O Prophet! Wage jihad against the faithless and the hypocrites, and be severe with them. Their refuge shall be hell, and it is an evil destination.
O Prophet! strive hard against the unbelievers and the hypocrites and be unyielding to them; and their abode is hell, and evil is the destination.
O Prophet! Strive against the disbelievers and the hypocrites! Be harsh with them. Their ultimate abode is hell, a hapless journey's end.
O Prophet! strive hard against the unbelievers and the Hypocrites, and be firm against them. Their abode is Hell,- an evil refuge indeed.
معانی کلمات آیه
جاهد: جهاد: تلاش و جنگ.
جنگ را از آن جهاد گويند كه تلاش توأم با رنج است.
اغلظ: غليظ: سخت. «اغلظ»: سخت بگير.
مصير: صير: رجوع، انتقال و تحول. مصير: بازگشت و محل بازگشت. مصدر ميمى و اسم مكان به كار مى رود.[۱]
نزول
پیامبر اسلام در مراحل اولیه فقط با کفار با شمشیر به جهاد و جنگ مى پرداخت و با منافقین با شمشیر جهاد و مبارزه نمى نمود. این آیه بدان جهت نازل گردید که رسول خدا صلی الله علیه و آله از آن به بعد علاوه بر کفار با منافقین نیز با شمشیر جهاد و مبارزه کند و به جنگ پردازد[۲].[۳]
اى پيامبر! با كافران و منافقان ستيز كن و بر آنان سخت‌گير وخشن باش كه جايگاهشان دوزخ است و بد سرنوشتى دارند.
نکته ها
تا منافقان دست به جنگ نزده و توطئه نكرده‌اند و مثل كافر حربى نشده‌اند، جهاد با آنان تنها با زبان است. «1»
پيامبر صلى الله عليه و آله پيش از اين آيه، با منافقان رفتارى كريمانه داشت، امّا پس از نزول اين آيه، برخورد حضرت شدّت يافت. «2»
پیام ها
1- جهاد بايد مطابق فرمان و نظر رهبر مسلمانان باشد. «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ»
در نظام اسلامى، فرمانده كل قوّا، رهبر است. «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ»
3- اسلام، آيين جهاد و مبارزه با كفر و نفاق است. «جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ»
4- هم با دشمنانِ آشكار خارجى مبارزه كنيم، «جاهِدِ الْكُفَّارَ»، هم با دشمنانِ پنهانِ داخلى. «وَ الْمُنافِقِينَ»
5- رهبر مسلمانان بايد در برابر استكبار قاطع باشد. «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ، وَ اغْلُظْ»
6- با آنكه پيامبر، سرچشمه‌ى رحمت است، ولى به خاطر كفر و نفاق دشمنان، مأمور به خشونت مى‌شود. «وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ»
7- جهاد با كفّار و منافقان، جزاى دنيوى آنان است و كيفر اخروى‌شان جهنّم است. «وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ»
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ: اى پيغمبر محترم، جهاد نما با كافران به شمشير و با منافقان به الزام حجت و اقامه حدود بر ايشان، و يا به وعظ و تخويف. ابن عباس گفته كه: جهاد كن با منافقان به انواع ثلاثه به حسب امكان يعنى اول به شمشير، و اگر ميسر نشد به زبان، و بعد به قلب دشمن آنها باش. طبرسى (رحمه الله) در مجمع فرمايد: در قرائت اهل بيت روايت شده جاهد الكفّار بالمنافقين گفته‌اند به جهت اينكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله مقاتله با منافقين ننمايد، بلكه تأليف قلوب آنها فرمايد، زيرا منافقين اظهار كفر نكنند و در علم الهى است تا مادامى كه اظهار كلمه ايمان نمايند قتل آنها مباح نباشد. وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ: و ترش‌روى باش بر ايشان و كلام غليظ شديد و سخت بر آنها فرما بدون رقت و رأفت. وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ: و بازگشت و مسكن هر دو فرقه جهنم است. وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ: و بد بازگشتى است جهنم و بد جايگاهى است.
تنبيه- صاحب كنز العرفان گويد: در آيه شريفه چند فايده است:
اول: جهاد با كفار، و آنها دو قسمند: يكى اهل كتاب و كسانى كه شبهه كتاب با آنها باشد مانند مجوس كه شبهه آن است كه اهل كتاب باشد جهاد با
ج5، ص 149
آنها واجب است يا اسلام آرند يا شرايط ذمه را قبول كنند و در صورت تخلف كشته شوند. و ديگر: كفار غير اهل كتاب، با آنها جهاد بايد كرد، يا اسلام يا كشته شوند.
دوم: امر است به جهاد با منافقان به اقامه حجت، و در اين داخل است جهاد با هر مبتدع كه معتقد خلاف حق باشد و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله مروى است كه اذا ظهرت البدع فى امّتى فليظهر العالم علمه و من لم يفعل فعليه لعنة اللّه: هرگاه كه بدعتها در ميان امت من پيدا شود، بايد عالمان اظهار كنند علم خود را، و هر كه چنين نكند پس لعنت خدا بر او باد.
سيم: امر به غلظت شامل كفار و منافقان است، پس واجب است غلظت و اهانت بر كفار و منافقان و اصحاب بدعت و معتقدان خلاف، مگر موقع تقيه و خوف ضرر.
اى پيغمبر جهاد كن با كافران و منافقان و خشونت كن بر آنها و جايگاه آنها دوزخ است و بد جاى بازگشتى است.
تفسير
جهاد كوشش و ممارست بر امر مشكل است و گفته‌اند جهاد پيغمبر (ص) با كفّار بشمشير بود و با منافقان بالزام حجت و اقامه حدود بود و قمى ره از امام باقر (ع) نقل نموده كه جهاد كن با كفار و منافقان بالزام بر واجبات و در مجمع فرموده در قرائت اهل بيت عليهم السلام وارد شده جاهد الكفار بالمنافقين يعنى جهاد كن با كفار بتوسط منافقان براى آنكه پيغمبر (ص) با منافقان جنگ ننمود بلكه با آنها الفت ميفرمود چون آنها اظهار كفر نمى‌نمودند و علم خدا بكفر باطنى آنها مجوّز قتلشان با تظاهر بايمان نميشود و در سوره تحريم هم اين معنى را از امام صادق (ع) نقل نموده و قمى نيز اين قرائت را با اين بيان اينجا نقل نموده و در سوره تحريم از امام صادق (ع) در تفسير قول خداوند جاهد الكفار و المنافقين نقل نموده كه اين چنين نازل شد پس جهاد نمود پيغمبر (ص) با كفار و جهاد نمود على (ع) با منافقان پس على (ع) جهاد پيغمبر (ص) را نمود و بنظر حقير جهاد اگر چه در اصل لغت بمعنى كوشش است و شامل ميشود جهاد با شمشير و بيان و رفتار اولى وقتى ميگويند با اين دو فرقه جهاد كن ظاهر در آنست كه يك معنى نسبت بهر دو فرقه اراده شده و آن معنى مقاتله است و چون پيغمبر (ص) با منافقان جنگ نفرمود ائمه اطهار در روايات سابقه خواستند بفرمايند نميشود ظاهر آيه مراد باشد و شايد مقام اقتضاء نداشته كه پرده از چهره مطلوب برداشته شود تا در روايت اخيره كه اشاره بمطلب فرموده‌اند و آن اينست كه چون امير المؤمنين (ع) بمقتضاى آيه مباهله بمنزله نفس پيغمبر (ص) است خطاب در اين آيه نسبت بجهاد با منافقان متوجه بآنحضرت بوده لذا پيغمبر (ص) اقدام نفرمود و امير المؤمنين (ع)
جلد 2 صفحه 602
امر او را بانجام رسانيد و اين خود دليل ديگرى بر اتحاد واقعى آندو وجود شريف است با يكديگر كه در آيه مباهله بنظر حقير رسيد و اشاره نمودم و بنابر اين ظاهر آيه شريفه محفوظ و اشكالى وارد نيست و مثبت افضليّت امير المؤمنين (ع) است از تمام انبياء و اوصياء و ملائكه جز شخص خاتم النبيّين صلى اللّه عليه و آله اجمعين و اين استفاده هم از غنائم اين كتاب بشمار ميرود و مراد از غلظت خشونت در گفتار و رفتار است كه در موقعش با هر دو فرقه بايد بشود ..
اي نبي اكرم جهاد و مجاهده كن با كفار و منافقين و سخت بگير با تندي و غلظت با آنها و جايگاه آنها جهنم است و بد بازگشتي است.
اشكال- گفتند پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم با منافقين جهاد بسيف نميكرد پس اينکه امر چيست، مفسرين بعضي گفتند مراد جهاد بزبان است وعظ و نصيحت و پند و اندرز بعضي گفتند اقامه حدود است بر آنها، بعضي گفتند بانواع ثلاث اولا باليد و ان لم يتمكن پس بلسان و ان لم يمكن فبالقلب، لكن تمام تفسير برأي است و ظاهر آيه بقرينه عطف بالكفار همان جهاد بسيف است غاية الامر بعد از ظهور نفاق آنها و كشف نفاق آنها و آيات در اينکه باب بسيار است لذا ميفرمايد يا أَيُّهَا النَّبِيُّ خطاب و لو بحضرت رسالت است لكن شامل جميع مؤمنين ميشود زيرا بتنهايي
جلد 8 - صفحه 270
جهاد نميكرد با اصحاب و مسلمين تشريف ميبرد.
جاهِدِ الكُفّارَ مگر كساني که معاهده كردند و اهل كتابي که بشرائط ذمه عمل كنند و كساني که در امان مسلمين باشند و يا پناه بآنها بياورند وَ المُنافِقِين‌َ که نفاق آنها ظاهر شود به اينكه خود آنها ظاهر كنند يا خداوند خبر دهد يا مسلمين كشف كنند وَ اغلُظ عَلَيهِم با كمال غلظت و شدت و شجاعت و شهامت بر آنها سخت‌گيري كن اينها ديگر قابل هدايت نيستند وَ مَأواهُم جَهَنَّمُ و عذاب سخت آن وَ بِئس‌َ المَصِيرُ بازگشت آنها که در قيامت زنده شوند بد جايگاهيست
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 73)- پیکار با کفار و منافقان: سر انجام در این آیه دستور به شدت عمل در برابر کفّار و منافقان داده، می‌گوید: «ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن» (یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقِینَ).
«و در برابر آنها روش سخت و خشنی در پیش گیر» (وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ).
این مجازات آنها در دنیاست، و در آخرت «جایگاهشان دوزخ است که بدترین سرنوشت و جایگاه است» (وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ).
البته طرز جهاد در برابر «کفار» جهاد همه جانبه، و مخصوصا جهاد مسلحانه
ج2، ص230
است. و منظور از جهاد با منافقان انواع و اشکال دیگر مبارزه غیر از مبارزه مسلحانه است، مانند مذمت و توبیخ و تهدید و رسوا ساختن آنها، و شاید جمله «وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ) اشاره به همین معنی باشد.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
