علیم (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
از این موارد که علیم در مورد غیر خدا به کار رفته مى توان حدس زد که این لفظ در مورد مصداق برتر و بارز بکار مى رود، یعنى آنجا که متکلم بخواهد علم فردى را به صورت برترى توصیف کند به جاى عالم، «علیم» بکار مى برد. | از این موارد که علیم در مورد غیر خدا به کار رفته مى توان حدس زد که این لفظ در مورد مصداق برتر و بارز بکار مى رود، یعنى آنجا که متکلم بخواهد علم فردى را به صورت برترى توصیف کند به جاى عالم، «علیم» بکار مى برد. | ||
− | و در مواردى كه «عليم» در مورد [[خدا]] ذکر شده، با يكى از اسمهایی به کار رفته است که با معناى آن مناسبت دارد، مثل [[سمیع (اسم الله)|سمیع]]، [[حکیم (اسم الله)|حکیم]]، [[خبیر]]، [[واسع]] و... ؛<ref>التحقیق، ج۸، ص ۲۰۹-۲۱۰، «علم».</ref> چنانکه می فرماید: {{متن قرآن|«اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ العَليم»}} ([[سوره بقره]]، ۱۲۷)؛ {{متن قرآن|«وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»}} ([[سوره آل عمران]]، | + | و در مواردى كه «عليم» در مورد [[خدا]] ذکر شده، با يكى از اسمهایی به کار رفته است که با معناى آن مناسبت دارد، مثل [[سمیع (اسم الله)|سمیع]]، [[حکیم (اسم الله)|حکیم]]، [[خبیر]]، [[واسع]] و... ؛<ref>التحقیق، ج۸، ص ۲۰۹-۲۱۰، «علم».</ref> چنانکه می فرماید: {{متن قرآن|«اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ العَليم»}} ([[سوره بقره]]، ۱۲۷)؛ {{متن قرآن|«وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»}} ([[سوره آل عمران]]، ۷۳) و {{متن قرآن|«إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا»}} ([[سوره نساء]]، ۱۱). |
واژه «عليم» در [[آیه|آیات]] زیر آمده است: | واژه «عليم» در [[آیه|آیات]] زیر آمده است: | ||
سطر ۱۳۳: | سطر ۱۳۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * | + | *"العلیم"، منشور جاوید، آیت الله جعفر سبحانی، ج۲ ص۲۹۲. |
*[[فرهنگ قرآن]]، جلد ۲۱، ص۱۸۱-۱۸۰. | *[[فرهنگ قرآن]]، جلد ۲۱، ص۱۸۱-۱۸۰. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۲
«عَلیم»، از مشتقّات «علم» و از اسماء و صفات خداوند متعال است.[۱] علیم، صفت مشبهه علم است و در موردى بکار مى رود که به ثبوت صفت علم اشاره داشته باشد.
علم از لوازم حیات است و حیات، صفت ذاتى اولى خداوند است. علم او مثل سایر صفات ذات او، همیشه و لایزال در فعلیت تامّه واجب و ثابت است. براى ذات و صفات او نهایت و حدّ و غایتى نیست، ازلى و ابدى و به هر چیزى محیط است؛ یعنى حقیقت علم او به معناى شهود، حضور و احاطه او بر هر چیز است.
لفظ «علیم» در قرآن کریم ۱۶۲ بار وارد شده و درهمه موارد جز چند موردى که یادآور مى شویم وصف خدا قرار گرفته است. از جمله مواردى که در مورد غیر خدا بکار رفته است: «إِنَّ هذا لَساحرٌ عَلِیمٌ» (سوره اعراف، ۱۰۹) و آیه «قالَ اجْعَلْنى عَلى خَزائِنِ الأرض إِنِّى حَفیظٌ عَلیمٌ» (سوره یوسف، ۵۵).
از این موارد که علیم در مورد غیر خدا به کار رفته مى توان حدس زد که این لفظ در مورد مصداق برتر و بارز بکار مى رود، یعنى آنجا که متکلم بخواهد علم فردى را به صورت برترى توصیف کند به جاى عالم، «علیم» بکار مى برد.
و در مواردى كه «عليم» در مورد خدا ذکر شده، با يكى از اسمهایی به کار رفته است که با معناى آن مناسبت دارد، مثل سمیع، حکیم، خبیر، واسع و... ؛[۲] چنانکه می فرماید: «اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ العَليم» (سوره بقره، ۱۲۷)؛ «وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (سوره آل عمران، ۷۳) و «إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا» (سوره نساء، ۱۱).
واژه «عليم» در آیات زیر آمده است:
شماره | نام سوره | آیات |
---|---|---|
1 | سوره بقره(2) | آیات 29 و 32 و95 و 115 و 127 و 137 و 158 و 181 و 215 و 224 و 227 و 231 و 244 و 246 و 247 و 256 و 261 و 268 و 273 و 282 و 283. |
2 | سوره آل عمران(3) | آیات 34 و 35 و 36 و 73 و 92 و 115 و 119 و 121 و 154 و 167. |
3 | سوره نساء(4) | آیات 11 و 12 و 17و 24 و 25 و 26 و32 و 35 و 39 و 45 و 70 و 92 و 104 و 111 و 127 و 147 و 148 و 170 و 176. |
4 | سوره مائده(5) | آیات 7 و 54 و 61 و 76 و 97 و 109 و 116. |
5 | سوره انعام(6) | آیات 13 و 53 و 58 و 73 و 83 و 96 و 101 و 115 و 117 و 118 و 119 و 124 و 128 و 139. |
6 | سوره اعراف(7) | آیات 109 و 112 و 200. |
7 | سوره انفال(8) | آیات 17 و 42 و 43 و 53 و 61 و 71 و 75. |
8 | سوره توبه(9) | آیات 15 و 25 و 44 و 47 و 60 و 78 و 93 و 94 و 96 و 97 و 98 و 105 و 110. |
9 | سوره يونس(10) | آیات 36 و 40 و 65 و 79. |
10 | سوره هود(11) | آیات 5 و 31. |
11 | سوره یوسف(12) | آیات 6 و 19 و 34 و 50 و 55 و 71 و 76 و 83 و 100. |
12 | سوره رعد(13) | آیه 9. |
13 | سوره حجر(15) | آیات 25 و 53 و 86. |
14 | سوره نحل(16) | آیات 28 و 70 و 101 و 125. |
15 | سوره اسراء(17) | آیات 25 و 47 و 54 و 55. |
16 | سوره کهف(18) | آیات 19 و 21 و 22 و 26. |
17 | سوره مریم(19) | آیه 70. |
18 | سوره طه(20) | آیه 104. |
19 | سوره انبیاء(21) | آیه 4. |
20 | سوره حج(22) | آیات 52 و 59 و 68. |
21 | سوره مومنون(23) | آیات 51 و 92 و 96. |
22 | سوره نور(24) | آیات 18 و 21 و 28 و 32 و 35 و 41 و 58 و 59 و 60 و 64. |
23 | سوره شعراء(26) | آیات 34 و 37 و 188 و 220. |
16 | سوره نمل(27) | آیات 6 و 78. |
17 | سوره قصص(28) | آیات 37 و 56 و 85. |
18 | سوره عنکبوت(29) | آیات 5 و 10 و 32 و 60 و 62. |
19 | سوره روم(30) | آیه 54. |
20 | سوره لقمان(31) | آیات 23 و 34. |
21 | سوره سجده(32) | آیه 6. |
22 | سوره احزاب(33) | آیات 1 و 40 و 51 و 54. |
23 | سوره سبا(34) | آیات 3 و 26 و 48. |
24 | سوره فاطر(35) | آیات 8 و 38 و 44. |
25 | سوره یس(36) | آیات 38 و 79 و 81. |
26 | سوره زمر(39) | آیات 7 و 46 و 70. |
27 | سوره غافر(40) | آیه 2. |
28 | سوره فصلت(41) | آیات 12 و 36. |
29 | سوره شوری(42) | آیات 12 و 24 و 50. |
30 | سوره زخرف(43) | آیات 9 و 84. |
31 | سوره دخان(44) | آیه 6. |
32 | سوره احقاف(46) | آیه 8. |
33 | سوره فتح(48) | آیات 4 و 26. |
34 | سوره حجرات(49) | آیات 1 و 8 و 13 و 16. |
35 | سوره ق(50) | آیه 45. |
36 | سوره ذاریات(51) | آیات 28 و 30. |
37 | سوره نجم(53) | آیات 30 و 32. |
38 | سوره حدید(57) | آیات 3 و 6. |
39 | سوره مجادله(58) | آیه 7. |
40 | سوره حشر(59) | آیه 22. |
41 | سوره ممتحنه(60) | آیات 1 و 10. |
42 | سوره جمعه(62) | آیات 7 و 8. |
43 | سوره تغابن(64) | آیات 4 و 11 و 18. |
44 | سوره تحریم(66) | آیات 2 و 3. |
45 | سوره ملک(67) | آیه 13. |
46 | سوره قلم(68) | آیه 7. |
47 | سوره جن(72) | آیه 26. |
48 | سوره انسان(76) | آیه 30. |
49 | سوره انشقاق(84) | آیه 23. |
پانویس
منابع
- "العلیم"، منشور جاوید، آیت الله جعفر سبحانی، ج۲ ص۲۹۲.
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، ص۱۸۱-۱۸۰.