علیم (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ علیم را به علیم (اسم الله) منتقل کرد)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
عليم، از مشتقّات «علم» و از اسما و صفات خداوند است.<ref>الاسماء والصّفات، بيهقى، ج1، ص196.</ref>  
+
'''علیم'''، از مشتقّات «علم» و از اسما و صفات [[الله|خداوند]] است.<sup>[[علیم (اسم الله)#cite%20note-1|[۱]]]</sup>
  
[[علم]] از لوازم [[حيات]] است و حيات، صفت ذاتى اولى خداوند متعال است. علم او مثل ساير صفات ذات او، هميشه و لايزال در فعليّت تامّه واجب و ثابت است. براى ذات و صفات او نهايت و حدّ و غايتى نيست، ازلى و ابدى و به هر چيزى محيط است؛ يعنى حقيقت علم او به معناى شهود، حضور و احاطه او بر هر چيز است. عليم، [[صفت مشبهه]] علم است و در موردى بكار مى رود كه به ثبوت صفت علم اشاره داشته باشد.  
+
[[علم]] از لوازم حیات است و حیات، صفت ذاتى اولى خداوند متعال است. علم او مثل سایر صفات ذات او، همیشه و لایزال در فعلیت تامّه واجب و ثابت است. براى ذات و صفات او نهایت و حدّ و غایتى نیست، ازلى و ابدى و به هر چیزى محیط است؛ یعنى حقیقت علم او به معناى شهود، حضور و احاطه او بر هر چیز است. علیم، صفت مشبهه علم است و در موردى بکار مى رود که به ثبوت صفت علم اشاره داشته باشد.  
  
اين واژه در [[قرآن]] در 162 بار در قرآن بكار رفته و اكثر كاربرد آن در مورد تثبيت صفت علم است و در كنار اسمى ديگر به كار رفته است كه با معناى آن مناسبت دارد، مثل [[سميع]] و [[حكيم]] و [[خبير]] و... آمده است.<ref>التحقيق، ج8، ص 209-210، «علم».</ref> همچنين صفات ديگرى چون اَعْلَمْ، عالِم، عالِم الغيب والشهادة و علاّم الغيوب مورد بررسى قرار گرفته است.
+
این واژه در [[قرآن]] در ۱۶۲ بار بکار رفته و اکثر کاربرد آن در مورد تثبیت صفت علم است و در کنار اسمى دیگر به کار رفته است که با معناى آن مناسبت دارد، مثل [[سمیع (اسم الله)|سمیع]] و [[حکیم (اسم الله)|حکیم]] و [[خبیر]] و... آمده است.<sup>[[علیم (اسم الله)#cite%20note-2|[۲]]]</sup> همچنین صفات دیگرى چون اَعْلَمْ، عالِم، [[عالم الغیب و الشهادة|عالِم الغیب و الشهادة]] و علاّم الغیوب مورد بررسى قرار گرفته است.
  
و نيز:
+
و نيز در [[آیه|آیات]] زیر:
  
 
{| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto"
 
{| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto"
! شماره || نام سوره || آیات
+
!شماره||نام سوره||آیات
 
|-
 
|-
 
|1||[[سوره بقره]](2)||آیات 29 و 32 و95 و 115 و 127 و 137 و 158 و 181 و 215 و 224 و 227 و 231 و 244 و 246 و 247 و 256 و 261 و 268 و 273 و 282 و 283.
 
|1||[[سوره بقره]](2)||آیات 29 و 32 و95 و 115 و 127 و 137 و 158 و 181 و 215 و 224 و 227 و 231 و 244 و 246 و 247 و 256 و 261 و 268 و 273 و 282 و 283.
سطر ۲۲: سطر ۲۲:
 
|5||[[سوره انعام]](6)||آیات 13 و 53 و 58 و 73 و 83 و 96 و 101 و 115 و 117 و 118 و 119 و 124 و 128 و 139.
 
|5||[[سوره انعام]](6)||آیات 13 و 53 و 58 و 73 و 83 و 96 و 101 و 115 و 117 و 118 و 119 و 124 و 128 و 139.
 
|-
 
|-
|6||[سوره اعراف]](7)|| آیات 109 و 112 و 200.
+
|6||[سوره اعراف]](7)||آیات 109 و 112 و 200.
 
|-
 
|-
 
|7||[[سوره انفال]](8)||آیات 17 و 42 و 43 و 53 و 61 و 71 و 75.
 
|7||[[سوره انفال]](8)||آیات 17 و 42 و 43 و 53 و 61 و 71 و 75.
سطر ۲۸: سطر ۲۸:
 
|8||[[سوره توبه]](9)||آیات 15 و 25 و 44 و 47 و 60 و 78 و 93 و 94 و 96 و 97 و 98 و 105 و 110.
 
|8||[[سوره توبه]](9)||آیات 15 و 25 و 44 و 47 و 60 و 78 و 93 و 94 و 96 و 97 و 98 و 105 و 110.
 
|-
 
|-
|9||[[سوره يونس]](10)|| آیات 36 و 40 و 65 و 79.
+
|9||[[سوره يونس]](10)||آیات 36 و 40 و 65 و 79.
 
|-
 
|-
|10||[[سوره هود]](11)|| آیات 5 و 31.
+
|10||[[سوره هود]](11)||آیات 5 و 31.
 
|-
 
|-
 
|11||[[سوره یوسف]](12)||آیات  6 و 19 و 34 و 50 و 55 و 71 و 76 و 83 و 100.
 
|11||[[سوره یوسف]](12)||آیات  6 و 19 و 34 و 50 و 55 و 71 و 76 و 83 و 100.
 
|-
 
|-
|12||[[سوره رعد]](13)|| آیه 9.
+
|12||[[سوره رعد]](13)||آیه 9.
 
|-
 
|-
 
|13||[[سوره حجر]](15)||آیات 25 و 53 و 86.
 
|13||[[سوره حجر]](15)||آیات 25 و 53 و 86.
سطر ۱۳۱: سطر ۱۳۱:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
فرهنگ قرآن، جلد 21، ص181-180.
 
  
 +
* فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، ص۱۸۱-۱۸۰.
 
{{اسماء الله}}
 
{{اسماء الله}}
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۶

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


علیم، از مشتقّات «علم» و از اسما و صفات خداوند است.[۱]

علم از لوازم حیات است و حیات، صفت ذاتى اولى خداوند متعال است. علم او مثل سایر صفات ذات او، همیشه و لایزال در فعلیت تامّه واجب و ثابت است. براى ذات و صفات او نهایت و حدّ و غایتى نیست، ازلى و ابدى و به هر چیزى محیط است؛ یعنى حقیقت علم او به معناى شهود، حضور و احاطه او بر هر چیز است. علیم، صفت مشبهه علم است و در موردى بکار مى رود که به ثبوت صفت علم اشاره داشته باشد.

این واژه در قرآن در ۱۶۲ بار بکار رفته و اکثر کاربرد آن در مورد تثبیت صفت علم است و در کنار اسمى دیگر به کار رفته است که با معناى آن مناسبت دارد، مثل سمیع و حکیم و خبیر و... آمده است.[۲] همچنین صفات دیگرى چون اَعْلَمْ، عالِم، عالِم الغیب و الشهادة و علاّم الغیوب مورد بررسى قرار گرفته است.

و نيز در آیات زیر:

شماره نام سوره آیات
1 سوره بقره(2) آیات 29 و 32 و95 و 115 و 127 و 137 و 158 و 181 و 215 و 224 و 227 و 231 و 244 و 246 و 247 و 256 و 261 و 268 و 273 و 282 و 283.
2 سوره آل عمران(3) آیات 34 و 35 و 36 و 73 و 92 و 115 و 119 و 121 و 154 و 167.
3 سوره نساء(4) آیات 11 و 12 و 17و 24 و 25 و 26 و32 و 35 و 39 و 45 و 70 و 92 و 104 و 111 و 127 و 147 و 148 و 170 و 176.
4 سوره مائده(5) آیات 7 و 54 و 61 و 76 و 97 و 109 و 116.
5 سوره انعام(6) آیات 13 و 53 و 58 و 73 و 83 و 96 و 101 و 115 و 117 و 118 و 119 و 124 و 128 و 139.
6 [سوره اعراف]](7) آیات 109 و 112 و 200.
7 سوره انفال(8) آیات 17 و 42 و 43 و 53 و 61 و 71 و 75.
8 سوره توبه(9) آیات 15 و 25 و 44 و 47 و 60 و 78 و 93 و 94 و 96 و 97 و 98 و 105 و 110.
9 سوره يونس(10) آیات 36 و 40 و 65 و 79.
10 سوره هود(11) آیات 5 و 31.
11 سوره یوسف(12) آیات 6 و 19 و 34 و 50 و 55 و 71 و 76 و 83 و 100.
12 سوره رعد(13) آیه 9.
13 سوره حجر(15) آیات 25 و 53 و 86.
14 سوره نحل(16) آیات 28 و 70 و 101 و 125.
15 سوره اسراء(17) آیات 25 و 47 و 54 و 55.
16 سوره کهف(18) آیات 19 و 21 و 22 و 26.
17 سوره مریم(19) آیه 70.
18 سوره طه(20) آیه 104.
19 سوره انبیاء(21) آیه 4.
20 سوره حج(22) آیات 52 و 59 و 68.
21 سوره مومنون(23) آیات 51 و 92 و 96.
22 سوره نور(24) آیات 18 و 21 و 28 و 32 و 35 و 41 و 58 و 59 و 60 و 64.
23 سوره شعراء(26) آیات 34 و 37 و 188 و 220.
16 سوره نمل(27) آیات 6 و 78.
17 سوره قصص(28) آیات 37 و 56 و 85.
18 سوره عنکبوت(29) آیات 5 و 10 و 32 و 60 و 62.
19 سوره روم(30) آیه 54.
20 سوره لقمان(31) آیات 23 و 34.
21 سوره سجده(32) آیه 6.
22 سوره احزاب(33) آیات 1 و 40 و 51 و 54.
23 سوره سبا(34) آیات 3 و 26 و 48.
24 سوره فاطر(35) آیات 8 و 38 و 44.
25 سوره یس(36) آیات 38 و 79 و 81.
26 سوره زمر(39) آیات 7 و 46 و 70.
27 سوره غافر(40) آیه 2.
28 سوره فصلت(41) آیات 12 و 36.
29 سوره شوری(42) آیات 12 و 24 و 50.
30 سوره زخرف(43) آیات 9 و 84.
31 سوره دخان(44) آیه 6.
32 سوره احقاف(46) آیه 8.
33 سوره فتح(48) آیات 4 و 26.
34 سوره حجرات(49) آیات 1 و 8 و 13 و 16.
35 سوره ق(50) آیه 45.
36 سوره ذاریات(51) آیات 28 و 30.
37 سوره نجم(53) آیات 30 و 32.
38 سوره حدید(57) آیات 3 و 6.
39 سوره مجادله(58) آیه 7.
40 سوره حشر(59) آیه 22.
41 سوره ممتحنه(60) آیات 1 و 10.
42 سوره جمعه(62) آیات 7 و 8.
43 سوره تغابن(64) آیات 4 و 11 و 18.
44 سوره تحریم(66) آیات 2 و 3.
45 سوره ملک(67) آیه 13.
46 سوره قلم(68) آیه 7.
47 سوره جن(72) آیه 26.
48 سوره انسان(76) آیه 30.
49 سوره انشقاق(84) آیه 23.

پانویس


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، ص۱۸۱-۱۸۰.
اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.