ارحم الراحمین (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | ''' | + | '''«أرحَم الراحِمین»''' از صفات [[الله|خدای تعالی]] است. تعبیر «أرحم الراحمین» در [[قرآن کریم]] چهار بار آمده و در همگى به عنوان وصف خدا وارد شده است: |
| − | + | * {{متن قرآن|«{{آیه|7|151}}»}}<ref>[[آیه 151 سوره اعراف|سوره اعراف، آیه ۱۵۱.]]</ref>؛ ما را در رحمت خود وارد کن، تو رحیم ترین رحم کنندگان هستى. | |
| − | [[ | + | * {{متن قرآن|«{{آیه|12|64}}»}}<ref>[[آیه 64 سوره یوسف|سوره یوسف، آیه ۶۴.]]</ref>؛ خدا بهترین حافظ و رحیم ترین رحم کنندگان است. |
| + | * {{متن قرآن|«{{آیه|12|92}}»}}<ref>[[آیه 92 سوره یوسف|همان، آیه ۹۲.]]</ref>؛ یوسف گفت امروز بر شما نگرانى نیست، خدا شماها را مى بخشد و او رحیم ترین رحم کنندگان است. | ||
| + | * {{متن قرآن|«{{آیه|21|83}}»}}<ref>[[آیه 83 سوره انبیاء|سوره انبیاء، آیه ۸۳.]]</ref>؛ به یاد آر ایوب را آن گاه که خداى خود را ندا کرد و گفت: پروردگارا رنج و آزار بر من روى آورده، و تو رحیم ترین رحم کنندگانى. | ||
| − | + | [[ابن فارس]] مى گوید: «رحم» یک معنا بیش ندارد و آن حاکى از رقّت و عطوفت است و رَحْم و مرحمتْ و رحْمَت به یک معنا است، و به رابطه خویشاوندى «رحم» مى گویند که مایه هاى عطوفت در آن هست و نیز به رَحِم زن از آن جهت «رَحِم» مى گویند که مبدأ فرزند است که خود سبب عطوفت و رقت مى باشد. | |
| − | |||
| − | [[راغب]] می گوید: | + | [[راغب اصفهانی]] می گوید: رحمت عطوفتى است که [[احسان]] و نیکى را به دنبال دارد، ولى گاهى فقط در خود رقّت و مهربانى به کار مى رود و گاهى در احسان و نیکى، از این جهت هرگاه خدا با آن توصیف شود مقصود نیکى مجرد از رقّت قلب و عطوفت روحى است، و اگر در مورد بشر به کار رود، مقصود عطوفت و رقت قلب است، از این روى مى گویند، رحمت در مورد خدا به معنى تفضل و بخشش و در مورد انسان رقت قلب و عطوفت است. چنان که روایت شده: رحمت از جانب خدا انعام و تفضّل و از جانب آدمیان رقّت قلب و عاطفه است.<ref> المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۷ </ref> |
| − | + | ظاهر گفتار این دو لغت شناس این است که رقّت جزء معنى ماده «رحم» است، ولى [[برهان]] عقلى سبب مى شود که به هنگام توصیف خدا با آن، از آن معنا تجرید شود. | |
| − | [[ | + | مؤلف [[المیزان]] در [[تفسیر]] آیه {{متن قرآن|"بسم الله الرحمن الرحیم"}} می گوید: رحمت در خدا به معنى عطا و احسان است. |
| − | + | [[طبرسى]] در موارد بسیارى از جمله در ذیل آیه ۱۵۷ [[سوره بقره]]، رحمت را نعمت معنى کرده است و در تفسیر [[سوره حمد]] پس از ذکر قول [[ابن عباس]] میگوید: خدا با رقّت و انفعال توصیف نمیشود، پس مراد از رحمت، نعمت و افضال است. | |
| + | کوتاه سخن آنکه رحمت در خدا به معناى احسان و نعمت است و «ارحم الراحمین» به معناى بالاترین درجه احسان بخشایشگری است. | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa2614 صفات | + | * [https://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167&page=6#id141_p141 منشور جاوید، آیتالله جعفر سبحانی، ج۲ ص۱۴۲]. |
| − | + | * [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa2614 "صفات عدالت، ارحم الراحمین، واحد در خداوند به چه معناست؟"، پایگاه اسلام کوئست]. | |
| − | == | + | {{سنجش کیفی |
| − | + | |سنجش=شده | |
| + | |شناسه= خوب | ||
| + | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
| + | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | ||
| + | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
| + | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
| + | |جامعیت= متوسط | ||
| + | |رعایت اختصار= خوب | ||
| + | |سیر منطقی= خوب | ||
| + | |کیفیت پژوهش= متوسط | ||
| + | |رده= دارد | ||
| + | }} | ||
{{اسماء الله}} | {{اسماء الله}} | ||
| + | {{قرآن}} | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
| + | [[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۳
«أرحَم الراحِمین» از صفات خدای تعالی است. تعبیر «أرحم الراحمین» در قرآن کریم چهار بار آمده و در همگى به عنوان وصف خدا وارد شده است:
- «قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ»[۱]؛ ما را در رحمت خود وارد کن، تو رحیم ترین رحم کنندگان هستى.
- «قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنْتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ ۖ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ»[۲]؛ خدا بهترین حافظ و رحیم ترین رحم کنندگان است.
- «قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ ۖ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ»[۳]؛ یوسف گفت امروز بر شما نگرانى نیست، خدا شماها را مى بخشد و او رحیم ترین رحم کنندگان است.
- «وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ»[۴]؛ به یاد آر ایوب را آن گاه که خداى خود را ندا کرد و گفت: پروردگارا رنج و آزار بر من روى آورده، و تو رحیم ترین رحم کنندگانى.
ابن فارس مى گوید: «رحم» یک معنا بیش ندارد و آن حاکى از رقّت و عطوفت است و رَحْم و مرحمتْ و رحْمَت به یک معنا است، و به رابطه خویشاوندى «رحم» مى گویند که مایه هاى عطوفت در آن هست و نیز به رَحِم زن از آن جهت «رَحِم» مى گویند که مبدأ فرزند است که خود سبب عطوفت و رقت مى باشد.
راغب اصفهانی می گوید: رحمت عطوفتى است که احسان و نیکى را به دنبال دارد، ولى گاهى فقط در خود رقّت و مهربانى به کار مى رود و گاهى در احسان و نیکى، از این جهت هرگاه خدا با آن توصیف شود مقصود نیکى مجرد از رقّت قلب و عطوفت روحى است، و اگر در مورد بشر به کار رود، مقصود عطوفت و رقت قلب است، از این روى مى گویند، رحمت در مورد خدا به معنى تفضل و بخشش و در مورد انسان رقت قلب و عطوفت است. چنان که روایت شده: رحمت از جانب خدا انعام و تفضّل و از جانب آدمیان رقّت قلب و عاطفه است.[۵]
ظاهر گفتار این دو لغت شناس این است که رقّت جزء معنى ماده «رحم» است، ولى برهان عقلى سبب مى شود که به هنگام توصیف خدا با آن، از آن معنا تجرید شود.
مؤلف المیزان در تفسیر آیه "بسم الله الرحمن الرحیم" می گوید: رحمت در خدا به معنى عطا و احسان است.
طبرسى در موارد بسیارى از جمله در ذیل آیه ۱۵۷ سوره بقره، رحمت را نعمت معنى کرده است و در تفسیر سوره حمد پس از ذکر قول ابن عباس میگوید: خدا با رقّت و انفعال توصیف نمیشود، پس مراد از رحمت، نعمت و افضال است.
کوتاه سخن آنکه رحمت در خدا به معناى احسان و نعمت است و «ارحم الراحمین» به معناى بالاترین درجه احسان بخشایشگری است.
پانویس
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۱.
- ↑ سوره یوسف، آیه ۶۴.
- ↑ همان، آیه ۹۲.
- ↑ سوره انبیاء، آیه ۸۳.
- ↑ المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۷
منابع
- منشور جاوید، آیتالله جعفر سبحانی، ج۲ ص۱۴۲.
- "صفات عدالت، ارحم الراحمین، واحد در خداوند به چه معناست؟"، پایگاه اسلام کوئست.




