کبیر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى برتر و بزرگتر از مشابهت با آفريده ها،[۱] كبريايى و عظمت و بزرگ قدر شدن است.
اين اسم و صفت الهى پنج بار در قرآن به صورت وصف «عَلىّ» و يك بار با صفت «متعال» آمده است.[۲]
- «...إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا». (سوره نساء(4)/ 34)
- «عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ». (سوره رعد)(13)/ 9)
- «...وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ». (سوره حج(22)/ 62)
- «...وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ». (سوره لقمان(31)/ 30)
- «... وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ». (سوره سبأ(34)/ 23)
- «...فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ». (سوره غافر(40)/ 12)
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 68.