سوره آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{شناسنامه سوره | {{شناسنامه سوره | ||
|نام=آل عمران | |نام=آل عمران | ||
| − | |بعدی = نساء | + | |بعدی= نساء |
| − | |قبلی = بقره | + | |قبلی= بقره |
| − | |شماره= | + | |شماره=۳ |
| − | |جزء= | + | |جزء=۳و۴ |
|محل نزول=مدینه | |محل نزول=مدینه | ||
| − | |ترتیب نزول= | + | |ترتیب نزول=۸۹ |
| − | |تعداد آیه= | + | |تعداد آیه=۲۰۰ |
}} | }} | ||
| − | سوره آل عمران سومین سوره قرآن است و داراى | + | '''سوره آل عمران''' سومین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] است و داراى دویست [[آیه|آیه]] می باشد. |
| − | == نزول == | + | ==نزول== |
| − | + | سوره آل عمران در [[مدینه]] نازل شده است. این [[سوره]] در ترتیب مصحف، سومین سوره و در ترتیب [[نزول قرآن|نزول]]، هشتاد و نهمین سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره انفال]] و پس از آن [[سوره احزاب]] نازل شده است. | |
| − | == | + | ==فضیلت سوره== |
| − | ابى بن | + | [[ابی بن کعب|ابى بن کعب]] از [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمود: «هر کس سوره آل عمران را بخواند [[الله|خداوند]] به هر آیه‌اى، امانى براى گذشت از پل [[دوزخ]] به او عطا می کند». |
| − | + | و [[ابن عباس]] می گوید: پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: «هر که سوره آل عمران را در روز [[جمعه|جمعه]] بخواند تا وقتى که خورشید غروب کند، خدا و [[فرشتگان]] براى او درود مى‌فرستند». | |
| − | و | + | و بریدة می گوید: نبى اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «[[سوره بقره]] و سوره آل عمران را یاد بگیرید زیرا آنها دو نور هستند و در روز [[قیامت|قیامت]] براى کسى که آنها را بداند مانند دو ابر یا دو پرده یا دو صف از پرندگان بر او سایه مى‌اندازند».<ref> ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، گروه مترجمان، ج۳، ص۲۲۲. </ref> |
| − | == هدف سوره == | + | ==هدف سوره== |
| + | [[علامه طباطبایى|علامه طباطبائی]] رحمه الله در مورد هدف این سوره می گوید: | ||
| − | سوره آل عمران، | + | سوره آل عمران، این مقصود را دنبال می‌کند که مؤمنین را به توحید کلمه بخواند، تشویقشان کند تا هر چه زودتر یک پارچه شوند، و خود را برای مقابله با دشمنان یعنی [[یهود|یهود]] و [[نصاری|نصارا]] و [[شرک|مشرکین]] آماده سازند، باید در مقابل ناملایماتی که می‌بینند صبر کنند، زیرا موقعیتی بس خطرناک دارند، چون دشمنان مشغول جمع‌آوری نیرو هستند و در خاموش کردن نور خدا با دست و دهان خود یک‌دل و یک جهت شده‌اند. این احتمال خیلی به ذهن نزدیک می‌رسد که سوره آل عمران همه اش یکباره نازل شده باشد، برای اینکه آیاتش که دویست آیه است ظهوری روشن در بهم پیوستگی و انسجام دارد، و از اول تا به آخر، متناسب با هم است و پیداست که همه اغراض آنها بهم مربوط است. |
| − | + | و به همین جهت این احتمال از هر احتمالی دیگر بنظر قوی‌تر می‌آید، که بگوئیم این سوره وقتی به [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] (ص) نازل شده که تا حدودی بنیان [[دین]] استقرار پیدا کرده بود اما هنوز آنگونه که باید مستقر نشده بود. برای اینکه در بین آیاتش، هم سخنی از [[غزوه احد|جنگ احد]]، و واقعه [[مباهله پیامبر اسلام با مسیحیان نجران|مباهله]] و نفرین کردن با نصارای [[نجران]]، و یادی از کار یهود دیده می‌شود و هم تحریکی نسبت به مشرکین است. و نیز مسلمانان را به صبر می‌خواند، و دستور می‌دهد تا یکدیگر را به صبر سفارش کنند، و دست به دست یکدیگر داده وحدتی تشکیل دهند. و همه اینها مؤید این معنا است که سوره مورد بحث، در روزگاری نازل شده که مسلمانان، مبتلا به دفاع از حوزه دین بودند، دفاعی که برای آن، همه قوا و ارکان خود را بسیج کرده بودند. از یک طرف در اثر [[فتنه]] جوئیهای یهود و نصارا در داخل جمعیت خود، با درگیریها و فتنه و آشوبها روبرو بودند، فتنه‌هایی که تشکل آنان را سست می‌کرد، باید برای خاموش کردن آشوبهای آنان قسمت عمده‌ای از وقت خود را صرف احتجاج و بگومگوی با آنان کنند، و از سوی دیگر با مشرکین درگیر بودند، و باید با آنها بجنگند، و همیشه در حال آماده باش بوده و لحظه‌ای امنیت نداشته باشند، چون در آن ایام [[اسلام]] در حال انتشار بوده و آوازه‌اش همه جا را پر کرده بود، و دنیا از یهود و نصاری و مشرکین عرب و ورای آنها روم و [[ایران|ایران]] و غیره، همه علیه اسلام قیام کرده بودند. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | خدای سبحان در این سوره از حقایق و معارفی که مومنین را به سوی آنها هدایت فرموده، آن مقداری را که باعث دلگرمی مؤمنین است یادآور می شود تا مؤمنین، هم دلخوش شوند و هم آلودگی شبهات و [[وسوسه|وساوس]] شیطانی و تسویلات [[اهل کتاب|اهل کتاب]] از دلهاشان زایل شود، و هم برایشان روشن گردد که خدای تعالی هرگز از تدبیر ملک خود غافل نبوده، و خلق او را عاجز نکرده‌اند، و اگر دین خود را تشریع نموده و جمعی از بندگانش را بسوی آن دین هدایت نموده، همه بر طبق طریقه و عادت جاریه و سنت دائمی خود بوده، و آن سنت عبارت است از سنت علل و اسباب پس مؤمن و کافر هم طبق همین سنت علل و اسباب زندگی می‌کنند، یک روز دنیا به کام کافر و روزی دیگر به کام مؤمن است چون دنیا میدان امتحان است، و امروز روز عمل و فردا روز جزا است.<ref> تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبایی، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم: ۱۳۷۴، ج۳، ص۵، با تصرف اندک در ترجمه جهت تطبیق بیشتر با متن </ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *فضل بن حسن طبرسی، | + | *[[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان فى تفسیر القرآن]]، محمد حسین طباطبایی. |
| − | *تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبایی، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، | + | *ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، گروه مترجمان، انتشارات فراهانی، تهران، ۱۳۶۰. |
| − | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | + | *ترجمه تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبایی، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم: ۱۳۷۴. |
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره| | + | [[سوره آل عمران/متن و ترجمه]] |
| − | + | {{فهرست سوره های قرآن | |
| + | |سوره=۳.[[سوره آل عمران|آل عمران]] | ||
| + | |قبلی=۲.[[سوره بقره|البقرة]] | ||
| + | |بعدی=۴.[[سوره نساء|النساء]] | ||
| + | }} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۷
| <<بقره | آل عمران | نساء>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره آل عمران سومین سوره از قرآن کریم است و داراى دویست آیه می باشد.
محتویات
نزول
سوره آل عمران در مدینه نازل شده است. این سوره در ترتیب مصحف، سومین سوره و در ترتیب نزول، هشتاد و نهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره انفال و پس از آن سوره احزاب نازل شده است.
فضیلت سوره
ابى بن کعب از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمود: «هر کس سوره آل عمران را بخواند خداوند به هر آیه‌اى، امانى براى گذشت از پل دوزخ به او عطا می کند».
و ابن عباس می گوید: پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: «هر که سوره آل عمران را در روز جمعه بخواند تا وقتى که خورشید غروب کند، خدا و فرشتگان براى او درود مى‌فرستند».
و بریدة می گوید: نبى اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «سوره بقره و سوره آل عمران را یاد بگیرید زیرا آنها دو نور هستند و در روز قیامت براى کسى که آنها را بداند مانند دو ابر یا دو پرده یا دو صف از پرندگان بر او سایه مى‌اندازند».[۱]
هدف سوره
علامه طباطبائی رحمه الله در مورد هدف این سوره می گوید:
سوره آل عمران، این مقصود را دنبال می‌کند که مؤمنین را به توحید کلمه بخواند، تشویقشان کند تا هر چه زودتر یک پارچه شوند، و خود را برای مقابله با دشمنان یعنی یهود و نصارا و مشرکین آماده سازند، باید در مقابل ناملایماتی که می‌بینند صبر کنند، زیرا موقعیتی بس خطرناک دارند، چون دشمنان مشغول جمع‌آوری نیرو هستند و در خاموش کردن نور خدا با دست و دهان خود یک‌دل و یک جهت شده‌اند. این احتمال خیلی به ذهن نزدیک می‌رسد که سوره آل عمران همه اش یکباره نازل شده باشد، برای اینکه آیاتش که دویست آیه است ظهوری روشن در بهم پیوستگی و انسجام دارد، و از اول تا به آخر، متناسب با هم است و پیداست که همه اغراض آنها بهم مربوط است.
و به همین جهت این احتمال از هر احتمالی دیگر بنظر قوی‌تر می‌آید، که بگوئیم این سوره وقتی به رسول خدا (ص) نازل شده که تا حدودی بنیان دین استقرار پیدا کرده بود اما هنوز آنگونه که باید مستقر نشده بود. برای اینکه در بین آیاتش، هم سخنی از جنگ احد، و واقعه مباهله و نفرین کردن با نصارای نجران، و یادی از کار یهود دیده می‌شود و هم تحریکی نسبت به مشرکین است. و نیز مسلمانان را به صبر می‌خواند، و دستور می‌دهد تا یکدیگر را به صبر سفارش کنند، و دست به دست یکدیگر داده وحدتی تشکیل دهند. و همه اینها مؤید این معنا است که سوره مورد بحث، در روزگاری نازل شده که مسلمانان، مبتلا به دفاع از حوزه دین بودند، دفاعی که برای آن، همه قوا و ارکان خود را بسیج کرده بودند. از یک طرف در اثر فتنه جوئیهای یهود و نصارا در داخل جمعیت خود، با درگیریها و فتنه و آشوبها روبرو بودند، فتنه‌هایی که تشکل آنان را سست می‌کرد، باید برای خاموش کردن آشوبهای آنان قسمت عمده‌ای از وقت خود را صرف احتجاج و بگومگوی با آنان کنند، و از سوی دیگر با مشرکین درگیر بودند، و باید با آنها بجنگند، و همیشه در حال آماده باش بوده و لحظه‌ای امنیت نداشته باشند، چون در آن ایام اسلام در حال انتشار بوده و آوازه‌اش همه جا را پر کرده بود، و دنیا از یهود و نصاری و مشرکین عرب و ورای آنها روم و ایران و غیره، همه علیه اسلام قیام کرده بودند.
خدای سبحان در این سوره از حقایق و معارفی که مومنین را به سوی آنها هدایت فرموده، آن مقداری را که باعث دلگرمی مؤمنین است یادآور می شود تا مؤمنین، هم دلخوش شوند و هم آلودگی شبهات و وساوس شیطانی و تسویلات اهل کتاب از دلهاشان زایل شود، و هم برایشان روشن گردد که خدای تعالی هرگز از تدبیر ملک خود غافل نبوده، و خلق او را عاجز نکرده‌اند، و اگر دین خود را تشریع نموده و جمعی از بندگانش را بسوی آن دین هدایت نموده، همه بر طبق طریقه و عادت جاریه و سنت دائمی خود بوده، و آن سنت عبارت است از سنت علل و اسباب پس مؤمن و کافر هم طبق همین سنت علل و اسباب زندگی می‌کنند، یک روز دنیا به کام کافر و روزی دیگر به کام مؤمن است چون دنیا میدان امتحان است، و امروز روز عمل و فردا روز جزا است.[۲]
پانویس
منابع
- المیزان فى تفسیر القرآن، محمد حسین طباطبایی.
- ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، گروه مترجمان، انتشارات فراهانی، تهران، ۱۳۶۰.
- ترجمه تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبایی، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم: ۱۳۷۴.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.
پیوست
| سوره قبلی:
۲.البقرة |
۳.آل عمران | سوره بعدی:
۴.النساء |
۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس
