کریم (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص، زياد بخشنده و نيكى كننده،<ref>شرح اسماء اللّه الحسنى، نيشابورى، ص 269 - 270.</ref> گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم دو بار در قرآن آمده است:<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1223 - 1225.</ref>
+
اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص، زياد بخشنده و نيكى كننده،<ref>شرح اسماء اللّه الحسنى، نيشابورى، ص 269 - 270.</ref> گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم به عنوان وصف [[خداوند]]، دو بار در [[قرآن]] آمده است:<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1223 - 1225.</ref>
  
* {{متن قرآن|«... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ»}}. ([[سوره نمل]](27)/ 40)
+
*{{متن قرآن|«... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ»}}. ([[سوره نمل]] (27)/ 40)
* {{متن قرآن|«يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ»}}. ([[سوره انفطار]](82)/ 6)
+
*{{متن قرآن|«يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ»}}. ([[سوره انفطار]] (82)/ 6)
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 103.
+
 
 +
* فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 103.
 +
{{اسماء الله}}
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۲۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص، زياد بخشنده و نيكى كننده،[۱] گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم به عنوان وصف خداوند، دو بار در قرآن آمده است:[۲]

  • «... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ». (سوره نمل (27)/ 40)
  • «يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ». (سوره انفطار (82)/ 6)

پانویس

  1. شرح اسماء اللّه الحسنى، نيشابورى، ص 269 - 270.
  2. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1223 - 1225.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 103.
اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.