غفور (اسم الله)
اسم نودم: الغفور
«غفور» از صفات خداوند متعال است که به صورت مرفوع و منصوب ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحیم»، «عفوّ»، «عزیز»، «شکور»، «ودود» و «حلیم» همراه مى باشد، چنانکه مى فرماید:
۱. «ثُمَّ یتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِک عَلى مَنْ یشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».(توبه/۲۷)
«خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد مى پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
۲. «...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغىَ عَلَیهِ لینْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ».(حج/۶۰)
«هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یارى خواهد کرد، خدا بخشایشگر و آمرزنده است».
۳. «...إِنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور».(فاطر/۲۸)
«فقط بندگان دانا از خدا مى ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».
۴. «لیوفِّیهُمْ أُجُورهُمْ وَ یزیدهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکورٌ».(فاطر/۳۰)
«خدا پاداش آنها را به تمامى بدهد و از فضل خود بر آن بیفزاید، خدا آمرزنده و شکرپذیر است».
۵. «إِنَّهُ هُوَ هُوَ یبدئُ وَ یعید * وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود».(بروج/۱۳ـ۱۴)
«او است که ایجاد و ابداع مى کند (و پس از میراندن) باز مى گرداند، او است آمرزنده، و بسیار مهربان».
۶. «...وَ لئن زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَد مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً».(فاطر/۴۱)
«اگر (آسمان و زمین) فرو ریزد جز او کسى نمى تواند آنها را نگه دارد، خدا بردبار و آمرزنده است».
سرانجام یادآور مى شویم که «غفور» بر وزن رسول از الفاظى است که دلالت بر مبالغه دارد، و معناى اصلى آن به هنگام بحث از غافر گذشت.[۱]
منبع
