سوره مومنون/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

آنگاه از آن نطفه ، لخته خونی آفریدیم و از آن لخته خون ، پاره گوشتی، واز آن پاره گوشت ، استخوانها آفریدیم و استخوانها را به گوشت پوشانیدیم، بار دیگر او را آفرینشی دیگر دادیم در خور تعظیم است خداوند، از آن بهترین آفرینندگان

15

ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ

و بعد از این همه شما خواهید مرد

16

ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ

باز در روز قیامت زنده می گردید

17

وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ

و بر فراز سرتان هفت آسمان بیافریدیم ، حال آنکه از این مخلوق غافل نبوده ایم

18

وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ

و از آسمان به اندازه نیاز آب فرستادیم و آن را در زمین جای دادیم و، مابر نابود کردنش توانا هستیم

19

فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ

با آن آب برایتان بوستانهایی از خرما و انگور پدید آوردیم شما را درآن باغها میوه های بسیاری است که از آنها می خورید

20

وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ

و درختی است که در طور سینا می روید روغن می دهد و آن روغن برای خورندگان ، نان خورشی است

21

وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ

شما را در چارپایان عبرتی است از شیری که در شکمشان هست سیرابتان، می کنیم و از آنها سودهای بسیار می برید و از آنها می خورید

22

وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ

و بر آنها و بر کشتیها سوار می شوید

23

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ

هر آینه نوح را بر قومش فرستادیم گفت : ای قوم من ، خدای یکتا را بپرستید شما را خداوندی جز او نیست آیا پروا نمی کنید ?

24

فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ

مهتران قومش که کافر بودند، گفتند: این مرد انسانی است همانند شما،می خواهد بر شما برتری جوید اگر خدا می خواست فرشتگانی را می فرستاد ما هرگز چنین چیزی در روزگار نیاکانمان نشنیده ایم

25

إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِينٍ

او مرد دیوانه ای بیش نیست یکچند بر او صبر کنید

26

قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ

گفت : ای، پروردگار من ، اکنون که مرا تکذیب می کنند، یاریم کن

27

فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ

به او وحی کردیم که کشتی را در حضور ما و به الهام ما بساز و چون فرمان ما در رسید و آب از تنور بیرون زد از هر جنسی دو تا و نیز کسان خود رابه آن ببر مگر آن کس که پیش از این در باره او سخن رفته است و درباره ستمکاران با من سخن مگوی که آنها همه غرقه شدگانند

28

فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

چون خود و همراهانت به کشتی نشستید، بگو: سپاس خدایی را که ما را، ازمردم ستمکاره رهایی بخشید

29

وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ

و بگو: ای پروردگار من ، مرا فرودآور در جایگاهی مبارک ، که تو بهترین راهبرانی

30

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ

در این داستان عبرتها و پندهاست ، و ما تنها آزمایندگانی بودیم

31

ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ

و بعد از آنها مردمی دیگر بیافریدیم

32

فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ

و از خودشان به میانشان پیامبری فرستادیم که : خدای یکتا را بپرستید، شما را خدایی جز او نیست آیا پروا نمی کنید ?

33

وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ

گروهی از مهتران قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را دروغ می شمردند، ودر این دنیایشان عیش و نعمت داده بودیم ، گفتند: این مرد انسانی است همانند شما، از آنچه می خورید می خورد و از آنچه می آشامید می آشامد

34

وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ

و اگر از انسانی همانند خود اطاعت کنید، زیان کرده اید

35

أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ

آیا به شما وعده می دهد که چون مردید و خاک و استخوان شدید، شما را ازگور بیرون می آورند ?

36

هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ

این وعده ای که به شما داده شده بعید است ، بعید

37

إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ

جز همین زندگانی دنیوی ما هیچ نیست ، به دنیا می آییم و می میریم و، دیگر بار زنده نمی شویم

38

إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ

این مردی است که به خدای یکتا دروغ می بندد و ما به او ایمان نمی آوریم

39

قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ

گفت : ای پروردگار من ، اکنون که تکذیبم می کنند، یاریم کن

40

قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ

گفت : به همین زودی از کرده پشیمان می شوند

41

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

پس به حق ، بانگی سخت آنان را فرو گرفت مانند گیاه خشکشان کردیم ای ، نصیب مردم ستمکاره دوری از رحمت خدا باد

42

ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ

و بعد از آنها مردمی دیگر بیافریدیم

43

مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ

هیچ ملتی از اجل خود نه پیش می افتد و نه تاخیر می کند

44

ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ

سپس پی در، پی پیامبران خود را فرستادیم هر بار که پیامبری بر ملتی آمد تکذیبش کردند و ما نیز آنها را از پس یکدیگر به هلاکت رسانیدیم و آنان را داستانها کردیم ای ، نصیب مردمی که ایمان نمی آورند دوری از رحمت خدا باد

45

ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

آنگاه موسی و برادرش هارون را با آیات خود و دلایل روشن فرستادیم

46

إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ

نزد فرعون و مهتران قومش پس گردنکشی کردند که مردمی برتری جوی بودند،

47

فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ

و گفتند: آیا به دو انسان که همانند ما هستند و قومشان بندگان ما، بودند، ایمان بیاوریم ?

48

فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ

آنها را تکذیب کردند و خویشتن به هلاکت افکندند

49

وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ

هر آینه ما به موسی کتاب دادیم ، باشد که هدایت شوند

50

وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ

و پسر مریم و مادرش را آیتی ساختیم و آن دو را بر بلند جایی که قرارگاهی و آب روان داشت جای دادیم

51

يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ

ای پیامبران ، از چیزهای پاکیزه و خوش بخورید و کارهای شایسته کنید که من به کارهایی که می کنید آگاهم

52

وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ

هر آینه این دین شما دینی است واحد، و من پروردگار شمایم ، از من، بترسید

53

فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ

پس دین خود را فرقه فرقه کردند و هر فرقه ای به روشی که برگزیده بود دلخوش بود

54

فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِينٍ

آنان را تا چندی در گمراهیشان رها کن

55

أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ

آیا می پندارند که آن مال و فرزند که ارزانیشان می داریم ،

56

نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ

برای آن است که می کوشیم خیری به آنها برسانیم ? نه ، که آنان در نمی یابند

57

إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ

آنهایی که از خوف پروردگارشان لرزانند،

58

وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ

و آنهایی که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند،

59

وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ

و آنهایی که به پروردگارشان شرک نمی آورند،

60

وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ

و آنهایی که همه آنچه را باید ادا کنند، ادا می کنند و باز هم، دلهایشان ترسان است که باید نزد پروردگارشان باز گردند،

61

أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ

اینان هستند که به کارهای نیک می شتابند و در آن بر یکدیگر سبقت می جویند

62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

بر هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نمی کنیم و نزد ما کتابی است که به حق سخن می گوید و بر آنها ستمی نمی رود

63

بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِن دُونِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ

نه ، دلهایشان از این سخن در پرده غفلت است و آنها را کارهایی است جز این کارها، که می کنند

64

حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ

تا آنگاه که نازپروردگانشان را به عذاب گرفتار کنیم و ناله سر دهند

65

لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ

، امروز ناله سر مدهید که شما را از عذاب ما کس نرهاند

66

قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ

آیات مرا برایتان می خواندند و شما نمی پذیرفتید و پس پس می رفتید

67

مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ

بر آن نخوت می فروختید و شب هنگام در افسانه سرایی ناسزا می گفتید

68

أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءهُمُ الْأَوَّلِينَ

آیا در این سخن نمی اندیشند یا برای آنها چیزی نازل شده که برای نیاکانشان نازل نشده بود ?

69

أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ

یا آنکه پیامبرشان را نشناخته اند که انکارش می کنند ?

70

أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ

یا می گویند که دیوانه است ? نه ، پیامبرشان با دین حق بر آنها مبعوث شد،، ولی بیشترینشان از حق کراهت دارند

71

وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ

اگر حق از پی هوسهایشان می رفت ، آسمانها و زمین و هر که در آنهاست تباه می شد ولی ما اندرزشان فرستادیم و آنها از اندرزشان رویگردان شدند

72

أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

یا تو از آنها مزدی می طلبی ? مزد پروردگارت بهتر است ، که او بهترین روزی دهندگان است

73

وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

هر آینه تو به راه راستشان می خوانی

74

وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ

و کسانی که به آخرت ایمان ندارند از راه راست منحرفند

75

وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ

اگر بر آنها رحمت می آوردیم و آزاری را که بدان گرفتارند از آنها دور، می ساختیم ، باز هم همچنان با سرسختی در طغیان خویش سرگشته می ماندند

76

وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ

به عذاب گرفتارشان کردیم پس در مقابل پروردگارشان نه فروتنی کردند ونه تضرع

77

حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ

تا آنگاه که دری از عذاب سخت بر رویشان گشودیم ، چنان که از همه جا نومید گشتند

78

وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ

و اوست آن خدایی که برایتان گوش و چشم و دل بیافرید چه اندک سپاس می گزارید

79

وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

اوست آن خدایی که شما را در روی زمین پدید آورد و همه نزد او گرد، آورده می شوید

80

وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

و اوست آن خدایی که زنده می کند و می میراند و آمد و شد شب و روز از آن اوست چرا تعقل نمی کنید ?

81

بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ

نه ، آنها نیز همان سخنان گفتند که پیشینیان می گفتند:

82

قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ

گفتند: آیا اگر ما بمیریم و خاک و استخوان شویم باز هم زنده می شویم ?

83

لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ

به ما و پدرانمان نیز پیش از این چنین وعده هایی داده شده بود اینهاچیزی جز افسانه های پیشینیان نیست

84

قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

بگو: اگر می دانید، این زمین و هر که در آن است از آن کیست ?

85

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

، خواهند گفت : از آن خدا بگو: آیا پند نمی گیرید ?

86

قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ

بگو: کیست پروردگار آسمانهای هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ ?

87

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ

خواهند گفت : خدا بگو: آیا پروا نمی کنید ?

88

قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

بگو: اگر می دانید، ملکوت همه چیزها به دست کیست ? کیست آن که به همه کس پناه دهد و کسی را از او پناه نیست ?

89

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ

خواهند گفت : خدا بگو: پس چرا فریب می خورید ?

90

بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

نه ، ما بر ایشان سخن راست فرستادیم و آنان دروغ می گویند

91

مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

خدا هیچ، فرزندی ندارد و هیچ خدایی با او نیست اگر چنین می بود، هر خدایی با آفریدگان خود به یک سو می کشید و بر یکدیگر برتری می جستند خدا از آن گونه که او را وصف می کنند، منزه است

92

عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

دانای نهان و آشکارا، از هر چه شریک او می سازند برتر است

93

قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ

بگو: ای پروردگار من ، کاش چیزی را که به آنها وعده داده شده به من می نمایاندی

94

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

پس ای پروردگار من ، مرا در زمره ستمکاران قرار مده

95

وَإِنَّا عَلَى أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ

و ما اگر، بخواهیم که آنچه را به آنان وعده داده ایم ، تو را بنمایانیم ،می توانیم

96

ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ

سخن بد آنان را به هر چه نیکوترت می آید پاسخ گوی ما به سخن آنان آگاه تر هستیم

97

وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ

بگو: ای پروردگار من ، از وسوسه های شیطان به تو پناه می آورم

98

وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ

و به تو پناه می آورم ، ای پروردگار من ، اگر نزد من حاضر آیند

99

حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ

چون یکیشان را مرگ فرا رسد، گوید: ای پروردگار من ، مرا بازگردان

100

لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ

شاید، کارهای شایسته ای را که ترک کرده بودم به جای آورم هرگز، این سخنی است که او می گوید و پشت سرشان تا روز قیامت مانعی است که بازگشت نتوانند

101

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءلُونَ

چون در صور دمیده شود، هیچ خویشاوندیی میانشان نماند و هیچ از حال یکدیگر نپرسند

102

فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

آنان که ترازویشان سنگین باشد، خود، رستگارانند

103

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ

و آنان که ترازویشان سبک باشد، به خود زیان رسانیده اند و در جهنم ، جاوید ماندگانند

104

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ

آتش چهره هایشان را می سوزاند و لبانشان آماس کرده و برگشته است

105

أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ

آیا آیات من برایتان خوانده نمی شد و آنها را دروغ می انگاشتید ?

106

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ

، گویند: ای پروردگار ما، شوربختیمان بر ما غلبه کرد و ما مردمی گمراه بودیم

107

رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ

ای پروردگار ما، ما را از این آتش بیرون آور اگر دیگر بار چنان کردیم ، از ستمکاران باشیم

108

قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ

گوید: در آتش گم شوید و با من سخن مگویید

109

إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ

آری ، گروهی از بندگان من می گفتند: ای پروردگار ما، ایمان آوردیم ، ما را بیامرز، و بر ما رحمت آور که تو بهترین رحمت آورندگانی

110

فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ

و شما ریشخندشان می کردید، تا یاد مرا از خاطرتان بزدودند و شما، همچنان به آنها می خندیدید

111

إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ

امروز آنها را به خاطر صبری که می کردند پاداش می دهم آنها به مراد خود رسیده اند

112

قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ

گوید: به شمار سالها، چه مدت در زمین زیسته اید ?

113

قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّينَ

گویند: یک روز یا قسمتی از یک روز از آنها که می شمردند بپرس

114

قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

گوید: اگر آگاهی داشتید، می دانستید که جز اندکی نزیسته اید

115

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ

آیا پندارید که شما را بیهوده آفریده ایم و شما به نزد ما بازگردانده، نمی شوید ?

116

فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ

پس فراتر است خدای یکتا، آن فرمانروای راستین هیچ خدایی جز او نیست پروردگار عرش بزرگ است

117

وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

آن کس که جز خدای یکتا خدای دیگری را می خواند که به حقانیتش هیچ برهانی ندارد، جز این نیست که حسابش نزد پروردگارش خواهد بود

118

وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ

و بگو: ای پروردگار من ، بیامرز و رحمت آور و تو بهترین رحمت آورندگان هستی

@@ سطر ۱۳: / سطر ۱۳: @@
 به نام خدای بخشاینده مهربان
 [[آیه 1 سوره مؤمنون|
 {{متن قرآن|قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ }}]]
+به تحقیق رستگار شدند مؤمنان :
-به تحقیق رستگار شدند مؤمنان :
 ==2==
 [[آیه 2 سوره مؤمنون|