سمیع (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«سمیع»، به معناى سامع و مبالغه در آن است؛ به این معنا که خداوند شنونده و درک کننده اصوات آفریده ها و اسرار و نجوا است و در پیشگاه او سخن آشکار، خفى و نطق و سکوت مساوى است. این واژه ۴۷ بار در قرآن به تنهایى و یا با دیگر اوصاف الهى آمده است. گرچه اکثر موارد استعمال آن با صفت «علیم» مى باشد، مانند:

«...اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ العَليم». (سوره بقره/۱۲۷)

و نيز:

شماره	نام سوره	آیات
1	سوره بقره(2)	آیات 137 و 181 و 224 و 227 و 244 و 256.
2	سوره آل عمران(3)	آیات 34 و 35 و 38 و 121.
3	سوره نساء(4)	آیات 58 و 134 و 148.
4	سوره مائده(5)	آیه 76.
5	سوره انعام(6)	آیات 13 و 115.
6	سوره اعراف(7)	آیه 200.
7	سوره انفال(8)	آیات 17 و 42 و 53 و 61.
8	سوره توبه(9)	آیات 98 و 103.
9	سوره يونس(10)	آیه 65.
10	سوره هود(11)	آیه 24.
11	سوره یوسف(12)	آیه 34.
12	سوره ابراهیم(14)	آیه 39.
13	سوره اسراء(17)	آیه 1.
14	سوره انبیاء(21)	آیه 4.
15	سوره حج(22)	آیات 61 و 75.
16	سوره نور(24)	آیات 31 و 60.
17	سوره شعراء(26)	آیه 220.
18	سوره عنکبوت(29)	آیات 5 و 60.
19	سوره لقمان(31)	آیه 28.
20	سوره سبا(34)	آیه 50.
21	سوره غافر(40)	آیات 20 و 56.
22	سوره فصلت(41)	آیه 36.
23	سوره شوری(42)	آیه 11.
24	سوره دخان(44)	آیه 6.
25	سوره حجرات(49)	آیه 1.
26	سوره مجادله(58)	آیه 1.
27	سوره انسان(76)	آیه 2.

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد ۱۶، صفحه ۳۱۴.

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف	اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب	بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت	توّاب.
ج	جبّار، جامع.
ح	حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ	خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ	ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر	رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س	سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش	شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص	صمد.
ظ	ظاهر.
ع	عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ	غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف	فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق	قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک	کبیر، کریم، کافی.
ل	لطیف.
م	مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن	نصیر ، نور.
و	وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه	هادی.