غفور (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن الگوی قرآن)
 
سطر ۱: سطر ۱:
اسم نودم:''' الغفور'''
+
'''«غَفور»''' از صفات [[الله|خداوند]] متعال است که به صورت مرفوع و منصوب، ۹۱ بار در [[قرآن]] آمده و با صفاتى مانند: «[[رحیم|رحیم]]»، «[[عفوّ]]»، «[[عزیز (اسم الله)|عزیز]]»، «[[شکور|شکور]]»، «[[ودود]]» و «[[حلیم (اسم الله)|حلیم]]» همراه مى‌باشد، چنانکه مى‌فرماید:
  
«غفور» از صفات [[الله|خداوند]] متعال است که به صورت مرفوع و منصوب ۹۱ بار در [[قرآن]] آمده و با صفاتى مانند: «[[رحیم|رحیم]]»، «[[عفوّ]]»، «[[عزیز (اسم الله)|عزیز]]»، «[[شکور|شکور]]»، «[[ودود]]» و «[[حلیم (اسم الله)|حلیم]]» همراه مى باشد، چنانکه مى فرماید:
+
* {{متن قرآن|«ثُمَّ یتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِک عَلى مَنْ یشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ»}}.([[سوره توبه|توبه]]/۲۷) «خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد مى پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
  
۱. {{متن قرآن|«ثُمَّ یتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِک عَلى مَنْ یشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ»}}.([[سوره توبه|توبه]]/۲۷)
+
* {{متن قرآن|«...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغىَ عَلَیهِ لینْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ»}}.([[سوره حج|حج]]/۶۰) «هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یارى خواهد کرد، خدا بخشایشگر و آمرزنده است».
  
«خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد مى پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
+
* {{متن قرآن|«...إِنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور»}}.([[سوره فاطر|فاطر]]/۲۸) «فقط بندگان دانا از خدا مى ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».
  
۲. {{متن قرآن|«...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغىَ عَلَیهِ لینْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ»}}.([[سوره حج|حج]]/۶۰)
+
* {{متن قرآن|«لیوفِّیهُمْ أُجُورهُمْ وَ یزیدهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکورٌ»}}.(فاطر/۳۰) «خدا پاداش آنها را به تمامى بدهد و از فضل خود بر آن بیفزاید، خدا آمرزنده و شکرپذیر است».
  
«هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یارى خواهد کرد، خدا بخشایشگر و آمرزنده است».
+
* {{متن قرآن|«إِنَّهُ هُوَ هُوَ یُبدئُ وَ یُعید * وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود»}}.([[سوره بروج|بروج]]/۱۳ـ۱۴) «او است که ایجاد و ابداع مى کند (و پس از میراندن) باز مى گرداند، او است آمرزنده، و بسیار مهربان».
  
۳. {{متن قرآن|«...إِنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور»}}.([[سوره فاطر|فاطر]]/۲۸)
+
* {{متن قرآن|«...وَ لئن زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَد مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً»}}.(فاطر/۴۱) «اگر (آسمان و زمین) فرو ریزد جز او کسى نمى تواند آنها را نگه دارد، خدا بردبار و آمرزنده است».
  
«فقط بندگان دانا از خدا مى ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».
+
یادآور مى شویم که «غفور» بر وزن «رسول»، از الفاظى است که دلالت بر مبالغه دارد، و معناى اصلى آن به هنگام بحث از اسم «[[غافر الذنب (اسم الله)|غافر الذنب]]» گذشت.
  
۴. {{متن قرآن|«لیوفِّیهُمْ أُجُورهُمْ وَ یزیدهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکورٌ»}}.(فاطر/۳۰)
+
==منابع==
 
+
*[http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167&page=12#id307_p307 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۳۰۷-۳۰۸، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله سبحانی].
«خدا پاداش آنها را به تمامى بدهد و از فضل خود بر آن بیفزاید، خدا آمرزنده و شکرپذیر است».
 
 
 
۵. {{متن قرآن|«إِنَّهُ هُوَ هُوَ یبدئُ وَ یعید * وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود»}}.([[سوره بروج|بروج]]/۱۳ـ۱۴)
 
 
 
«او است که ایجاد و ابداع مى کند (و پس از میراندن) باز مى گرداند، او است آمرزنده، و بسیار مهربان».
 
 
 
۶. {{متن قرآن|«...وَ لئن زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَد مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً»}}.(فاطر/۴۱)
 
 
 
«اگر (آسمان و زمین) فرو ریزد جز او کسى نمى تواند آنها را نگه دارد، خدا بردبار و آمرزنده است».
 
 
 
سرانجام یادآور مى شویم که «غفور» بر وزن رسول از الفاظى است که دلالت بر مبالغه دارد، و معناى اصلى آن به هنگام بحث از [[غافر الذنب|غافر]] گذشت.<ref> [http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167&page=12#id307_p307 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۳۰۷ و ۳۰۸، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
 
 
 
==منبع==
 
 
 
<references />
 
  
 
{{اسماء الله}}
 
{{اسماء الله}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۴

«غَفور» از صفات خداوند متعال است که به صورت مرفوع و منصوب، ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحیم»، «عفوّ»، «عزیز»، «شکور»، «ودود» و «حلیم» همراه مى‌باشد، چنانکه مى‌فرماید:

  • «ثُمَّ یتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِک عَلى مَنْ یشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».(توبه/۲۷) «خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد مى پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
  • «...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغىَ عَلَیهِ لینْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ».(حج/۶۰) «هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یارى خواهد کرد، خدا بخشایشگر و آمرزنده است».
  • «...إِنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور».(فاطر/۲۸) «فقط بندگان دانا از خدا مى ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».
  • «لیوفِّیهُمْ أُجُورهُمْ وَ یزیدهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکورٌ».(فاطر/۳۰) «خدا پاداش آنها را به تمامى بدهد و از فضل خود بر آن بیفزاید، خدا آمرزنده و شکرپذیر است».
  • «إِنَّهُ هُوَ هُوَ یُبدئُ وَ یُعید * وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود».(بروج/۱۳ـ۱۴) «او است که ایجاد و ابداع مى کند (و پس از میراندن) باز مى گرداند، او است آمرزنده، و بسیار مهربان».
  • «...وَ لئن زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَد مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً».(فاطر/۴۱) «اگر (آسمان و زمین) فرو ریزد جز او کسى نمى تواند آنها را نگه دارد، خدا بردبار و آمرزنده است».

یادآور مى شویم که «غفور» بر وزن «رسول»، از الفاظى است که دلالت بر مبالغه دارد، و معناى اصلى آن به هنگام بحث از اسم «غافر الذنب» گذشت.

منابع

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.


قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه