آیه 96 سوره مؤمنون

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<95 آیه 96 سوره مؤمنون 97>>
سوره : سوره مؤمنون (23)
جزء : 18
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

تو آزار و بدیهای امت را به آنچه نیکوتر است دفع کن ما (جزای) گفتار آنها را بهتر می‌دانیم.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Repel ill [conduct] with that which is the best. We know best whatever they allege.

معانی کلمات آیه

«إِدْفَعْ»: بازگردان. پاسخ بده. «بِالَّتِی»: به خصلتی که. به حسنه‌ای که.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَصِفُونَ «96»

(اى پيامبر!) بدى را به بهترين روش دفع كن. (در مقام انتقام و مقابله به مثل مباش) ما به آنچه مخالفان توصيف مى‌كنند آگاه‌تريم. (مى‌دانيم كه مشركان مرا به گرفتن فرزند وشريك وتو را به سحر وجادو توصيف مى‌كنند)

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 127

وَ قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ «97»

و بگو: پروردگارا! من از وسوسه‌هاى شيطان‌ها به تو پناه مى‌برم.

وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ «98»

و پناه مى‌برم به تو اى پروردگار! از اين كه آنان نزد من حاضر شوند.

پیام ها

1- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله تحت تربيت خداوند و مأمور برخورد به بهترين شيوه با بدى‌هاى دشمنان است. «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»

2- بدى را مى‌توان با بدى پاسخ داد ولى اين، براى رهبر شايسته نيست. «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»

3- ايمان ما به علم خداوند، عامل صبر وحلم در ماست. «نَحْنُ أَعْلَمُ»

4- پناه دادن از شئون ربوبيّت است. «رَبِّ أَعُوذُ بِكَ»

5- پيامبران نيز بايد به خدا پناه ببرند. «قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ»

6- پناه بردن به خداوند بايد مكرر و جدى باشد. (تكرار «أَعُوذُ»)

7- تنها پناهگاه مطمئن خداست. «بِكَ»

8- يكى از راه‌هاى نفوذ شيطان، اشاره‌ها و وسوسه‌هاى او نسبت به برخوردهاى بد ما با ديگران است. «هَمَزاتِ»

9- شياطين، متعدّد و وسوسه‌هاى آنان نيز گوناگون است. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ»

10- شيطان‌ها در انبيا نيز طمع دارند. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ»

11- بالاتر از وسوسه، حضور شيطان‌هاست. «أَنْ يَحْضُرُونِ»

12- حضور افراد فاسد ومفسد در جامعه، مقدّمه فساد ديگران است. «يَحْضُرُونِ»

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 128

پانویس

منابع