(شما هم دنیا پرستید) به مانند آنهایی که پیش از شما بودند در صورتی که پیشینیان از شما قویتر بودند و مال و اولادشان بیشتر بود، پس به سهم خود (از متاع فانی دنیا دو روزی) متمتّع بودند، اکنون هم که نوبت به شما رسید به تمتّع دنیا به سهم خود مانند آنها سرگرم شدید و هم (در شهوات دنیا) به مانند آنها فرو رفتید! آنان مردمی هستند که اعمالشان در دنیا و آخرت نابود و باطل گشت و هم آنان به حقیقت زیانکاران عالمند.
[همه شما منافقان و کافران در نفاق و کفر] مانند کسانی هستید که پیش از شما بودند؛ آنان از شما نیرومندتر و اموال و فرزندانشان بیشتر بود؛ آنان از سهمشان [که در دنیا از نعمت های خدا داشتند در امور باطل] بهره گرفتند؛ پس شما نیز از سهمتان همان گونه که آنان از سهمشان بهره گرفتند بهره گرفتید، و به صورتی که [آنان در شهواتشان] فرو رفتند فرو رفتید؛ اینانند که اعمالشان در دنیا و آخرت تباه و بی اثر است و در حقیقت اینانند که زیانکارند.
[حال شما منافقان] چون كسانى است كه پيش از شما بودند: آنان از شما نيرومندتر و داراى اموال و فرزندان بيشتر بودند. پس، از نصيب خويش [در دنيا] برخوردار شدند، و شما [هم] از نصيب خود برخوردار شديد؛ همان گونه كه آنان كه پيش از شما بودند از نصيب خويش برخوردار شدند، و شما [در باطل] فرو رفتيد؛ همان گونه كه آنان فرو رفتند. آنان اعمالشان در دنيا و آخرت به هدر رفت و آنان همان زيانكارانند.
همانند كسانى كه پيش از شما بودند، با نيروى بيشتر و دارايى و فرزندان بيشتر. ايشان از نصيب خويش بهره‌مند شدند. شما نيز از نصيب خويش بهره‌مند شده‌ايد، همچنان كه كسانى كه پيش از شما بوده‌اند، از نصيب خويش بهره‌مند شده بودند. شما سخنان ناپسند گفتيد، همچنان كه ايشان سخن ناپسند مى‌گفتند. اعمال آنان در دنيا و آخرت ناچيز گرديد و زيانمند شدند.
(شما منافقان،) همانند کسانی هستید که قبل از شما بودند (و راه نفاق پیمودند؛ بلکه) آنها از شما نیرومندتر، و اموال و فرزندانشان بیشتر بود! آنها از بهره خود (از مواهب الهی در راه گناه و هوس) استفاده کردند؛ شما نیز از بهره خود، (در این راه) استفاده کردید، همان گونه که آنها استفاده کردند؛ شما (در کفر و نفاق و استهزای مؤمنان) فرو رفتید، همان گونه که آنها فرو رفتند؛ (ولی سرانجام) اعمالشان در دنیا و آخرت نابود شد؛ و آنها همان زیانکارانند!
[Hypocrites! Your case is] similar to those who were before you, who were more powerful than you and more abounding in wealth and children: they enjoyed their share [of worldly existence]; you too enjoy your share, just like those who were before you enjoyed their share, and you have gossiped [impiously] as they gossiped. They are the ones whose works have failed in this world and the Hereafter; and it is they who are the losers.
Like those before you; they were stronger than you in power and more abundant in wealth and children, so they enjoyed their portion; thus have you enjoyed your portion as those before you enjoyed their portion; and you entered into vain discourses like the vain discourses in which entered those before you. These are they whose works are null in this world and the hereafter, and these are they who are the losers.
Even as those before you who were mightier than you in strength, and more affluent than you in wealth and children. They enjoyed their lot awhile, so ye enjoy your lot awhile even as those before you did enjoy their lot awhile. And ye prate even as they prated. Such are they whose works have perished in the world and the Hereafter. Such are they who are the losers.
As in the case of those before you: they were mightier than you in power, and more flourishing in wealth and children. They had their enjoyment of their portion: and ye have of yours, as did those before you; and ye indulge in idle talk as they did. They!- their work are fruitless in this world and in the Hereafter, and they will lose (all spiritual good).
معانی کلمات آیه
استمتع: متاع. لذت بردن. چيزى كه از آن لذت برند. استمتاع: انتفاع.
ايضا متاع اثاث البيت و مال دنيا.
خلاق: نصيب خوب. نصيب. به نظر راغب: فضيلتى كه با اخلاق خوب به دست مى آيد.
خضتم: خوض: داخل شدن به آب. قدم نهادن به گل. به طور استعاره، وارد شدن به هر كارى را گويند .
آن در قرآن نوعا وارد شدن در كار باطل است.[۱]
(حالِ شما منافقان،) همچون كسانى است كه پيش از شما بودند، (با آنكه) آنان نيرومندتر از شما و ثروت‌مندتر و صاحب فرزندان بيشترى بودند، پس آنان از نصيبشان بهره‌مند شدند، شما نيز همان‌گونه كه پيشينيانِ شما متمتّع شدند، بهره‌ى خود را برديد و (در روش باطل خود) فرو رفتيد، چنانكه آنان فرورفتند.
آنها اعمالشان در دنيا و آخرت محو شد و آنان همان زيانكارانند.
نکته ها
«خَلاقٍ» در آيه، به معناى مطلقِ بهره و نصيب است.
مراد از حبطِ عمل در دنيا، شايد افشاى چهره‌ى واقعى منافقان و بى‌ارزش شدن كارهاى نيك آنان باشد.
پیام ها
1- تاريخ و سرنوشت امّت‌ها، به يكديگر شبيه است. «كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ»
2- راه كفر و نفاق هميشه بوده وسنّت الهى نيز يكسان است. «كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ»
3- قدرت نظامى، «قُوَّةً» و اقتصادى، «أَمْوالًا» و نيروى انسانى، «أَوْلاداً» مانع قهر الهى نيست.
4- منافقان وكفّار، به قدرت، مال وفرزند خود تكيه دارند. كانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَ ...
5- در بهره‌مند شدن از منافع دنيوى، ايمان شرط نيست، كفّار و منافقان نيز نصيب دارند. «فَاسْتَمْتَعُوا»
6- كامجويى‌ها و كاميابى‌هاى دنيوى، زود گذر است. «فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ»
7- هر كاميابى و نعمتى، نشانه‌ى لطف الهى نيست. فَاسْتَمْتَعُوا ... حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ
جلد 3 - صفحه 461
8- خداوند در دنيا براى منحرفان از حق، بهره‌اى قرار داده است. «بِخَلاقِهِمْ» ولى در آخرت، هيچ بهره و نصيبى ندارند. «1»
9- فرو رفتن و غرق شدن در فساد و دين ستيزى، عامل سقوط است. «خُضْتُمْ، خاضُوا» وگرنه، توبه و بازسازى پس از هرگناه، مى‌تواند نجات‌بخش باشد.
كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ: اى منافقان، هستيد شما مانند كسانى كه پيش از شما بودند، يعنى امم ماضيه كه بر كفر و نفاق مستمر بودند. پس بيان وجه تشبيه و تمثيل حال آنها را فرمايد كه: كانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً: بودند شديدتر از شما از حيث قوت، يعنى در قوت بدنى از شما قوى‌تر بودند. وَ أَكْثَرَ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً: و بيشتر بودند از شما از جهت مال و اولاد، يعنى مال و اولاد آنها از شما بيشتر بود؛ با اين حال، نفع نداد ايشان را چيزى از شدت قوت و كثرت مال و اولاد، و عذاب الهى به آنها وارد شد. فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ: پس بهره گرفتند به نصيب خود از لذايذ دنيا و از مال و فرزند بهره‌ور شدند. فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِكُمْ: پس شما منافقان نيز تمتع يافتيد به نصيب خويش از آرزوهاى دنياى فانى. كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلاقِهِمْ: چنانچه بهره بردند آنانكه پيش از شما بودند به نصيب خود.
وجه تشبيه- اول: مذمت امم ماضيه فرموده به استمتاع ايشان به حظوظ ناقصه از شهوات فانيه و اشتغال به آنها غافل از نظر در عاقبت و سعى در تحصيل لذايذ حقيقيه و
ج5، ص 141
نعيم باقيه جهت تمهيد ذم مخاطبين منافقين در مشابهت ايشان به آنها و متابعت اثر ايشان.
دوم: تشبيه فرموده منافقين را به كفار زمان سلف در امر به منكر و نهى از معروف و قبض از خيرات، بعد وصف كفار را فرمود به اينكه آنها از حيث قوت و مال و اولاد قوى‌تر بودند از اين منافقين، و بهره يافتند عاقبت هلاك، و به عذاب ابدى گرفتار شدند، پس شما با ضعف حال و قلت مال و اولاد هر آينه اولى و اهم نخواهيد بود در اهلاك و ابتلاء به عقاب دائم.
سيم: تشبيه فرموده منافقين را به كفار در سرپيچى آنان از طاعت الهى و انهماك در مخالفت سبحانى به جهت طلب دنيا و شهوات و استمتاع آنها در چند روزه عمر و حبط اعمال و خسران.
وَ خُضْتُمْ: و شروع نموديد و فرو رفتيد در باطل كه آن كفر و استهزاء به آيات الهى است. كَالَّذِي خاضُوا: مانند كسانى كه فرو رفتند در باطل از گذشتگان. چون حق تعالى بيان فرمود مشابهت منافقين را به كفار در طلب دنيا و اعراض از آخرت، در اين آيه بيان فرمايد حصول مشابهت بين دو فرقه را در تكذيب انبياء و مكر و خدعه و حيله به ايشان: أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ: آن جماعت نابود و تباه گشت كردارهاى ايشان. فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ: در دنيا كه آن مال و اولاد به ايشان وفا نكرد، و در آخر كه ثوابى بر آن عملها مترتب نگشته، مانند ثواب مؤمنين در خيرات و مبرات، زيرا مستحق نباشند به سبب كفر و شرك و نفاق. وَ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ: و آن گروه منافقان ايشانند زيانكاران در هر دو جهان.
ابن عباس در اين آيه گفته: ما اشبه اللّيل بالبارحة چه شبيه است امشب به ديشب، يعنى چقدر مشابهت دارند اين منافقان به قوم بنى اسرائيل. ابن مسعود گفت: شما شبيه‌ترين مردمانيد به بنى اسرائيل الا آنكه نمى‌دانم شما هم گوساله مى‌پرستيد يا نه. حذيفه گفت: امروز منافقان شما بدتر از منافقان عهد رسولند. پرسيدند: چگونه؟ گفت: براى آنكه ايشان نفاق را مخفى داشتند و شما آن را آشكار كرديد.
ج5، ص 142
در مجمع- ابى سعيد الخدرى عن النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله قال: لتأخذنّ كما اخذت الامم من قبلكم ذراعا بذراع و شبرا بشبر و باعا بباع حتّى لو انّ احدا من اولئك دخل فى جحر ضبّ لدخلتموه قالوا يا رسول اللّه كما صنعت فارس و الرّوم و اهل الكتاب قال صلّى اللّه عليه و آله فهل النّاس الّا هم.
ابو سعيد خدرى روايت نموده كه حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: شما هر آينه البته البته فرا گيريد طريقه مانند طريقه امتهاى گذشته ذراع به ذراع و شبر به شبر و باع به باع، حتى آنكه اگر يكى از آنها در سوراخ سوسمارى شده باشد شما نيز درآييد. گفتند: يا رسول اللّه، مانند وضعيات روم و فارس و اهل كتاب؟ فرمود: نيستند مردم مگر از جنس ايشان.
نكته- ذكر استمتاع در حق اولين اولا بعد ذكر آن در حق منافقين ثانيا بعد ذكر آن در حق اولين ثالثا فايده‌اش آنست كه حق تعالى مذمت فرمود اولين را به بهره بردن از حظوظ دنيا و حرمان ايشان از سعادت عقبى به سبب استغراق در نصيب عاجله؛ پس از تقرير اين مذمت عود فرمود به تشبيه اين منافقين به سالفين، و اين نهايت مبالغه است، مثل آنكه شخص بخواهد آگاه نمايد بعض ظلمه را بر قبح ظلم او گويد: تو مثل فرعون هستى، مى‌كشت مردم را بدون تقصير، و عذاب مى‌كرد به غير سبب، و تو هم مى‌كنى آنچه او مى‌نمود، پس تكرير براى تأكيد باشد.
مردان منافق و زنان منافقه بعضى از آنها از بعض ديگرند امر مى‌كنند بكار بد و نهى مى‌كنند از كار خوب و مى‌بندند دستهاشان را فراموش كردند خدا را پس فراموش كردشان همانا منافقان آنانند متمرّدان
وعده كرد خدا مردان منافق و زنان منافقه و كافران را آتش جهنم كه جاودانيانند در آن آن كافى است آنها را و لعنت نمودشان خدا و براى آنها است عذابى جاى گير
مانند آنانكه بودند پيش از شما بودند شديدتر از شما بقوّت و بيشتر بمالها و فرزندان پس بهره‌مند شدند بنصيبشان پس بهره‌مند شديد بنصيبتان چنانچه بهره‌مند شدند پيشينيان شما بنصيبشان و ورود كرديد چنانچه ورود نمودند آنگروه ناچيز شد عملهاشان در دنيا و آخرت و آنگروه آنانند زيانكاران
آيا نيامد ايشان را خبر آنانكه بودند پيش از آنها مانند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و ياران مدين و آن زير و زبر شدگان كه آمدند پيغمبران آنها با معجزات پس نبود خدا كه ستم كند آنها را ولى بودند آنها كه بخودهاشان ستم مى‌كردند.
تفسير
خداوند تكذيب فرموده قول منافقان را كه بمسلمانان مى‌گفتند ما از شمائيم و تأكيد فرموده است قول خود را كه فرمود و نيستند از شما در آيه و يحلفون باللّه انّهم لمنكم باين بيان كه آنها فرقه جداگانه هستند و بعضى از جنس بعض ديگرند سنخيّت با مسلمانان ندارند بدليل آنكه امر ميكنند بكفر و معاصى و قبائح عقليه و نهى مى‌كنند از ايمان و اطاعت و مصالح عامّه و قبض يد دارند يعنى بخيل و ممسك و لئيمند و غافل از ذكر خدايند لذا خداوند هم آنها را از فضل و رحمت رحيميّه خود محروم فرموده در توحيد و عياشى ره از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه يعنى فراموش نمودند خدا را در دار دنيا و اطاعت ننمودند از او پس فراموش نمود خدا آنها را در آخرت يعنى حاصل نشد براى آنها از ثواب او نصيبى پس گشتند فراموش شدگان از هر خير و عياشى ره از امام باقر (ع) نقل نموده كه ترك كردند اطاعت خدا را پس ترك كرد خدا آنها را يعنى آنها را بحال خودشان واگذاشت چون عروض نسيان بر خدا محال است و براى مراعات ازدواج در كلام اين طور تعبير شده است و آنها كاملند در تمرد و بيرونند از دائره خير و خداوند بآنها و كفار ظاهرى وعده آتش جهنم داده و همان آتش بس است براى
جلد 2 صفحه 599
آنها از جهت عقاب و جزا ديگر احتياج بعذاب دنيوى ندارند و دور فرموده است آنها را از رحمت خود و خوار نموده است آنانرا در نظر مسلمان و كافر و از براى آنها عذابى است در دنيا و آخرت كه بر سر آنها رحل اقامت افكنده و منفك نمى‌شود چون در دنيا هميشه متزلزل و متحيّر و از دو طرف رانده‌اند و در آخرت مخلّد در جهنمند و پس از اين خطاب بآنها فرموده ميفرمايد حال شما مانند طوائف سابقه بر شما است كه بمراتب از شما اقوى بودند و اقوام و اولادشان بيشتر بود پس چندى از لذائذ دنيا بهره‌مند شدند شما هم بهره‌مند شديد مانند آنها و وارد شديد در معاصى مانند آنها كه وارد شدند ولى اينها موّقت و مشوب بزحمت و كدورت بود و نتيجه براى آنها نداشت جز وزر و وبال و بالاخره همه را گذاردند و بحسرت رفتند و معذّب بعذاب ابد شدند و اگر عمل خيرى هم از آنها سر زده بود مانند اعمال شما باطل و بى‌ثمر شد چون با كفر و نفاق عملى قبول نميشود پس سرمايه عمر را از دست دادند و از اين تجارت جز خسارت نبردند و شما هم نخواهيد برد آيا بمنافقان و كفار نرسيده است اخبار طوائف سابقه بر آنها كه از آن جمله قوم نوح بودند كه بطوفان غرق شدند و قوم عاد كه بباد صرصر هلاك شدند و قوم ثمود كه بزلزله و صيحه آسمانى مردند و كسانيكه با حضرت ابراهيم (ع) طرف بودند مانند نمرود و لشكرش كه بتوسط پشه بدرك واصل شدند و اهل مدين كه قوم شعيب (ع) بودند و بآتش در زير ابر معذّب و نابود گشتند و اهل بلاد موءتفكه كه قوم لوط بودند و مساكن آنها واژگون و زير و زبر گرديد چنانچه در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده و مؤتفكات بمعنى منقلبات است تمام اينها انبياء عظامى بودند كه آمدند از طرف خداوند براى هدايت و ارشاد اقوام و اهل زمان خودشان و آنها اطاعت ننمودند و باين بليّات مبتلا شدند پس اينها بايد بترسند از آنكه خداوند با آنها هم معامله اقوام سابقه را بنمايد و تصوّر نشود كه خداوند العياذ باللّه در اين مواقع بكسى ظلم كرده است بلكه آنها خودشان ظلم نمودند بخودشان كه تكذيب نمودند انبياء عظام را و اختيار كردند كفر و عصيان را با وجود بيّنه و برهان بر حق و مستحق عقوبت شدند.
مثل كساني از كفار که قبل از شما بودند و آنها از شما قوّتشان شديدتر بود و اموال و اولاد آنها بيشتر پس استمتاع كردند و بهره برداري و شهوت‌راني كردند بآنچه از صفات و اخلاق رذيله که در آنها بود و شما هم بهره‌برداري كرديد بشهوات خود مثل آنها که بهره‌برداري كردند بخلاق خود و صفات خبيثه و اخلاق رذيله و هوي‌پرستي فرو رفتيد شما در معاصي و اعمال سيّئه مثل آنكه آنها فرو رفتند اينها از بين رفت اعمالشان در دنيا و آخرت و اينها خود آنها زيانكار بودند و جز خسارت چيزي نبردند.
كَالَّذِينَ مِن قَبلِكُم خداوند تشبيه ميفرمايد حال كفار در عصر حضرت رسالت صلّي اللّه عليه و آله و سلّم را بكفار در اعصار انبياء سلف نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط،
جلد 8 - صفحه 264
شعيب، موسي و غير اينها. سپس حال كفار اعصار سابقه را بيان ميفرمايد که از شما قوت و قدرت و تمكن آنها بيشتر و بالاتر بود و بعذاب الهي هلاك شدند غرق، ريح، صيحه، سائقه، خسف كانُوا أَشَدَّ مِنكُم قُوَّةً كجا قوت و قدرت و تمكن شما بپايه قدرت نمرود و شدّاد و فرعون ميرسد که دعوي خدايي كردند و خواستند با خدا جنگ كنند وَ أَكثَرَ أَموالًا وَ أَولاداً سلطنت دنيا را اشغال كردند و تمام خلق را بنده خود نمودند و عدّه خود را زياد كردند.
فَاستَمتَعُوا بِخَلاقِهِم اخلاق رذيله كبر و نخوت، حرص و شهوت، جهل و حماقت، ظلم و معصيت آنها را وادار كرد بطغيان و سركشي و شهوت‌راني و فسق و فجور و هواپرستي فَاستَمتَعتُم بِخَلاقِكُم شما هم پيروي آنها را كرديد و آنچه که نبايد بجا آورديد كَمَا استَمتَع‌َ الَّذِينَ مِن قَبلِكُم طابق النعل بالنعل هر غلطي از كفر و شرك و فسق و فجور و ظلم و تعدي که آنها داشتند گذاشتند و رفتند و شما برداشتيد و شما هم ميگذاريد و ميرويد.
أُولئِكَ حَبِطَت أَعمالُهُم اگر عمل خيري از آنها صادر شده باشد از بدني احساني بي‌اثر بود چون كافر و مشرك بودند فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ نه در دنيا بر آنها ثمره داشته و نه در آخرت ثوابي دارند.
وَ أُولئِكَ هُمُ الخاسِرُون‌َ عمر گرانبهاي خود را بباد فنا دادند و عذاب دنيوي و اخروي را بر خود خريدند.
265
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 69)- تکرار تاریخ و درس عبرت! این آیه برای بیدار ساختن این گروه از منافقان، آینه تاریخ را پیش روی آنها می‌گذارد، و با مقایسه زندگی آنان با منافقان و گردنکشان پیشین، عبرت انگیزترین درسها را به آنها می‌دهد، و می‌گوید: «شما همانند منافقان پیشین هستید»، و همان مسیر و برنامه و سرنوشت شوم را تعقیب می‌کنید (کَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ).
«همانها که از نظر نیرو از شما قویتر، و از نظر اموال و فرزندان از شما افزونتر بودند» (کانُوا أَشَدَّ مِنْکُمْ قُوَّةً وَ أَکْثَرَ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً).
«آنها از نصیب و بهره خود در دنیا، در طریق شهوات و آلودگی و گناه و فساد و تبهکاری، بهره گرفتند، شما منافقان این امت نیز از نصیب و بهره خود همان گونه که منافقان پیشین بهره گرفته بودند، بهره برداری کردید» (فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِکُمْ کَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ بِخَلاقِهِمْ).
سپس می‌گوید: «شما در کفر و نفاق و سخریه و استهزاء مؤمنان، فرو رفتید، همان گونه که آنها در این امور فرو رفتند» (وَ خُضْتُمْ کَالَّذِی خاضُوا).
ج2، ص227
سر انجام پایان کار منافقان پیشین را برای هشدار به گروه منافقان معاصر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و همه منافقان جهان، با دو جمله بیان می‌کند:
نخست این که: «آنها کسانی هستند که همه اعمالشان در دنیا و آخرت بر باد رفته و می‌رود، و هیچ نتیجه مثبتی از آن عائدشان نمی‌گردد» (أُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ).
دیگر این که: «آنها زیانکاران حقیقی، و خسران یافتگان واقعی هستند» (وَ أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ).
آنها ممکن است استفاده‌های «موقت» و «محدودی» از اعمال نفاق آمیز خود ببرند، ولی اگر درست بنگریم می‌بینیم نه در زندگی این دنیا از این رهگذر طرفی می‌بندند، و نه در جهان دیگر بهره‌ای دارند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
