علّام الغیوب (اسم الله)
اسم هشتادم: علاّم الغیوب؛
این اسم در قرآن چهار با آمده و در همه موارد وصف خدا قرار گرفته است:
۱. «...تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ[۱] ؛ ...آنچه در ضمیر من است تو مى دانى و آنچه در ذات تو است نمى دانم، تو همه اسرار نهان را مى دانى».
۲. «أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ[۲]؛ آیا نمى دانند که خدا اسرار و سخنان در گوش آنان را مى داند، خداوند از همه امور پنهان آگاه است».
۳. «... قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ[۳]؛...رسولان گفتند ما را دانشى نیست تو آگاه از همه امور پنهان هستى».
۴. «...إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ[۴]؛... پروردگارم حق را به دلها القا مى کند او است آگاه از همه غیب ها».
آیات یاد شده در صدد حصر آگاهى از غیب به خدا است، و نکته آن قبلاً بیان شد.
منبع
منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۲۹۱، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی




