آیه 117 سوره مؤمنون

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<116 آیه 117 سوره مؤمنون 118>>
سوره : سوره مؤمنون (23)
جزء : 18
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و هر کس غیر خدا کسی دیگر را به الهیت خواند که هیچ دلیلی بر آن ندارد حساب کار او نزد خدای اوست و البته کافران را (در روز کیفر) فلاح و رستگاری نیست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Whoever invokes besides Allah another god of which he has no proof, his reckoning will indeed rest with his Lord. Indeed the faithless will not be felicitous.

معانی کلمات آیه

  • برهان: دليل روشن. «برهن قوله» يعنى سخن خود را بيان كرد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ «116»

پس برتر است خداوندى كه فرمانرواى حقّ است (از اين كه شما را بيهوده آفريده باشد) خدايى جز او نيست كه پروردگار عرش گرانقدر است.

«1». غررالحكم.

«2». بحار، ج 5، ص 312.

«3». نهج‌البلاغه، حكمت 463.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 137

وَ مَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ لا بُرْهانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّما حِسابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ «117»

و هر كس با خداوند، معبود ديگرى بخواند، هيچ برهانى بر كار خود ندارد، پس قطعاً حساب او نزد پروردگارش خواهد بود، قطعاً كافران رستگار نمى‌شوند.

وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ «118»

و بگو: پروردگارا! بيامرز و رحم كن كه تو بهترين رحم كنندگانى.

نکته ها

در اوّل اين سوره، ذيل آيه‌ى يك، گروهى از رستگاران را ذكر كرديم، در پايان سوره با توجّه به جمله‌ى‌ «لا يُفْلِحُ» گروهى از زيانكاران را نيز يادآور مى‌شويم:

  • ستمگران. «لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ» «1»*
  • گنهكاران. «لا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ» «2»
  • جادوگران. «لا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ» «3»
  • كافران. «لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ» «4»* آنها كه به خداوند دروغ مى‌بندند. «إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ» «5»*

پیام ها

1- خداوند، كار عبث و بيهوده نمى‌كند. «فَتَعالَى اللَّهُ»

2- حكومت حقّ، از آن خداست. «الْمَلِكُ الْحَقُّ»

3- هستى، تحت تربيت و مديريّت الهى است. «رَبُّ الْعَرْشِ» و در جاى ديگر مى‌خوانيم: «بِرَبِّ النَّاسِ»، «رَبِّ الْعالَمِينَ»* و «رَبُّ كُلِّ شَيْ‌ءٍ»

4- شرك، هر چه باشد محكوم است. «يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً»

«1». انعام، 135.

«2». يونس، 17.

«3». يونس، 77.

«4». مؤمنون، 117.

«5». يونس، 69.

جلد 6 - صفحه 138

5- مشرك منطق ندارد. «لا بُرْهانَ لَهُ» (عقائد و رفتار انسان بايد بر اساس دليل و برهان باشد)

6- پيامبر معصوم نيز به رحمت و مغفرت خداوند نياز دارد. «قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ»

7- در دعا، ستايش از خدا را فراموش نكنيم. «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ»

«الحمدللّه ربّ العالمين»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص162

منابع