آیه 46 سوره اعراف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<45 آیه 46 سوره اعراف 47>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 8
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و میان این دو گروه حجاب و پرده‌ای است (از سرشت نیک و بد که مانع دیدار یکدیگر است) و بر اعراف (یعنی جایگاهی میان دوزخ و بهشت) مردانی هستند که همه را به سیمایشان می‌شناسند و بهشتیان را که هنوز داخل بهشت نشده و چشم امید به دخول آن دارند ندا کنند که سلام بر شما باد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

There will be a veil between them. And on the Elevations will be certain men who recognize each of them by their mark. They will call out to the inhabitants of paradise, ‘Peace be to you!’ (They will not have entered it, though they would be eager to do so.

معانی کلمات آیه

حجاب: حجب و حجاب: پنهان كردن و مانع شدن از دخول. حجاب ، به معنى پرده و مانع نيز آيد. مراد از آيه همين است.

اعراف: عرف (بر وزن قفل)، يال اسب، كاكل خروس و قسمتهاى بالاى كوه و تپه. مراد از آن، قسمتهاى بالاى حجاب است «وَ بَيْنَهُما حِجابٌ وَ عَلَى الْأَعْرافِ رِجالٌ»: يعنى ميان اهل بهشت و آتش حائلى است و در بلنديهاى آن حائل، مردانى هست.

سيماهم: سيما: علامت و هيئت.[۱]

نزول

محل نزول:

این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

شأن نزول:

برید بن معاویة العجلى گوید: از امام محمدباقر علیه‌السلام درباره این آیه سؤال كردم، فرمود: درباره امت پیامبر اسلام نازل گردیده و منظور از رجال ائمه اطهار از آل محمد صلى الله علیه و آله و سلم مى باشند[۳].[۴]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ بَيْنَهُما حِجابٌ وَ عَلَى الْأَعْرافِ رِجالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيماهُمْ وَ نادَوْا أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوها وَ هُمْ يَطْمَعُونَ «46»

و ميان آن دو (بهشتيان و دوزخيان) حجابى است و بر اعراف، (بلندى ميان دوزخ و بهشت) مردانى هستند (از اولياى خدا) كه همه (اهل‌بهشت و جهنّم) را از سيمايشان مى‌شناسند و بهشتيان را كه هنوز به بهشت وارد نشده‌اند، ولى اميدوارند، ندا مى‌دهند كه سلام بر شما باد.

جلد 3 - صفحه 71

نکته ها

مراد از «حجاب» در اين آيه، شايد همان ديوارى باشد كه در آيه‌ى 13 سوره‌ى حديد مى‌خوانيم كه ميان بهشتيان و دوزخيان ديوارى زده مى‌شود كه سمت بيرونى آن، عذاب و قسمت درونى‌اش رحمت است. «فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ» «1»

«اعراف» جمع «عرف»، به معناى مكان بلند است. در قرآن تنها در همين مورد از اعراف و اهل آن سخن به ميان آمده و اين سوره نيز به خاطر همين آيه اعراف نام گرفته است.

در روايات وتفاسير، نظرات مختلفى درباره‌ى اهل اعراف به چشم مى‌خورد. برخى آنان را اولياى خدا دانسته‌اند كه بر بلنديى ميان بهشت و جهنّم قرار مى‌گيرند و از سيماى مردم، همه‌ى آنها را مى‌شناسند، بهشتيان را سلام و تبريك مى‌گويند و از سرنوشت دوزخيان نگرانند؛ امّا برخى آنان را افراد ضعيفى معرّفى مى‌كنند كه گناهان و عباداتى دارند و منتظر لطف خدايند (آنگونه كه از آيه‌ى 106 سوره‌ى توبه استفاده مى‌شود).

شايد بتوان گفت كه صاحب و محور اصلى اعراف، اولياى خدايند و افراد ضعيف، در حاشيه قرار دارند. نيكوكاران به بهشت مى‌روند ومجرمان به دوزخ، افراد متوسّط وضعيف در اعراف گرفتار و منتظر سرنوشت مى‌مانند، ولى اولياى خدا كه بر اعراف قرار دارند، به كمك آنان برخاسته و شفاعت مى‌كنند. اين بيان از جمع نظريات مفسّران و روايات استفاده مى‌شود.

در روايات مى‌خوانيم كه اصحاب اعراف شهدايى هستند كه نواقصى در پرونده آنان است، «2» يا افرادى هستند كه خوبى‌ها و بدى‌هاى آنان يكسان است، اگر خداوند آنان را به دوزخ ببرد به خاطر گناهانشان است و اگر به بهشت ببرد از رحمت اوست. «3»

پیام ها

1- رفتار و خصلت‌هاى دنيوى، سيماى انسان را به گونه‌اى مى‌كند كه در قيامت‌


«1». تفسير الميزان.

«2». تفسير درّالمنثور.

«3». تفسير نورالثقلين؛ كافى، ج 2، ص 381.

جلد 3 - صفحه 72

ديگران با نگاه او را مى‌شناسند. «يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيماهُمْ» البتّه شناسايى به اين شكل، در دنيا نيز ممكن است، چنانكه خداوند در باره‌ى منافقان به پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «وَ لَوْ نَشاءُ لَأَرَيْناكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيماهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ» «1»

2- براى ورود به بهشت، لطف و عنايت الهى لازم است. أَصْحابَ الْجَنَّةِ ... هُمْ يَطْمَعُونَ‌


«1». محمّد، 30.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
  2. پرش به بالا طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 608.
  3. پرش به بالا البرهان فی تفسیر القرآن و بصائر الدرجات.
  4. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 357.

منابع