قوی (اسم الله)
این اسم و صفت خداوند به معناى نیرومندى و توانایی[۱] نه بار در قرآن آمده است؛ هفت مرتبه با صفت عزیز و دو بار با صفت شدیدالعقاب.[۲]
- «...اِنَّ اللّهَ قَوِىٌّ شَدیدُ العِقاب». (سوره انفال(۸)/ ۵۲)
- «فَلَمّا جاءَ اَمرُنا نَجَّینا صلِحا والَّذینَ ءامَنوا مَعَهُ بِرَحمَة مِنّا ومِن خِزىِ یومـِئِذ اِنَّ رَبَّک هُوَ القَوِىُّ العَزیز». (سوره هود (۱۱)/ ۶۶)
- «اَلَّذینَ اُخرِجوا مِن دِیرِهِم بِغَیرِ حَقّ اِلاّ اَن یقولوا رَبُّنَا اللّهُ ولَولا دَفعُ اللّهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعض لَهُدِّمَت صَومِعُ وبِیعٌ وصَلَوتٌ ومَسجِدُ یذکرُ فِیهَا اسمُ اللّهِ کثیرًا ولَینصُرَنَّ اللّهُ مَن ینصُرُهُ اِنَّ اللّهَ لَقَوِىٌّ عَزیز». (سوره حج(۲۲)/ ۴۰)
- «...اِنَّ اللّهَ لَقَوىٌّ عَزیز». (سوره حج(۲۲)/ ۷۴)
- «ورَدَّ اللّهُ الَّذینَ کفَروا بِغَیظِهِم لَم ینالوا خَیرًا وکفَى اللّهُ المُؤمِنینَ القِتالَ وکانَ اللّهُ قَویـًّا عَزِیزا». (سوره احزاب(۳۳)/ ۲۵)
- «ذلِک بِاَنَّهُم کانَت تَأتیهِم رُسُلُهُم بِالبَینـتِ فَکفَروا فَاَخَذَهُمُ اللّهُ اِنَّهُ قَوىٌّ شَدیدُ العِقاب». (سوره غافر(۴۰)/ ۲۲)
- «اَللّهُ لَطیفٌ بِعِبادِهِ یرزُقُ مَن یشاءُ وهُوَ القَوىُّ العَزیز». (سوره شورى(۴۲)/ ۱۹)
- «لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَینتِ واَنزَلنا مَعَهُمُ الکتبَ والمیزانَ لِیقومَ النّاسُ بِالقِسطِ واَنزَلنَا الحَدیدَ فیهِ بَأسٌ شَدیدٌ ومَنفِعُ لِلنّاسِ ولِیعلَمَ اللّهُ مَن ینصُرُهُ ورُسُلَهُ بِالغَیبِ اِنَّ اللّهَ قَوىٌّ عَزیز». (سوره حدید(۵۷)/ ۲۵)
- «کتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِی عَزِیزٌ». (سوره مجادله(۵۸)/ ۲۱)
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۳، ص ۵۶۴.