خلّاق (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} خلاّق از اسما و ص...' ایجاد کرد)
 
جز (مهدی موسوی صفحهٔ خلّاق را به خلّاق (اسم الله) منتقل کرد)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
+
'''«خلّاق»''' از اسما و صفات [[الله|خداوند]] و به معناى '''پى در پى به وجودآورنده''' است.<ref>الأسماء والصّفات، بیهقى، ص ۲۶.</ref> این واژه در [[قرآن|قرآن مجید]] دو بار آمده و در هر دو مورد وصف خداوند قرار گرفته است.
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
*{{متن قرآن|«إِنَّ رَبَّک هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم»}}.([[سوره حجر|حجر]]/۸۶) «حقا که پروردگار تو آفریننده دانا است».
  
خلاّق از اسما و صفات خداوند و به معناى '''پى در پى به وجودآورنده''' <ref> الأسماء و الصّفات، بيهقى، ص 26. </ref> است كه دو بار در آيات 86 حجر (15) و 81 يس (36) آمده است.
+
*{{متن قرآن|«... بَلى وَ هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم»}}.([[سوره یس|یس]]/۸۱) «آرى او آفریننده دانا است».
  
== پانویس ==
+
از بحثى که پیرامون «[[خالق]]» انجام گرفت، مفاد این اسم نیز روشن مى شود، چیزى که هست در این اسم حاکى از کثرت است که در اسم خالق نیست.<ref>منشور جاوید، ج۲، ص۲۱۶.</ref>
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
+
==منابع==
== منابع ==
+
* [[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۳، صفحه ۵۴.
 
+
* منشور جاوید، ج۲، [[جعفر سبحانی|آیت الله جعفر سبحانی]].
فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 54 .
+
{{اسماء الله}}
 
 
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۲۴

«خلّاق» از اسما و صفات خداوند و به معناى پى در پى به وجودآورنده است.[۱] این واژه در قرآن مجید دو بار آمده و در هر دو مورد وصف خداوند قرار گرفته است.

  • «إِنَّ رَبَّک هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم».(حجر/۸۶) «حقا که پروردگار تو آفریننده دانا است».
  • «... بَلى وَ هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم».(یس/۸۱) «آرى او آفریننده دانا است».

از بحثى که پیرامون «خالق» انجام گرفت، مفاد این اسم نیز روشن مى شود، چیزى که هست در این اسم حاکى از کثرت است که در اسم خالق نیست.[۲]

پانویس

  1. الأسماء والصّفات، بیهقى، ص ۲۶.
  2. منشور جاوید، ج۲، ص۲۱۶.

منابع

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.