مُقیت (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن الگوی قرآن) |
|||
سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
[http://lib.eshia.ir/26678/2/366 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۳۶۶ و ۳۶۷، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی]. | [http://lib.eshia.ir/26678/2/366 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۳۶۶ و ۳۶۷، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی]. | ||
<br />{{اسماء الله}} | <br />{{اسماء الله}} | ||
− | + | {{قرآن}} | |
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] |
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۴
اسم صد و بيست و سوم. المُقيت؛
لفظ «مقيت» يك بار در قرآن آمده و وصف خدا قرار گرفته است، چنان كه مى فرمايد:
«مَنْْ يَشْفَع شَفاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْها وَ مَنْ يَشْفَع شَفاعَةً سَيّئَةً يَكُنْ لَهُ كِفْلٌ مِنْها وَ كانَ اللّهُ عَلى كُلِّ شَىء مُقِيتاً».(نساء/85)
«هر كس در كار نيكى شفاعت كند او را از آن نصيبى است و هركس در كار بدى شفاعت نمايد او را از آن بهره اى است و خدا نگهبان همه چيز است».
شیخ صدوق مى گويد: «مقيت» به معنى حافظ و رقيب است، و اگر به روزى «قوت» مى گويند زيرا مايه حفظ بدن است.[۱]
پانویس
- پرش به بالا ↑ توحيد، ص 233; مقاييس اللغة: 5/36.
منبع
منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۳۶۶ و ۳۶۷، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی.