سوره توبه/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخهها
(ترتیل) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
__بیفهرست__ | __بیفهرست__ | ||
__بیبخش__ | __بیبخش__ | ||
− | {{متن و ترجمه سوره|نام=توبه|شماره=9}} | + | {{متن و ترجمه سوره|نام=توبه|شماره=9|کد صوت=<AudioTag url="https://wiki.ahlolbait.com/audios/full/009.mp3"></AudioTag> |
+ | |توصیف= پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)}} | ||
<center>'''سورة التوبة'''</center> | <center>'''سورة التوبة'''</center> |
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۰۷
درباره سوره توبه (9) |
آیات سوره توبه |
فهرست قرآن |
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ
خدا و پیامبرش بیزارند از مشرکانی که با آنها پیمان بسته اید
2
پس چهار، ماه به شما مهلت داده شد که در این سرزمین سیر کنید، و بدانید که از خدا نتوانید گریخت ، و اوست که کافران را رسوا می سازد
3
در روز حج بزرگ از جانب خدا و پیامبرش به مردم اعلام می شود که خدا، وپیامبرش از مشرکان بیزارند پس اگر توبه کنید برایتان بهتر است ، ولی اگر سرپیچی کنید بدانید که از خدا نتوانید گریخت و کافران را به عذابی دردآور بشارت ده
4
مگر آن گروه از مشرکان که با ایشان پیمان بسته اید و در پیمان خود کاستی نیاورده اند و با هیچ کس بر ضد شما همدست نشده اند با اینان به پیمان خویش تا پایان مدتش وفا کنید، زیرا خدا پرهیزگاران را دوست دارد
5
و چون ماههای حرام به پایان رسید، هر جا که مشرکان را یافتید بکشید و، بگیرید و به حبس افکنید و در همه جا به کمینشان نشینید اما اگر توبه کردند و نماز خواندند و زکات دادند، از آنها دست بردارید، زیرا خدا آمرزنده و مهربان است
6
و هر گاه یکی از مشرکان به تو پناه آورد، پناهش ده تا کلام خدا را بشنود، سپس به مکانی امنش برسان ، زیرا اینان مردمی نادانند
7
چگونه مشرکان را با خدا و پیامبر او پیمانی باشد ? مگر آنهایی که نزد، مسجدالحرام با ایشان پیمان بستید اگر بر سر پیمانشان ایستادند، بر سر پیمانتان بایستید خدا پرهیزگاران را دوست دارد
8
چگونه پیمانی باشد که اگر بر شما پیروز شوند به هیچ عهد و سوگند و، خویشاوندی وفا نکنند ? به زبان خشنودتان می سازند و در دل سر می پیچند و بیشترین عصیانگرانند
9
آیات خدا را به بهای اندک فروختند و از راه خدا اعراض کردند و بدکاری کردند
10
لاَ يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ
عهد و سوگند و خویشاوندی هیچ مؤمنی را رعایت نمی کنند و مردمی تجاوزکارند
11
پس اگر توبه کردند و نماز به جای آوردند و زکات دادند، برادران دینی شما هستند ما آیات خدا را برای مردمی که از دانایی برخوردارند تفصیل می دهیم
12
اگر پس از بستن پیمان ، سوگند خود شکستند و در دین شما طعن زدند، با، پیشوایان کفر قتال کنید که ایشان را رسم سوگند نگه داشتن نیست ، باشد که از کردار خود باز ایستند
13
آیا با مردمی که سوگند خود را شکستند و آهنگ اخراج پیامبر کردند و آنهابر ضد شما دشمنی آغاز کردند، نمی جنگید ? آیا از آنها می ترسید، و حال آنکه اگر ایمان آورده باشید سزاوارتر است که از خدا بترسید و بس ?
14
با آنها بجنگید خدا به دست شما عذابشان می کند و خوارشان می سازد و، شما را پیروزی می دهد و دلهای مؤمنان را خنک می گرداند
15
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَيَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
و کینه از دلهایشان بزداید و توبه هر که را که بخواهد می پذیرد اوست دانا و حکیم
16
آیا پنداشته اید که شما را به حال خود واگذاشته اند بی آنکه خدا کسانی، از شما را که جهاد می کنند و جز خدا و پیامبرش و مؤمنان را به همرازی نمی گزینند، معلوم دارد ? هر چند به هر کاری که می کنید آگاه است
17
مشرکان را نرسد که در حالی که به کفر خود اقرار می کنند مسجدهای خدا را عمارت کنند اعمال آنها ناچیز شده و در آتش جاویدانند
18
مسجدهای خدا را کسانی عمارت می کنند که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، اند و نماز می گزارند و زکات می دهند و جز از خدا نمی ترسند امید است که اینان از هدایت یافتگان باشند
19
آیا آب دادن به حاجیان و عمارت مسجدالحرام را با ایمان به خدا و روز قیامت و جهاد در راه خدا برابر می دانید ? نه ، نزد خدا برابر نیستند و خدا ستمکاران را هدایت نمی کند
20
آنان که ایمان آوردند و مهاجرت کردند و در راه خدا به مال و جان خویش جهاد کردند، در نزد خدا درجتی عظیم تر دارند و کامیافتگانند
21
يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ
پروردگارشان به رحمت و خشنودی خود و به بهشتی که در آن نعمتهای جاوید، باشد، بشارتشان می دهد
22
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
در آن بهشت جاویدان بمانند، زیرا اجر و مزد بزرگ در نزد خداوند است
23
ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر پدر یا برادرتان دوست دارند که کفررا به جای ایمان برگزینند، آنها را به دوستی مگیرید و هر کس از شما دوستشان بدارد از ستمکاران خواهد بود
24
بگو: اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و زنانتان و، خویشاوندانتان و اموالی که اندوخته اید و تجارتی که از کساد آن بیم دارید، و خانه هایی که بدان دلخوش هستید برای شما از خدا و پیامبرش و جهاد کردن در راه او دوست داشتنی تر است ، منتظر باشید تا خدا فرمان خویش بیاورد و خدا نافرمانان را دوست ندارد
25
خدا شما را در بسیاری از جایها یاری کرد و نیز در روز حنین ، آنگاه، که انبوهی لشکرتان شما را به شگفت آورده بود ولی برای شما سودی نداشت و زمین با همه فراخیش بر شما تنگ شد و بازگشتید و به دشمن پشت کردید
26
آنگاه خدا آرامش خویش را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد و لشکریانی که آنها را نمی دیدید فرو فرستاد و کافران را عذاب کرد، و این است کیفر کافران
27
ثُمَّ يَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن يَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
از آن پس خدا توبه هر کس را که بخواهد می پذیرد، که آمرزنده و، مهربان است
28
ای کسانی که ایمان آورده اید، مشرکان نجسند و از سال بعد نباید به مسجدالحرام نزدیک شوند و اگر از بینوایی می ترسید، خدا اگر بخواهد به فضل خویش بی نیازتان خواهد کرد زیرا خدا دانا و حکیم است
29
با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز قیامت ایمان نمی آورند و چیزهایی، را که خدا و پیامبرش حرام کرده است بر خود حرام نمی کنند و دین حق رانمی پذیرند جنگ کنید، تا آنگاه که به دست خود در عین مذلت جزیه بدهند
30
یهود گفتند که عزیر پسر خداست ، و نصاری گفتند که عیسی پسر خداست این، سخن که می گویند همانند گفتار کسانی است که پیش از این کافر بودند خدا بکشدشان به کجا باز می گردند ?
31
حبرها و راهبان خویش و مسیح پسر مریم را به جای الله به خدایی گرفتند وحال آنکه مامور بودند که تنها یک خدا را بپرستند، که هیچ خدایی جز اونیست منزه است از آنچه شریکش می سازند
32
می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند، و خدا جز به کمال، رساندن نور خود نمی خواهد هر چند کافران را خوش نیاید
33
او کسی است که پیامبر خود را برای هدایت مردم فرستاد، با دینی درست و بر حق ، تا او را بر همه دینها پیروز گرداند، هر چند مشرکان را خوش نیاید
34
ای کسانی که ایمان آورده اید، بسیاری از حبرها و راهبان اموال مردم، رابه ناشایست می خورند و دیگران را از راه خدا باز می دارند و کسانی راکه از زر و سیم می اندوزند و در راه خدا انفاقش نمی کنند، به عذابی دردآور بشارت ده ،
35
روزی که در آتش جهنم گداخته شود و پیشانی و پهلو و پشتشان را با آن، داغ کنند این است آن چیزی که برای خود اندوخته بودید حال طعم اندوخته خویش را بچشید
36
شمار ماهها در نزد خدا، در کتاب خدا از آن روز که آسمانها و زمین را بیافریده ، دوازده است چهار ماه ، ماههای حرامند این است شیوه درست در آن ماهها بر خویشتن ستم مکنید و همچنان که مشرکان همگی به جنگ شما برخاستند، همگی به جنگ ایشان برخیزید و بدانید که خدا با پرهیزگاران است
37
به تاخیر افکندن ماههای حرام ، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام ، تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند
38
ای کسانی که ایمان آورده اید، چیست که چون به شما گویند که برای جنگ در، راه خدا بسیج شوید، گویی به زمین می چسبید ? آیا به جای زندگی اخروی به زندگی دنیا راضی شده اید ? متاع این دنیا در برابر متاع آن دنیا جز اندکی هیچ نیست
39
اگر به جنگ بسیج نشوید خدا شما را به شکنجه ای دردناک عذاب می کند وقوم دیگری را به جای شما بر می گزیند و به خدا نیز زیانی نمی رسانید که بر هر کاری تواناست
40
اگر شما یاریش نکنید، آنگاه که کافران بیرونش کردند، خدا یاریش کرد،، یکی از آن دو به هنگامی که در غار بودند به رفیقش می گفت : اندوهگین مباش ، خدا با ماست خدا به دلش آرامش بخشید و با لشکرهایی که شماآن را نمی دیدید تاییدش کرد و کلام کافران را پست گردانید، زیرا کلام خدا بالاست و خدا پیروزمند و حکیم است
41
به جنگ بروید خواه بر شما آسان باشد خواه دشوار، و با مال و جان، خویش در راه خدا جهاد کنید اگر بدانید خیر شما در این است
42
اگر متاعی دست یافتنی بود یا سفری بود نه چندان دراز، از پی تو می آمدند، ولی اکنون که راه دراز شده است پیمودنش را دشوار می انگارند و به خدا قسم می خورند که اگر می توانستند همراه شما بیرون می آمدند اینان تن به هلاکت می سپارند خدا می داند که دروغ می گویند
43
خدایت عفو کند چرا به آنان اذن ماندن دادی ? می بایست آنها که راست می، گفتند آشکار شوند و تو دروغگویان را هم بشناسی
44
آنان که به خدا و روز قیامت ایمان دارند هرگز برای جهاد کردن با مال وجانشان از تو رخصت نمی خواهند و خدا پرهیزگاران را می شناسد
45
کسانی که به خدا و روز قیامت ایمان ندارند و دلهایشان را شک فرا، گرفته است و این شک آنها را به تردید افکنده است ، از تو رخصت می خواهند
46
اگر می خواستند که به جنگ بیرون شوند برای خویش ساز و برگی آماده کرده بودند، ولی خدا بسیج آنان را ناخوش داشت و از جنگشان بازداشت و به ایشان گفته شد که همراه کسانی که از جنگ سر برتافته اند در خانه بنشینید
47
اگر با شما به جنگ بیرون آمده بودند، جز فساد کاری نمی کردند، و تا فتنه انگیزی کنند و برای دشمنان به سخن چینی پردازند در میان شما رخنه می کردند، و خدا به ستمکاران آگاه است
48
پیش از این هم فتنه گری می کردند و کارها را برای تو واژگونه جلوه می، دادند تا آنگاه که حق فراز آمد و فرمان خداوند آشکار شد، در حالی که از آن کراهت داشتند
49
بعضی از آنان می گویند: مرا رخصت ده و به گناه مینداز آگاه باش که اینان خود در گناه افتاده اند و جهنم بر کافران احاطه دارد
50
اگر خیری به تو رسد اندوهگینشان سازد، و اگر به تو مصیبتی رسد می، گویند: ما چاره کار خویش پیش از این اندیشیده ایم آنگاه شادمان باز می گردند
51
بگو: مصیبتی جز آنچه خدا برای ما مقرر کرده است به ما نخواهد رسید او مولای ماست و مؤمنان بر خدا توکل کنند
52
بگو: آیا جز یکی از آن دو نیکی ، انتظار چیز دیگری را برای ما دارید، ?ولی ما منتظریم که عذاب خدا، یا از جانب او یا به دست ما به شما برسد پس شما منتظر باشید ما نیز منتظر می مانیم
53
قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ
بگو: خدا از شما نمی پذیرد، چه از روی رضا انفاق کنید چه از روی کراهت ، زیرا مردمی نافرمان هستید
54
هیچ چیز مانع قبول انفاقهایشان نشده مگر آنکه به خدا و پیامبرش ایمان نیاورده اند و جز با بی میلی به نماز حاضر نمی شوند و جز به کراهت انفاق نمی کنند
55
دارایی و فرزندانشان تو را به اعجاب نیفکند جز این نیست که خدا می، خواهد به آنها در این دنیا عذابشان کند و در حالی که هنوز کافرند جانشان برآید
56
وَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ
به خدا سوگند می خورند که از شمایند و حال آنکه از شما نیستند، اینان از شما بیمناکند
57
لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ
اگر پناهگاه یا غار یا نهانگاهی می یافتند، شتابان بدان جا روی می آوردند
58
بعضی از ایشان تو را در تقسیم صدقات به بیداد متهم می کنند، اگر به، آنها عطا کنند خشنود می شوند و اگر عطا نکنند خشم می گیرند
59
چه می شود اگر به آنچه خدا و پیامبرش به آنان عطا می کند خشنود باشند وبگویند: خدا ما را بس است و خدا و پیامبرش ما را از فضل خویش بی نصیب نخواهند گذاشت و ما به خدا رغبت می ورزیم ?
60
صدقات برای فقیران است و مسکینان و کارگزاران جمع آوری آن و نیز برای، به دست آوردن دل مخالفان و آزاد کردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و مسافران نیازمند و آن فریضه ای است از جانب خدا و خدا دانا وحکیم است
61
بعضی از ایشان پیامبر را می آزارند و می گویند که او به سخن هر کس گوش می دهد بگو: او برای شما شنونده سخن خیر است به خدا ایمان دارد ومؤمنان را باور دارد، و رحمتی است برای آنهایی که ایمان آورده اند وآنان که رسول خدا را بیازارند به شکنجه ای دردآور گرفتار خواهند شد
62
در برابر شما به خدا سوگند می خورند تا خشنودتان سازند و حال آنکه اگر، ایمان آورده اند شایسته تر است که خدا و رسولش را خشنود سازند
63
آیا نمی دانند که هر کس که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزد جاودانه در آتش جهنم خواهد بود و این رسوایی بزرگی است ?
64
منافقان می ترسند که مباد از آسمان در باره آنها سوره ای نازل شود و، ازآنچه در دل نهفته اند با خبرشان سازد بگو: مسخره کنید، که خدا آنچه را که از آن می ترسید آشکار خواهد ساخت
65
اگر از آنها بپرسی که چه می کردید ? می گویند: ما با هم حرف می زدیم وبازی می کردیم بگو: آیا خدا و و آیات او و پیامبرش را مسخره می کردید ?
66
عذر میاورید پس از ایمان ، کافر شده اید اگر از تقصیر گروهی از شمابگذریم گروه دیگر را که مجرم بوده اند عذاب خواهیم کرد
67
مردان منافق و زنان منافق ، همه همانند یکدیگرند به کارهای زشت، فرمان می دهند و از کارهای نیک جلو می گیرند و مشت خود را از انفاق در راه خدا می بندند خدا را فراموش کرده اند خدا نیز ایشان را فراموش کرده است ، زیرا منافقان نافرمانانند
68
خدا به مردان منافق و زنان منافق و کافران وعده آتش جهنم داده است در آن جاودانه اند همین برایشان بس است لعنت خدا بر آنها باد و به عذابی پایدار گرفتار خواهند شد
69
همانند کسانی که پیش از شما بودند، با نیروی بیشتر و دارایی و، فرزندان بیشتر ایشان از نصیب خویش بهره مند شدند شما نیز از نصیب خویش بهره مند شده اید، همچنان که کسانی که پیش از شما بوده اند، از نصیب خویش بهره مند شده بودند شما سخنان ناپسند گفتید، همچنان که ایشان سخن ناپسند می گفتند اعمال آنان در دنیا و آخرت ناچیز گردید و زیانمند شدند
70
آیا خبر کسانی که پیش از آنها بوده اند چون قوم نوح و عاد و ثمود و، قوم ابراهیم و اصحاب مدین و مؤتفکه را نشنیده اند که پیامبرانشان با نشانه های آشکار بر آنها مبعوث شدند ? خدا به آنها ستم نمی کرد، آنان خود برخود ستم می کردند
71
مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان یکدیگرند به نیکی فرمان می دهند و از، ناشایست باز می دارند، و نماز می گزارند و زکات می دهند و از خدا و پیامبرش فرمانبرداری می کنند خدا اینان را رحمت خواهد کرد، خدا پیروزمند و حکیم است
72
خدا به مردان مؤمن و زنان مؤمن بهشتهایی را وعده داده است که جویها درآن جاری است ، و بهشتیان همواره در آنجایند و نیز خانه هایی نیکو در بهشت جاوید ولی خشنودی خدا از همه برتر است که پیروزی بزرگ ، خشنودی خداوند است
73
ای پیامبر، با کافران و منافقان بجنگ و با آنان به شدت رفتار کن ،، جایگاهشان جهنم است که بد سرانجامی است
74
به خدا سوگند می خورند که نگفته اند، ولی کلمه کفر را بر زبان رانده، اند و پس از آنکه اسلام آورده بودند کافر شده اند و قصد کاری کردند ، اما بدان نایل نشدند عیبجوییشان از آن روست که خدا و پیامبرش از غنایم بی نیازشان کردند پس اگر توبه کنند خیرشان در آن است ، و اگر رویگردان شوند خدا به عذاب دردناکی در دنیا و آخرت معذبشان خواهد کرد و آنهارا در روی زمین نه دوستداری خواهد بود و نه مددکاری
75
بعضی از آنها با خدا پیمان بستند که اگر از فضل خود مالی نصیبمان کند ،زکات می دهیم و در زمره صالحان در می آییم
76
فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ
چون خدا از فضل خود مالی نصیبشان کرد، بخل ورزیدند و به اعراض بازگشتند
77
و از آن پس تا روزی که همراه با آن خلف وعده با خدا و آن دروغها که، می گفتند با او ملاقات کنند، دلهایشان را جای نفاق ساخت
78
أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ
آیا نمی دانند که خدا راز دل ایشان را می داند و از پچ پچ کردنشان آگاه است ? زیرا اوست که دانای نهانهاست
79
خداوند به استهزا می گیرد کسانی را که بر مؤمنانی که به رغبت صدقه می دهند و بیش از استطاعت خویش چیزی نمی یابند، عیب می گیرند و مسخره شان می کنند و ایشان را عذابی دردآور است
80
می خواهی برایشان آمرزش بخواه می خواهی آمرزش نخواه ، اگر هفتاد بار هم، برایشان آمرزش بخواهی خدایشان نخواهد آمرزید، زیرا به خدا و پیامبرش ایمان ندارند و خدا مردم نافرمان را هدایت نمی کند
81
آنان که در خانه نشسته اند و از همراهی با رسول خدا تخلف ورزیده اند، خوشحالند جهاد با مال و جان خویش را، در راه خدا، ناخوش شمردند و گفتند: در هوای گرم به جنگ نروید اگر می فهمند بگو: گرمای آتش جهنم بیشتر است
82
فَلْيَضْحَكُواْ قَلِيلاً وَلْيَبْكُواْ كَثِيرًا جَزَاء بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ
به سزای اعمالی که انجام داده اند باید که اندک بخندند و فراوان بگریند
83
اگر خدا تو را از جنگ باز گردانید و با گروهی از ایشان دیدار کردی و ازتو خواستند که برای جنگ دیگر بیرون آیند، بگو: شما هرگز با من به جنگ بیرون نخواهید شد و همراه من با هیچ دشمنی نبرد نخواهید کرد، زیرا شمااز نخست به نشستن در خانه خشنود بوده اید پس اکنون هم با آنان که ازفرمان تخلف کرده اند در خانه بمانید
84
چون بمیرند، بر هیچ یک از آنان نماز مکن و بر قبرشان مایست اینان به، خدا و رسولش کافر شده اند و نافرمان مرده اند
85
اموال و اولادشان به اعجابت نیفکند، خدا می خواهد به سبب آنها در دنیاعذابشان کند و در عین کفر جان بسپارند
86
چون سوره ای نازل شد که به خدا ایمان بیاورید و با پیامبرش به جنگ بروید، توانگرانشان از تو رخصت خواستند و گفتند: ما را بگذار، تا با آنهایی که باید در خانه نشینند در خانه بنشینیم
87
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَفْقَهُونَ
بدان راضی شده اند که قرین خانه نشینان باشند، بر دلهایشان مهر نهاده، شده و نمی فهمند
88
ولی پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده اند با مال و جان خود در راه خدا جهاد کردند نیکیها از آن آنهاست و آنهایند که رستگارانند
89
خدا برایشان بهشتهایی که جویها در آن روان است و در آنجا جاویدانند، آماده کرده است این است رستگاری بزرگ
90
گروهی از عربهای بادیه نشین آمدند و عذر آوردند تا آنها را رخصت دهند، که به جنگ نروند و آنهایی که به خدا و پیامبرش دروغ گفته بودند، در خانه نشستند زودا که به کافرانشان عذابی دردآور خواهد رسید
91
بر ناتوانان و بیماران و آنان که هزینه خویش نمی یابند، هر گاه در عمل برای خدا و پیامبرش اخلاص ورزند گناهی نیست اگر به جنگ نیایند، که بر نیکوکاران هیچ گونه عتابی نیست و خدا آمرزنده و مهربان است
92
و نیز بر آنان که نزد تو آمدند تا ساز و برگ نبردشان دهی و تو گفتی، که ساز و برگی ندارم و آنها برای خرج کردن هیچ نیافتند و اشک ریزان و محزون بازگشتند، گناهی نیست
93
خشم و عذاب خدا بر کسانی است که در عین توانگری از تو رخصت می خواهندو بدان خشنودند که با خانه نشینان در خانه بمانند خدا دلهایشان را مهربر نهاده است که نمی دانند
94
چون شما بازگردید، می آیند و عذر می آورند بگو: عذر میاورید،، گفتارتان را باور نداریم که خدا ما را از اخبار شما آگاه کرده است زودا که خدا و پیامبرش به اعمال شما خواهند رسید آنگاه شما را نزد آن خداوندی که دانای نهان و آشکار است می برند تا از نتیجه اعمالتان آگاهتان سازد
95
چون به نزدشان بازگردید، برایتان سوگند می خورند تا از خطایشان، درگذرید از ایشان اعراض کنید که مردمی پلیدند و به خاطر اعمالشان جای در جهنم دارند
96
برایتان سوگند می خورند تا از آنان خشنود شوید اگر شما هم خشنود شوید، خدا از این مردم نافرمان خشنود نخواهد شد
97
عربهای بادیه نشین کافرتر و منافق تر از دیگرانند و به بی خبری از احکامی که خدا بر پیامبرش نازل کرده است سزاوارترند و خدا دانا و حکیم است
98
پاره ای از عربهای بادیه نشین آنچه را که خرج می کنند چون غرامتی می، پندارند و منتظرند تا به شما حوادثی برسد حوادث بد بر خودشان باد و خدا شنوا و داناست
99
و پاره ای از عربهای بادیه نشین به خدا و روز قیامت ایمان دارند و آنچه را که خرج می کنند برای نزدیک شدن به خدا و به خاطر دعای پیامبر خرج می کنند بدانید که همین سبب نزدیکیشان به خدا خواهد شد و خدا به رحمت خویش داخلشان خواهد کرد، زیرا آمرزنده و مهربان است
100
از آن گروه نخستین از مهاجرین و انصار که پیشقدم شدند و آنان که به، نیکی از پی شان رفتند، خدا خشنود است و ایشان نیز از خدا خشنودند برایشان بهشتهایی که در آنها نهرها جاری است و همیشه در آنجا خواهند بود ، آماده کرده است این است کامیابی بزرگ
101
گروهی از عربهای بادیه نشین که گرد شما را گرفته اند منافقند و گروهی، ازشهر نشینان نیز در نفاق اصرار می ورزند تو آنها را نمی شناسی ، ما می شناسیمشان و دوبار عذابشان خواهیم کرد و به عذاب بزرگ گرفتار می شوند
102
و گروهی دیگر به گناه خود اعتراف کردند که اعمال نیکو را با کارهای زشت آمیخته اند شاید خدا توبه شان را بپذیرد، زیرا خدا آمرزنده و مهربان است
103
از داراییهایشان صدقه بستان تا آنان را پاک و منزه سازی و برایشان دعاکن ، زیرا دعای تو مایه آرامش آنهاست ، و خدا شنوا و داناست
104
آیا هنوز ندانسته اند که خداست که توبه بندگانش را می پذیرد و صدقات را، می ستاند، و خداست که توبه پذیر و مهربان است ?
105
بگو: عمل کنید، خدا و پیامبرش و مؤمنان اعمال شما را خواهند دید و شما را به نزد دانای نهان و آشکارا خواهند برد و او از اعمالتان آگاهتان خواهد کرد
106
و گروهی دیگر به مشیت خداوند واگذاشته شده اند، که یا عذابشان می کندیا توبه شان را می پذیرد و خدا دانا و حکیم است
107
خدا شهادت می دهد: آنهایی که مسجدی می سازند تا به مؤمنان زیان، رسانندو میانشان کفر و تفرقه اندازند و تا برای کسانی که می خواهند با خدا و پیامبرش جنگ کنند کمینگاهی باشد، آنگاه سوگند می خورند که ما را قصدی جز نیکوکاری نبوده است ، دروغ می گویند
108
هرگز در آن مسجد نماز مگزار مسجدی که از روز نخست بر پرهیزگاری، بنیان شده شایسته تر است که در آنجا نماز کنی در آنجا مردانی هستند که دوست دارند پاکیزه باشند، زیرا خدا پاکیزگان را دوست دارد
109
آیا کسی که بنیان مسجد را بر ترس از خدا و خشنودی او نهاده بهتر است ،یا آن کسی که بنیان مسجد را بر کناره سیلگاهی که آب زیر آن را شسته باشد نهاده است تا با او در آتش جهنم سرنگون گردد ? و خدا مردم ستمگر را هدایت نمی کند
110
آن بنا که بر آورده اند همواره مایه تشویش در دلشان خواهد بود تا آن هنگام که دلشان پاره پاره گردد و خداوند دانا و حکیم است
111
خدا از مؤمنان جانها و مالهایشان را خرید، تا بهشت از آنان باشد، درراه خدا جنگ می کنند، چه بکشند یا کشته شوند وعده ای که خدا در تورات وانجیل و قرآن داده است به حق بر عهده اوست و چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا خواهد کرد ? بدین خرید و فروخت که کرده اید شاد باشید که کامیابی بزرگی است
112
توبه کنندگانند، پرستندگانند، ستایندگانند، روزه دارانند، رکوع، کنندگانند، سجده کنندگانند، امر کنندگان به معروف و نهی کنندگان از منکرندو حافظان حدود خدایند و مؤمنان را بشارت ده
113
نباید پیامبر و کسانی که ایمان آورده اند برای مشرکان هر چند از، خویشاوندان باشند پس از آنکه دانستند که به جهنم می روند طلب آمرزش کنند
114
آمرزش خواستن ابراهیم برای پدرش ، نبود مگر به خاطر وعده ای که به اوداده بود و چون برای او آشکار شد که پدرش دشمن خداست ، از او بیزاری جست زیرا ابراهیم بسیار خدای ترس و بردبار بود
115
خدا قومی را که هدایت کرده است گمراه نمی خواهد، تا برایشان روشن کندکه از چه چیز باید بپرهیزند، که خدا بر هر چیزی داناست
116
فرمانروایی آسمانها و زمین از آن خداست زنده می کند و می میراند و، شما را جز خدا دوستدار و یاوری نیست
117
خدا، توبه پیامبر و مهاجرین و انصار را که در آن ساعت عسرت همراه اوبودند، از آن پس که نزدیک بود که گروهی را دل از جنگ بگردد، پذیرفت توبه شان بپذیرفت ، زیرا به ایشان رئوف و مهربان است
118
و نیز خدا پذیرفت توبه آن سه تن را که از جنگ تخلف کرده بودند، تا، آنگاه که زمین با همه گشادگیش بر آنها تنگ شد و جان در تنشان نمی گنجیدو خود دانستند که جز خداوند هیچ پناهگاهی که بدان روی آورند ندارند پس خداوند توبه آنان بپذیرفت تا به او باز آیند، که توبه پذیر و مهربان است
119
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ
ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا بترسید و با راستگویان باشید
120
اهل مدینه و عربهای بادیه نشین اطراف آن را نرسد که از همراهی با، پیامبر خدا تخلف ورزند و نباید که از او به خود پردازند زیرا هیچ تشنگی به آنها چیره نشود یا به رنج نیفتند یا به گرسنگی دچار نگردند یا قدمی که کافران را خشمگین سازد بر ندارند یا به دشمن دستبردی نزنند، مگر آنکه عمل صالحی برایشان نوشته شود، که خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمی سازد
121
و هیچ مالی چه اندک و چه بسیار خرج نکنند و از هیچ وادیی نگذرند،، مگرآنکه به حسابشان نوشته شود، تا خدا پاداششان دهد، چون پاداش نیکوترین کاری که می کرده اند
122
و نتوانند مؤمنان که همگی به سفر روند چرا از هر گروهی دسته ای به سفرنروند تا دانش دین خویش را بیاموزند و چون بازگشتند مردم خود را هشداردهند، باشد که از زشتکاری حذر کنند ?
123
ای کسانی که ایمان آورده اید، با کافرانی که نزدیک شمایند جنگ کنید، تا در شما شدت و درشتی یابند، و بدانید که خدا با پرهیزگاران است
124
و چون سوره ای نازل شود، بعضی می پرسند: این سوره به ایمان کدام یک از شما در افزود ? آنان که ایمان آورده اند به ایمانشان افزوده شود، و خود شادمانی می کنند
125
اما آنان که در دلهایشان مرضی است ، جز انکاری بر انکارشان نیفزود و، همچنان کافر بمردند
126
آیا نمی بینند که در هر سال یک یا دوبار مورد آزمایش واقع می شوند ? ولی نه توبه می کنند و نه پند می گیرند
127
و چون سوره ای نازل شود، بعضی به بعضی دیگر نگاه می کنند: آیا کسی، شمارا می بیند ? و باز می گردند خدا دلهایشان را از ایمان منصرف ساخته ،زیرا مردمی نافهمند
128
هر آینه پیامبری از خود شما بر شما مبعوث شد، هر آنچه شما را رنج می دهد بر او گران می آید سخت به شما دلبسته است و با مؤمنان رئوف و مهربان است
129
اگر بازگردند بگو: خدا برای من کافی است ، خدایی جز او نیست ، بر اوتوکل کردم و اوست پروردگار عرش بزرگ