سوره واقعه: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ابن عباس و قتاده | + | {{شناسنامه سوره |
| + | |نام=واقعه | ||
| + | |قبلی=الرحمن | ||
| + | |بعدی=حدید | ||
| + | |شماره=۵۶ | ||
| + | |جزء=۲۷ | ||
| + | |محل نزول=مکه | ||
| + | |ترتیب نزول=۴۶ | ||
| + | |تعداد آیه=۹۶ | ||
| + | }} | ||
| + | '''«سوره واقعه»''' پنجاه و ششمین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] است و دارای ۹۶ [[آیه]] می باشد. | ||
| + | ==نزول سوره== | ||
| + | [[ابن عباس]] و قتاده گویند: سوره واقعه [[سوره های مکی|مکی]] است، مگر یک آیه از آن که در [[مدینه]] نازل شده و آن آیه ۸۲ این سوره است: {{متن قرآن|«وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکمْ أَنَّکمْ تُکذِّبُونَ»}}. | ||
| − | و بعضى گفته‌اند: | + | و بعضى گفته‌اند: مکى است، مگر قول او تعالی: {{متن قرآن|«ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ»}} (آیه ۱۳) و نیز: {{متن قرآن|«أَفَبِهذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ»}} (آیه ۸۱) که در مسافرت و [[هجرت پیامبر اسلام به مدینه|هجرت]] آن حضرت به مدینه نازل شده است. |
| − | + | این سوره در ترتیب مصحف، پنجاه و ششمین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، چهل و ششمین سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره طه]] و پس از آن [[سوره شعراء|سوره شعرا]] نازل شده است. | |
| − | + | ==تعداد آیات== | |
| − | + | سوره واقعه شامل نود و نه [[آیه|آیه]] حجازى و شامى و نود و هفت آیه بصرى و نود و شش آیه کوفى است. اختلاف آن در چهارده آیه است، پس {{متن قرآن|«اصحاب المیمنه»}} و {{متن قرآن|«اصحاب المشئمه»}} و {{متن قرآن|«اصحاب الشمال»}} سه آیه غیر کوفى است و {{متن قرآن|«اصحاب الیمین»}} یک آیه غیر کوفى و مدنی اخیر است. | |
| − | + | ==محتوای سوره== | |
| + | این سوره، [[قیامت|قیامت کبرى]] را که در آن مردم دوباره زنده می‌شوند و به حسابشان رسیدگى شده جزا داده می‌شوند، شرح می‌دهد. نخست مقدارى از حوادث هول انگیز آن را ذکر می‌کند، حوادث نزدیک‌تر به زندگى دنیایى [[انسان]]، و نزدیک‌تر به زمینى که در آن زندگى می کرده، می‌فرماید: اوضاع و احوال زمین دگرگون می‌شود و زمین بالا و پایین و زیر و رو می‌گردد، زلزله بسیار سهمگین زمین کوه‌ها را متلاشى، و چون غبار می سازد. | ||
| − | و | + | آن گاه مردم را به طور فهرست‌وار به سه دسته [[سابقون|سابقین]] و [[اصحاب یمین|اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]]، تقسیم نموده، سرانجام کار هر یک را بیان می‌کند. |
| + | آن گاه علیه اصحاب شمال که منکر [[ربوبیت]] خداى تعالى و مسأله [[معاد]] و تکذیب کننده [[قرآن]] اند که بشر را به [[توحید|توحید]] و [[ایمان|ایمان]] به معاد دعوت مى‌کند، استدلال نموده و در آخر، گفتار را با یادآورى حالت [[احتضار]] و فرا رسیدن [[مرگ]] و سه دسته شدن مردم خاتمه می‌دهد.<ref> ترجمه المیزان، ج۱۹، ص: ۶۱۹ </ref> | ||
| + | ==فضیلت سوره== | ||
| + | [[ابی بن کعب|ابى بن کعب]] گوید [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: کسى که '''سوره واقعه''' را بخواند، از غافلین نوشته نشود. | ||
| − | و از | + | و از مسروق روایت شده که گوید: کسى که می خواهد خبر پیشینیان و خبر اهل [[بهشت]] و خبر اهل آتش و خبر دنیا و خبر [[آخرت]] را بداند، پس سوره واقعه را بخواند. |
| + | و از [[ابن مسعود]] روایت شده که من از [[ پیامبر]] صلّى اللَّه علیه و آله شنیدم که می فرمود هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند، هرگز نیاز و تنگدستى و فقر باو نرسد. | ||
| − | و | + | و [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشى]] به اسنادش از زید شحام از حضرت [[امام محمد باقر]] علیه السلام روایت کرده که فرمود: کسى که سوره «واقعه» را پیش از خوابیدن بخواند، [[الله|خدا]] را ملاقات کند در حالى که صورت او مانند ماه شب چهارده خواهد بود. |
| − | و از ابى | + | و از [[ابو بصیر|ابى بصیر]] از [[امام صادق]] علیه السلام روایت کرده که گفت: کسى که در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند، خدا او را دوست دارد و محبّت او را در دل تمام مردم قرار دهد و هرگز در دنیا بدى و فقر و آفتى از آفات دنیا نبیند، و از رفقاء [[امیر المؤمنین|امیرالمؤمنین]] علیه السلام خواهد بود. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع | + | |
| − | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۴، ص۱۲۶. |
| + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۹۶، قم ۱۳۷۴. | ||
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه. | ||
| + | |||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره واقعه/متن و ترجمه سوره | + | [[سوره واقعه/متن و ترجمه|'''سوره واقعه/متن و ترجمه''']] |
| + | {{فهرست سوره های قرآن | ||
| + | |سوره=۵۶.[[سوره واقعه|الواقعة]] | ||
| + | |قبلی=۵۵.[[سوره الرحمن|الرحمن]] | ||
| + | |بعدی=۵۷.[[سوره حدید|الحديد]] | ||
| + | }} | ||
| + | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۷
| <<الرحمن | واقعه | حدید>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
«سوره واقعه» پنجاه و ششمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۹۶ آیه می باشد.
نزول سوره
ابن عباس و قتاده گویند: سوره واقعه مکی است، مگر یک آیه از آن که در مدینه نازل شده و آن آیه ۸۲ این سوره است: «وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکمْ أَنَّکمْ تُکذِّبُونَ».
و بعضى گفته‌اند: مکى است، مگر قول او تعالی: «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ» (آیه ۱۳) و نیز: «أَفَبِهذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ» (آیه ۸۱) که در مسافرت و هجرت آن حضرت به مدینه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف، پنجاه و ششمین سوره و در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره طه و پس از آن سوره شعرا نازل شده است.
تعداد آیات
سوره واقعه شامل نود و نه آیه حجازى و شامى و نود و هفت آیه بصرى و نود و شش آیه کوفى است. اختلاف آن در چهارده آیه است، پس «اصحاب المیمنه» و «اصحاب المشئمه» و «اصحاب الشمال» سه آیه غیر کوفى است و «اصحاب الیمین» یک آیه غیر کوفى و مدنی اخیر است.
محتوای سوره
این سوره، قیامت کبرى را که در آن مردم دوباره زنده می‌شوند و به حسابشان رسیدگى شده جزا داده می‌شوند، شرح می‌دهد. نخست مقدارى از حوادث هول انگیز آن را ذکر می‌کند، حوادث نزدیک‌تر به زندگى دنیایى انسان، و نزدیک‌تر به زمینى که در آن زندگى می کرده، می‌فرماید: اوضاع و احوال زمین دگرگون می‌شود و زمین بالا و پایین و زیر و رو می‌گردد، زلزله بسیار سهمگین زمین کوه‌ها را متلاشى، و چون غبار می سازد.
آن گاه مردم را به طور فهرست‌وار به سه دسته سابقین و اصحاب یمین و اصحاب شمال، تقسیم نموده، سرانجام کار هر یک را بیان می‌کند. آن گاه علیه اصحاب شمال که منکر ربوبیت خداى تعالى و مسأله معاد و تکذیب کننده قرآن اند که بشر را به توحید و ایمان به معاد دعوت مى‌کند، استدلال نموده و در آخر، گفتار را با یادآورى حالت احتضار و فرا رسیدن مرگ و سه دسته شدن مردم خاتمه می‌دهد.[۱]
فضیلت سوره
ابى بن کعب گوید رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: کسى که سوره واقعه را بخواند، از غافلین نوشته نشود.
و از مسروق روایت شده که گوید: کسى که می خواهد خبر پیشینیان و خبر اهل بهشت و خبر اهل آتش و خبر دنیا و خبر آخرت را بداند، پس سوره واقعه را بخواند.
و از ابن مسعود روایت شده که من از پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله شنیدم که می فرمود هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند، هرگز نیاز و تنگدستى و فقر باو نرسد.
و عیاشى به اسنادش از زید شحام از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: کسى که سوره «واقعه» را پیش از خوابیدن بخواند، خدا را ملاقات کند در حالى که صورت او مانند ماه شب چهارده خواهد بود.
و از ابى بصیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده که گفت: کسى که در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند، خدا او را دوست دارد و محبّت او را در دل تمام مردم قرار دهد و هرگز در دنیا بدى و فقر و آفتى از آفات دنیا نبیند، و از رفقاء امیرالمؤمنین علیه السلام خواهد بود.
پانویس
- ↑ ترجمه المیزان، ج۱۹، ص: ۶۱۹
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۴، ص۱۲۶.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۹۶، قم ۱۳۷۴.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.
پیوست
| سوره قبلی:
۵۵.الرحمن |
۵۶.الواقعة | سوره بعدی:
۵۷.الحديد |
۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس
