آیه 71 سوره اعراف
<<70 | آیه 71 سوره اعراف | 72>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
هود پاسخ داد که (در این صورت) پلیدی و خباثت، و غضب خدایتان بر شما حتم گردید، آیا با من (که شما را به خدای یکتا میخوانم) درباره الفاظ بیمعنی و اسماء بیمسمّایی که خود و پدرانتان (بر آن بتان) نهادهاید مجادله میکنید و حال آنکه خدا در آن بتان هیچ حقیقت و برهانی ننهاده؟ پس شما بایستی در انتظار (عذاب خدا) باشید که من نیز با شما انتظار (عذابتان) دارم.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
رجس: پليد. مراد از آن در اينجا عذاب است.گويند: رجز و رجس هر دو، يكى است.
سلطان: دليل و حجت كه بر شخص تسلط آورد.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ أَ تُجادِلُونَنِي فِي أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ «71»
(حضرت هود، با ديدن سرسختى قوم عاد) گفت: پليدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آيا با من دربارهى نامهايى جدل مىكنيد كه شما و نياكانتان بر آن (بتها) نهادهايد؟ خداوند نسبت به حقّانيّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر (قهر الهى) باشيد، من هم با شما از منتظرانم.
جلد 3 - صفحه 97
نکته ها
اين آيه دلالت دارد كه هر منصب و لقب و عنوانى الهى كه بدون اذن خداوند باشد، به خصوص در ولايت عامّه، كذب و بهتان است. همان گونه كه لقب اميرالمؤمنين تنها براى حضرت على عليه السلام مىباشد، نه هيچ كس ديگر، لذا هنگامى كه امام صادق عليه السلام را با عنوان اميرالمؤمنين خطاب كردند، حضرت از اين كار نهى كرده و فرمودند: «هركس غير از على عليه السلام خود را به اين عنوان متّصف كند، جايگاهش آتش است». «1»
پیام ها
1- نتيجه لجاجت و در افتادن با حقّ، كيفر الهى و ننگ و هلاكت است. «قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ» (بگذريم كه خود لجاجت نوعى پليدى معنوى است)
2- انسان ذاتاً موحّد و طالب توحيد است، ولى گاهى تعصّب بر او عارض شده و حاكم مىشود. «وَقَعَ عَلَيْكُمْ»
3- كيفرهاى الهى در مسير تربيت انسان واز شئون ربوبيّت خداست. «مِنْ رَبِّكُمْ»
4- سنگ و چوب، با نامگذارى، «خدا» نمىشود. (نامهاى دهان پركن و بىمحتوا، يكى از بلاهاى قرن ما نيز هست.) «أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها»
5- معبودهاى مشركان، اسماى بىمسمّايند كه حقيقت و مشروعيّت ندارند و خداوند در هيچ آئينى به آن فرمان نداده است. أسماء ... ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ
6- عقايد بايد بر پايهى حجّت و برهان باشد، حتّى از بتپرستان هم برهان بخواهيد. «ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ» (از آنان كه مىگويند بت وسيلهى تقرّب به خداست، بپرسيد: آيا دليلى داريد كه خداوند پرستش بت را وسيلهى قرب خود قرار داده است؟!)
7- انبيا، به درستى هدف و پيروزى خويش و سقوط مخالفان اطمينان داشتند. «فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ»
«1». تفسير اثنىعشرى.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 98
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم