غفور (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
«غَفور» از صفات خداوند متعال است که به صورت مرفوع و منصوب، ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحیم»، «عفوّ»، «عزیز»، «شکور»، «ودود» و «حلیم» همراه مىباشد، چنانکه مىفرماید:
- «ثُمَّ یتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِک عَلى مَنْ یشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ».(توبه/۲۷) «خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد مى پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
- «...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغىَ عَلَیهِ لینْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ».(حج/۶۰) «هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یارى خواهد کرد، خدا بخشایشگر و آمرزنده است».
- «...إِنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور».(فاطر/۲۸) «فقط بندگان دانا از خدا مى ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».
- «لیوفِّیهُمْ أُجُورهُمْ وَ یزیدهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکورٌ».(فاطر/۳۰) «خدا پاداش آنها را به تمامى بدهد و از فضل خود بر آن بیفزاید، خدا آمرزنده و شکرپذیر است».
- «إِنَّهُ هُوَ هُوَ یُبدئُ وَ یُعید * وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود».(بروج/۱۳ـ۱۴) «او است که ایجاد و ابداع مى کند (و پس از میراندن) باز مى گرداند، او است آمرزنده، و بسیار مهربان».
- «...وَ لئن زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَد مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً».(فاطر/۴۱) «اگر (آسمان و زمین) فرو ریزد جز او کسى نمى تواند آنها را نگه دارد، خدا بردبار و آمرزنده است».
یادآور مى شویم که «غفور» بر وزن «رسول»، از الفاظى است که دلالت بر مبالغه دارد، و معناى اصلى آن به هنگام بحث از اسم «غافر الذنب» گذشت.
منابع
