سوره شوری: تفاوت بین نسخه‌ها
(←پیوست) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
|بعدی=زخرف | |بعدی=زخرف | ||
|شماره=۴۲ | |شماره=۴۲ | ||
| − | |جزء= | + | |جزء=۲۵ |
|محل نزول=مکه | |محل نزول=مکه | ||
|ترتیب نزول=۶۲ | |ترتیب نزول=۶۲ | ||
|تعداد آیه=۵۳ | |تعداد آیه=۵۳ | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''«سوره شوری»''' چهل و دومین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] است و دارای ۵۳ [[آیه]] می باشد. | |
| − | ==نزول== | + | ==نزول سوره== |
| − | از حسن نقل شده | + | از [[حسن بصری]] نقل شده که این سوره [[سوره های مکی|مکی]] است، جز آیه {{متن قرآن|«وَالَّذِینَ اسْتَجابُوا»}} (آیه ۳۸)، تا آیه {{متن قرآن|«لایحِبُّ الظَّالِمِینَ»}} (آیه ۴۰). |
| − | و از ابن عباس و قتاده | + | و از [[ابن عباس]] و قتاده نیز نقل شده است که این سوره مکى است، بجز چهار آیه از آن که در [[مدینه]] نازل شده است و آن این آیات است: {{متن قرآن|«قُلْ لاأَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى»}} (آیه ۲۳). |
| − | ابن عباس | + | ابن عباس گوید: هنگامى که این آیه نازل شد، مردى گفت: بخدا که این آیه را خداوند نازل نکرده است، بدنبال این سخن بود که خداوند این آیه را نازل کرد: {{متن قرآن|«أَمْ یقُولُونَ افْتَرى عَلَى اللَّهِ کذِباً»}} (آیه ۲۴)؛ یعنى آیا می گویند بر خدا افتراء بسته است. سپس آن مرد [[توبه]] کرده پشیمان شد آنگاه این آیه نازل شد: {{متن قرآن|«وَ هُوَ الَّذِی یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ»}} (آیه ۲۵). |
| − | + | این سوره در ترتیب مصحف، چهل و دومین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، شصت و دومین سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره فصلت]] و پس از آن [[سوره زخرف]] نازل شده است. | |
| + | ==تعداد آیات== | ||
| − | این سوره | + | این سوره داراى پنجاه و سه [[آیه|آیه]] است از نظر [[کوفه|کوفى]] و از نظر بقیه پنجاه آیه می باشد. |
| + | ==محتوای سوره== | ||
| + | این سوره پیرامون مسأله [[وحی|وحى]] سخن مى‌گوید که خود نوعى تکلم از ناحیه خداى سبحان با [[پیامبران|انبیاء]] و رسل او است. هم چنان که مى‌بینیم در آغاز مى‌فرماید: {{متن قرآن|«کذلِک یوحِی إِلَیک وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِک اللَّهُ ...»}} و در آخر هم مى‌فرماید: {{متن قرآن|«وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یکلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیاً»}} تا آخر سوره. و نیز در بین سوره هم چند نوبت سخن از وحى مى‌آورد، یک جا مى‌فرماید: {{متن قرآن|«وَ کذلِک أَوْحَینا إِلَیک قُرْآناً عَرَبِیا ...»}} و جایى دیگر مى‌فرماید: {{متن قرآن|«شَرَعَ لَکمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً ...»}} و نیز مى‌فرماید: {{متن قرآن|«اللَّهُ الَّذِی أَنْزَلَ الْکتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ ...»}} و همچنین چند نوبت در سوره سخن از [[رزق]] به میان آورده، چون وحى خود رزقى است براى انبیاء. | ||
| + | بنابراین، مسأله [[وحی|وحى]] موضوعى است که در این سوره محور کلام قرار گرفته. | ||
| − | + | و اما مطالب دیگر از قبیل آیات [[توحید|توحید]] و صفات مؤمنین و کفار، و سرانجامى که هر یک از این دو فریق دارند، و بازگشتشان به [[الله|خداى سبحان]] در روز قیامت، از باب "الکلام یجر الکلام؛ حرف، حرف مى‌آورد" مى‌باشد، و منظور اولى سوره نیست.<ref> ترجمه المیزان، ج۱۸، ص۵. </ref> | |
| − | + | ==فضیلت سوره== | |
| + | [[ابی بن کعب|ابى بن کعب]] از [[پیامبر|پیامبر خدا]] صلی الله علیه و آله روایت کرده است: هر کس سوره «حم عسق» را بخواند، از کسانى است که [[فرشتگان]] بر او درود می فرستند و برایش [[آمرزش]] و رحمت می خواهند.<ref> نور الثقلین، جلد ۴ صفحه ۵۵۶.</ref> | ||
| − | == | + | سیف بن عمیره از [[امام صادق]] علیه السلام روایت می کند که فرمودند: هر کس سوره «حم عسق» را بخواند، [[الله|خداوند]] او را روز [[قیامت|قیامت]] بر خواهد انگیخت در حالى که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد تا این که در پیشگاه پروردگار مى‌ایستد، خداوند می فرماید: بنده‌ام سوره «حم عسق» را بسیار خواندى و ندانستى چقدر [[ثواب]] دارد، ولى اگر می دانستى این سوره چه ثوابى دارد از خواندنش خسته نمی شدى، ولى بزودى تو را پاداش نیک خواهم داد، او را [[بهشت]] بفرستید... .<ref> نورالثقلین، جلد ۴ صفحه ۵۵۶؛ به نقل از ثواب الاعمال با مختصر فرقى.</ref> |
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۲، ص۸۹. | |
| + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۵، قم ۱۳۷۴. | ||
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره | + | [[سوره شوری/متن و ترجمه|'''سوره شوری/متن و ترجمه''']] |
| − | + | {{فهرست سوره های قرآن | |
| + | |سوره=۴۲.[[سوره شوری|الشورى]] | ||
| + | |قبلی=۴۱.[[سوره فصلت|فصلت]] | ||
| + | |بعدی=۴۳.[[سوره زخرف|الزخرف]] | ||
| + | }} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۴
| <<فصلت | شوری | زخرف>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
«سوره شوری» چهل و دومین سوره از قرآن کریم است و دارای ۵۳ آیه می باشد.
نزول سوره
از حسن بصری نقل شده که این سوره مکی است، جز آیه «وَالَّذِینَ اسْتَجابُوا» (آیه ۳۸)، تا آیه «لایحِبُّ الظَّالِمِینَ» (آیه ۴۰).
و از ابن عباس و قتاده نیز نقل شده است که این سوره مکى است، بجز چهار آیه از آن که در مدینه نازل شده است و آن این آیات است: «قُلْ لاأَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى» (آیه ۲۳).
ابن عباس گوید: هنگامى که این آیه نازل شد، مردى گفت: بخدا که این آیه را خداوند نازل نکرده است، بدنبال این سخن بود که خداوند این آیه را نازل کرد: «أَمْ یقُولُونَ افْتَرى عَلَى اللَّهِ کذِباً» (آیه ۲۴)؛ یعنى آیا می گویند بر خدا افتراء بسته است. سپس آن مرد توبه کرده پشیمان شد آنگاه این آیه نازل شد: «وَ هُوَ الَّذِی یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ» (آیه ۲۵).
این سوره در ترتیب مصحف، چهل و دومین سوره و در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره فصلت و پس از آن سوره زخرف نازل شده است.
تعداد آیات
این سوره داراى پنجاه و سه آیه است از نظر کوفى و از نظر بقیه پنجاه آیه می باشد.
محتوای سوره
این سوره پیرامون مسأله وحى سخن مى‌گوید که خود نوعى تکلم از ناحیه خداى سبحان با انبیاء و رسل او است. هم چنان که مى‌بینیم در آغاز مى‌فرماید: «کذلِک یوحِی إِلَیک وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِک اللَّهُ ...» و در آخر هم مى‌فرماید: «وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یکلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیاً» تا آخر سوره. و نیز در بین سوره هم چند نوبت سخن از وحى مى‌آورد، یک جا مى‌فرماید: «وَ کذلِک أَوْحَینا إِلَیک قُرْآناً عَرَبِیا ...» و جایى دیگر مى‌فرماید: «شَرَعَ لَکمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً ...» و نیز مى‌فرماید: «اللَّهُ الَّذِی أَنْزَلَ الْکتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ ...» و همچنین چند نوبت در سوره سخن از رزق به میان آورده، چون وحى خود رزقى است براى انبیاء. بنابراین، مسأله وحى موضوعى است که در این سوره محور کلام قرار گرفته.
و اما مطالب دیگر از قبیل آیات توحید و صفات مؤمنین و کفار، و سرانجامى که هر یک از این دو فریق دارند، و بازگشتشان به خداى سبحان در روز قیامت، از باب "الکلام یجر الکلام؛ حرف، حرف مى‌آورد" مى‌باشد، و منظور اولى سوره نیست.[۱]
فضیلت سوره
ابى بن کعب از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده است: هر کس سوره «حم عسق» را بخواند، از کسانى است که فرشتگان بر او درود می فرستند و برایش آمرزش و رحمت می خواهند.[۲]
سیف بن عمیره از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمودند: هر کس سوره «حم عسق» را بخواند، خداوند او را روز قیامت بر خواهد انگیخت در حالى که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد تا این که در پیشگاه پروردگار مى‌ایستد، خداوند می فرماید: بنده‌ام سوره «حم عسق» را بسیار خواندى و ندانستى چقدر ثواب دارد، ولى اگر می دانستى این سوره چه ثوابى دارد از خواندنش خسته نمی شدى، ولى بزودى تو را پاداش نیک خواهم داد، او را بهشت بفرستید... .[۳]
پانویس
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۲، ص۸۹.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۵، قم ۱۳۷۴.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.
پیوست
| سوره قبلی:
۴۱.فصلت |
۴۲.الشورى | سوره بعدی:
۴۳.الزخرف |
۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس
