آیه 13 سوره مؤمنون
| <<12 | آیه 13 سوره مؤمنون | 14>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آن‌گاه او را نطفه گردانیده و در جای استوار (صلب و رحم) قرار دادیم.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- نطفه: نطف به معنى چكيدن توأم با صاف شدن و كم كم بودن است، نطفه: آب كم و آب صاف شده (مجمع البيان) گاهى به آب زياد نيز نطف گويند، در نهج البلاغه خطبه 59 درباره خوارج فرموده «مصارعهم دون النطفة»كه مراد امام عليه السّلام رود نهروان است.
- قرار: ثبات و محل استقرار (قرارگاه) مراد از آيه معناى دوم است.
- مكين: داراى متانت و منزلت. و نيز به معنى متمكن و نيرومند آيد.مراد از آيه معناى دوم است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ «12» ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ «13»
و همانا ما انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم. سپس او را به صورت نطفه در جايگاهى استوار قرار داديم.
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ «12» ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ «13»
و همانا ما انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم. سپس او را به صورت نطفه در جايگاهى استوار قرار داديم.
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ «14»
سپس از نطفه، لخته خونى آفريديم، آن گاه لخته خون را پاره‌گوشتى ساختيم وپاره گوشت را به صورت استخوان‌هايى در آورديم، و استخوانها را با گوشت پوشانديم، سپس آن را آفرينش تازه‌اى داديم، پس شايسته‌ى تكريم و تعظيم است خداوندى كه بهترين آفرينندگان است.
«1». آل عمران، 75.
جلد 6 - صفحه 87
نکته ها
كلمه‌ى «سُلالَةٍ» به معناى عصاره و كلمه «عَلَقَةً» به معناى خون غليظ وبسته شده و كلمه «مُضْغَةً» به معناى پاره گوشت بدون استخوان است.
امام باقر عليه السلام فرمودند: مراد از «خَلْقاً آخَرَ» دميده شدن روح در بدن است. «1»
مراد از «أَحْسَنُ الْخالِقِينَ» به فرموده امام رضا عليه السلام آن است كه قدرت آفريدن را خدا به ديگران نيز داده، مثلًا حضرت عيسى از طرف خداوند مى‌آفريند. «2» «أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ» «3»
دلائل بهترين خالق بودن خداوند بسيار است از جمله:
الف: خالقيّت او دائمى است.
ب: محدوديّت به اشياى خاصّى ندارد.
ج: تنوّع در آن نامحدود است.
د: از ساده‌ترين چيز مهم‌ترين را مى‌سازد.
ه: مواد اوّليه‌اش از خودش مى‌باشد.
و: در ساختن تقليد نمى‌كند.
ز: پشيمانى و ترديد در او راه ندارد.
ح: بر اساس رحمت مى‌آفريند، و تمام ساخته‌هايش هدفدار است.
ط: ساخته او با نظام هستى هماهنگ است.
پیام ها
1- ياد گذشته‌ها و ضعف‌هاى انسان و توجّه به قدرت و لطف خداوند، زمينه‌اى است براى تقويت ايمان و عبادت بيشتر. «لَقَدْ خَلَقْنَا»
2- آفرينش انسان در چند مرحله انجام گرفته است. طِينٍ- نُطْفَةً- عَلَقَةً ...
3- با اين كه مادر انواع حركت‌ها را دارد، ولى رحم او براى فرزند، جايگاهى
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». بحار، ج 4، ص 147.
«3». آل‌عمران، 49.
جلد 6 - صفحه 88
مطمئن است. «قَرارٍ مَكِينٍ»
4- تمام مراحل آفرينش، زير نظر خداوند است. «خَلَقْنَا- فَكَسَوْنَا- أَنْشَأْناهُ»
5- ارزش انسان به روح اوست. «خَلْقاً آخَرَ»
6- خودشناسى، مقدّمه‌ى خداشناسى است. «نُطْفَةً، عَلَقَةً، مُضْغَةً- فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج7، ص-107-108
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
