عظیم (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ ...' ایجاد کرد)
 
(افزودن الگوی قرآن)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجيد كردن و تجليل نمودن است و خداوند را از آن جهت عظيم گويند كه براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهايتى نباشد.
+
این اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجید کردن و تجلیل نمودن است و [[الله|خداوند]] را از آن جهت عظیم گویند که براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهایتى نباشد.
  
صفت عظيم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در [[قرآن]] استعمال شده است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص840.</ref>
+
صفت عظیم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در [[قرآن]] استعمال شده است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص۸۴۰.</ref>
  
* {{متن قرآن|«...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم»}}. ([[سوره بقره]](2)، 255)
+
*{{متن قرآن|«...وهُوَ العَلِىُّ العَظیم»}}. ([[سوره بقره]]، ۲۵۵)
 
 
و نيز: 42/4؛ 56/74 و 96؛ 69/33 و 52.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۳: سطر ۱۱:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 423.
+
فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۲۳.
  
 +
{{اسماء الله}}
 +
{{قرآن}}
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


این اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجید کردن و تجلیل نمودن است و خداوند را از آن جهت عظیم گویند که براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهایتى نباشد.

صفت عظیم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در قرآن استعمال شده است.[۱]

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص۸۴۰.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۲۳.

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.


قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه