به جای الله به خدایی می خوانید، نه شما را می توانند یاری کنند و نه خود را
198
و اگر آنها را به راه هدایت بخوانی نمی شنوند و می بینی که به تو می نگرند ولی گویی که نمی بینند
199
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ
عفو را پیشه کن و به نیکی فرمان ده و از جاهلان اعراض کن
200
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
و اگر از جانب شيطان در تو وسوسه‌اى پديد آمد، به خدا پناه ببر زيرا او شنوا و داناست.
201
کسانی که پرهیزگاری می کنند چون از شیطان وسوسه ای به آنها برسد، خدا را یاد می کنند، زیرا مردمی صاحب بصیرتند
202
وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لاَ يُقْصِرُونَ
و برادرانشان ایشان را به ضلالت می کشند و از عمل خویش باز نمی ایستند
203
چون آیه ای برایشان نیاوری، گویند: چرا از خود چیزی نمی گویی؟ بگو،: من پیرو چیزی هستم که از پروردگارم به من وحی می شود و این حجتهایی است از جانب پروردگارتان و رهنمود و رحمت است برای مردمی که ایمان می آورند
204
وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
چون قرآن خوانند به آن گوش فرا دهید و خاموش باشید، شاید مشمول رحمت خدا شوید
205
پروردگارت را در دل خود به تضرع و ترس، بی آنکه صدای خود بلند کنی،هر صبح و شام یاد کن و از غافلان مباش
206
هر آینه آنان که در نزد پروردگار تو هستند از پرستش او سر نمی تابند و تسبیحش می گویند و برایش سجده می کنند.
