مجید (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
(صفحهای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} لفظ «مجيد» در قرآن چهار بار آمده و در دو مورد اسم خدا ...' ایجاد کرد) |
(افزودن الگوی قرآن) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | لفظ «مَجيد» در [[قرآن]] چهار بار آمده و در دو مورد اسم [[الله|خدا]] قرار گرفته است، چنانكه میفرمايد: | |
− | + | {{متن قرآن|«وَ هُوَ الغَفُورُ الوَدُود * ذُوالعَرْشِ المَجِيدِ»}}؛ ([[سوره بروج]]، 14-15) او است بخشاينده و مهربان صاحب عرش و بزرگوار. | |
− | + | و نیز می فرماید: {{متن قرآن|«رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ البَيْتِ انَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ»}}؛ ([[سوره هود]]، 73) رحمت و بركات خدا بر شما اهل بيت است و او ستوده و بزرگوار است. | |
− | + | ترکیب «حَمِيدٌ مَجِيدٌ» در این [[آیه]] به این معناست كه خدای تعالی به علت حميد و مجيد بودنش منشأ و مصدر هر فعل پسنديده و هر كرم و جود است و او از رحمت و بركات خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد افاضه ميكند. | |
− | + | «[[ابن فارس]]» ميگويد: «مجد» عبارت از اين است كه چيزي به درجه نهائي برسد و عرب آن را در صفات زيبا بكار ميبرد، مثلاً فردي كه از نظر كَرَم در رده بالائي قرار گيرد، به عمل او «مجد» گفته ميشود و او را «ماجد» ميخوانند و چون كرمي بالاتر از كرم خدا نيست، خدا ماجد و مجيد است. | |
− | + | «[[راغب اصفهانی]]» نیز ميگويد: «مجد» گستردگي در كرم و جلال است، اگر خدا را مجيد ميناميم، يا به خاطر برتري ذات و صفات او و يا گسترش كرم و احسان او است. | |
− | + | ولي ظاهراً «مجد» به معنای رفعت و عظمت است و مجيد كسی است كه دارای يكی از اين دو مبدأ است و وسعت در كرم از آثار و مظاهر آن است. | |
− | + | همچنین گفته شده كلمه مجيد از مجد است كه به معناي كرم و بزرگواري است و مجيد به معناي كريم است و كريم به كسي گويند كه خوان و سفرهاي گسترده داشته باشد و خيرش براي مردم بسيار باشد. | |
− | + | ==منابع== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | == | ||
− | |||
− | + | *ترجمه [[المیزان فی تفسیر القرآن]]، ج 10، ص 486. | |
− | * ترجمه | + | *[https://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167&page=14#id359_p359 منشور جاوید، جعفر سبحانی، ص 359، پایگاه اطلاعرسانی آیتالله سبحانی]. |
− | * | ||
+ | {{اسماء الله}} | ||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۵
لفظ «مَجيد» در قرآن چهار بار آمده و در دو مورد اسم خدا قرار گرفته است، چنانكه میفرمايد:
«وَ هُوَ الغَفُورُ الوَدُود * ذُوالعَرْشِ المَجِيدِ»؛ (سوره بروج، 14-15) او است بخشاينده و مهربان صاحب عرش و بزرگوار.
و نیز می فرماید: «رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ البَيْتِ انَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ»؛ (سوره هود، 73) رحمت و بركات خدا بر شما اهل بيت است و او ستوده و بزرگوار است.
ترکیب «حَمِيدٌ مَجِيدٌ» در این آیه به این معناست كه خدای تعالی به علت حميد و مجيد بودنش منشأ و مصدر هر فعل پسنديده و هر كرم و جود است و او از رحمت و بركات خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد افاضه ميكند.
«ابن فارس» ميگويد: «مجد» عبارت از اين است كه چيزي به درجه نهائي برسد و عرب آن را در صفات زيبا بكار ميبرد، مثلاً فردي كه از نظر كَرَم در رده بالائي قرار گيرد، به عمل او «مجد» گفته ميشود و او را «ماجد» ميخوانند و چون كرمي بالاتر از كرم خدا نيست، خدا ماجد و مجيد است.
«راغب اصفهانی» نیز ميگويد: «مجد» گستردگي در كرم و جلال است، اگر خدا را مجيد ميناميم، يا به خاطر برتري ذات و صفات او و يا گسترش كرم و احسان او است.
ولي ظاهراً «مجد» به معنای رفعت و عظمت است و مجيد كسی است كه دارای يكی از اين دو مبدأ است و وسعت در كرم از آثار و مظاهر آن است.
همچنین گفته شده كلمه مجيد از مجد است كه به معناي كرم و بزرگواري است و مجيد به معناي كريم است و كريم به كسي گويند كه خوان و سفرهاي گسترده داشته باشد و خيرش براي مردم بسيار باشد.
منابع
- ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن، ج 10، ص 486.
- منشور جاوید، جعفر سبحانی، ص 359، پایگاه اطلاعرسانی آیتالله سبحانی.