سوره غافر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پیوست)
(ویرایش)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۹: سطر ۹:
 
|تعداد آیه=۸۵
 
|تعداد آیه=۸۵
 
}}
 
}}
 +
'''«سوره غافر»''' چهلمین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] است و دارای ۸۵ [[آیه]] می باشد. این سوره از سور [[حوامیم]] است.
 +
==مکان نزول==
  
سوره غافر چهلمین سوره از قرآن است و دارای 85 آیه است.
+
«[[ابن عباس]]» و «قتاده» گفته‌اند که این سوره تماما [[سوره های مکی|مکی]] مى‌باشد، به غیر از دو [[آیه|آیه]] {{متن قرآن|«إِنَّ الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ»}} تا {{متن قرآن|«لایعْلَمُونَ»}} (۵۶-۵۷) که در [[مدینه|مدینه]] نازل شده‌اند.
==مكان نزول==
 
  
«ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از «إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ»(آيه 56) تا «لايَعْلَمُونَ»(آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند ([[مکی]]) مى‌باشند.
+
و «[[حسن بصری]]» گوید: این سوره تماما در [[مکه]] نازل شده به غیر از آیه {{متن قرآن|«وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک بِالْعَشِی وَالْإِبْکارِ»}}؛ و تسبیح گو بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد (آیه ۵۵) که در مدینه نازل شده است زیرا مراد از «عشىّ» [[نماز مغرب]] و مراد از «ابکار» [[نماز صبح]] است و این هر دو در مدینه واجب شده ‌اند.
  
و «حسن» گويد: اين سوره تماما در [[مكه]] نازل شده به غير از آيه «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكارِ»، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد آيه 55» كه در مدينه نازل شده است زيرا مراد از (عشىّ) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در [[مدينه]] واجب شده ‌اند.
+
این سوره در ترتیب مصحف، چهلمین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، شصتمین  سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره زمر]] و پس از آن [[سوره فصلت]] نازل شده است.  
 +
==عدد آیات==
  
این سوره در ترتیب مصحف چهلمین سوره و در ترتیب نزول شصتمین  سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره زمر]] و پس از آن [[سوره فصلت]] نازل شده است.  
+
«[[کوفه|کوفیان]]» و «[[شام|شامیان]]» این سوره را هشتاد و پنج [[آیه]] و «[[حجاز|حجازیان]]» هشتاد و چهار آیه و «[[بصره|بصریان]]» هشتاد و دو آیه گفته‌اند.
==عدد آيات==
 
  
«كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند.
+
==محتوای سوره==
 +
این سوره پیرامون بلندپروازیهاى کفار، و جدالشان به [[باطل]] به منظور از بین بردن [[حق|حقى]] که بر آنان نازل شده، سخن می‌گوید، و لذا می بینیم که آیات آن یکى پس از دیگرى متعرض جدال آنان، و پاسخ دادن به جدالشان می شود، یک جا می فرماید: {{متن قرآن|«ما یجادِلُ فِی آیاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ کفَرُوا فَلا یغْرُرْک تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلادِ»}}، جاى دیگر می فرماید: {{متن قرآن|«الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ بِغَیرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ کبُرَ مَقْتاً»}}، باز هم می‌فرماید: {{متن قرآن|«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ أَنَّى یصْرَفُونَ»}}.
  
==فضيلت سوره==
+
و با این تکرار، صولت استکبار و جدال آنان را از راه به رخ کشیدن [[عذاب|عذابى]] که امم گذشته به جرم تکذیب گرفتار آن شدند می‌شکند، و به همین منظور عذاب‌هاى خوار کننده‌اى را که خدا به ایشان وعده داده، با ذکر نمونه‌اى از آنچه در [[آخرت]] بر سرشان می‌آید خاطر نشان می‌کند.
  
* [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه دوست دارد در باغ هاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند.
+
و سخنان باطلشان را با حجت‌هایى که گویاى وحدانیت خدا در ربوبیت و الوهیت است، به کلى مردود مى‌سازد و رسول گرامى خود (ص) را امر به [[صبر]] نموده هم آن جناب و هم همه مؤمنین را وعده نصرت مى‌دهد. و نیز آن جناب را امر می‌کند به اینکه به کفار اعلام کند که تسلیم پروردگار خویش است و دست از پرستش او برنخواهد داشت، تا به کلى از آن جناب مأیوس گردند.<ref>  ترجمه المیزان، ج‌۱۷، ص: ۴۵۹ </ref>
* «انس بن مالك» از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند.
+
==فضیلت سوره==
* «ابن عباس» از پيغمبر خاتم صلی الله علیه و آله نقل كرده كه فرمود: هر چيزى داراى زبده و جوهريست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است.
 
* «ابن مسعود» از پيغمبر صلی الله علیه و آله آورده كه گفت: هر زمانى كه در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقيق شدم گويا در باغهاى خرم و لطيف قرار گرفته و دقيق شدم.
 
* «ابى بن كعب» گويد، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كه سوره (حم - مؤمن) را بخواند، روح همه پيامبران و صديقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش كنند.
 
* «ابوبصير» از [[امام صادق]] علیه السلام روايت كرده كه فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر است و خداوند رحم مى‌كند. تلاوت كننده آن و خواننده آن را و همسايگان و دوستان و آشنايان او را و مى‌آمرزد هر كسى را كه با اظهار دوستى به او نزديكى مى‌كند و در روز قيامت «عرش» و «كرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌كنند.
 
* «ابوصباح» از [[امام باقر]] علیه السلام آورده كه فرمود: هر كه بخواند (حم - مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او كرده و آخرت او را از دنياى او بهتر مى‌كند.
 
  
== محتوای سوره ==
+
*[[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: کسى که دوست دارد در باغ هاى [[بهشت]] بگردد، پس سوره‌هایى را که اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در [[نماز شب]] بخواند.
اين سوره پيرامون بلندپروازيهاى كفار، و جدالشان به باطل به منظور از بين بردن حقى كه بر آنان نازل شده، سخن می‌گويد، و لذا میبينيم كه آيات آن يكى پس از ديگرى متعرض جدال آنان، و پاسخ دادن به جدالشان میشود، يك جا میفرمايد:" ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ"، جاى ديگر میفرمايد:" الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ كَبُرَ مَقْتاً"، باز هم می‌فرمايد:" أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ أَنَّى يُصْرَفُونَ".
+
*«[[انس بن مالک|انس بن مالک]]» از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: سوره‌هایى که اول آنها (حم) است دیباج [[قرآن]] مى‌باشند.
و با اين تكرار، سورت استكبار و جدال آنان را از راه به رخ كشيدن عذابى كه امم گذشته به جرم تكذيب گرفتار آن شدند می‌شكند، و به همين منظور عذاب‌هاى خوار كننده‌اى را كه خدا به ايشان وعده داده، با ذكر نمونه‌اى از آنچه در آخرت بر سرشان می‌آيد خاطر نشان می‌كند.
+
*«[[ابن عباس]]» از پیغمبر خاتم صلی الله علیه و آله نقل کرده که فرمود: هر چیزى داراى زبده و جوهریست و زبده قرآن [[حوامیم|سوره‌هاى (حم)]] است.
 +
*«[[ابن مسعود]]» از پیغمبر صلی الله علیه و آله آورده که گفت: هر زمانى که در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقیق شدم، گویا در باغهاى خرم و لطیف قرار گرفته و دقیق شدم.
 +
*«[[ابی بن کعب|ابى بن کعب]]» گوید، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر که سوره (حم - مؤمن) را بخواند، روح همه [[پیامبران]] و صدیقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش کنند.
 +
*«[[ابو بصیر]]» از [[امام صادق]] علیه السلام روایت کرده که فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ریحان» قرآن هستند، پس [[الله|خدا]] را ستایش و سپاس کنید با حفظ کردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخیزد که بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بویى که خوشتر از مشک و عنبر است و خداوند رحم مى‌کند [[تلاوت قرآن|تلاوت]] کننده آن و خواننده آن را و همسایگان و دوستان و آشنایان او را و مى‌آمرزد هر کسى را که با اظهار دوستى به او نزدیکى مى‌کند و در روز [[قیامت|قیامت]] «[[عرش]]» و «[[کرسی|کرسى]]» و [[فرشتگان]] مقرب الهى براى او [[استغفار]] مى‌کنند.
 +
*«ابو صباح» از [[امام باقر]] علیه السلام آورده که فرمود: هر که بخواند (حم - مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و [[تقوا|تقوى]] را همراه او کرده و [[آخرت]] او را از دنیاى او بهتر مى‌کند.
  
و سخنان باطلشان را با حجت‌هايى كه گوياى وحدانيت خدا در ربوبيت و الوهيت است، به كلى مردود مى‌سازد و رسول گرامى خود (ص) را امر به صبر نموده هم آن جناب و هم همه مؤمنين را وعده نصرت مى‌دهد. و نيز آن جناب را امر می‌كند به اينكه به كفار اعلام كند كه تسليم پروردگار خويش است و دست از پرستش او برنخواهد داشت، تا به كلى از آن جناب مايوس گردند <ref>  ترجمه الميزان، ج‌17، ص: 459 </ref>
 
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌21، ص224.
+
 
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌17، ص: 459، قم 1374
+
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۱، ص۲۲۴.
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه
+
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۱۷، ص۴۵۹، قم ۱۳۷۴.
 +
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه.
 +
 
 
==پیوست==
 
==پیوست==
[[سوره غافر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
+
[[سوره غافر/متن و ترجمه|'''سوره غافر/متن و ترجمه''']]
 
+
{{فهرست سوره های قرآن
 +
|سوره=۴۰.[[سوره غافر|غافر]]
 +
|قبلی=۳۹.[[سوره زمر|الزمر]]
 +
|بعدی=۴۱.[[سوره فصلت|فصلت]]
 +
}}
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}
  
 
[[رده:سوره های قرآن]]
 
[[رده:سوره های قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۹

<<زمر غافر فصلت>>
شماره: ۴۰
جزء : ۲۴
محل نزول: مکه
ترتيب نزول : ۶۰
تعداد آیه : ۸۵
متن و ترجمه سوره

فهرست سوره‌های قرآن

«سوره غافر» چهلمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۸۵ آیه می باشد. این سوره از سور حوامیم است.

مکان نزول

«ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند که این سوره تماما مکی مى‌باشد، به غیر از دو آیه «إِنَّ الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ» تا «لایعْلَمُونَ» (۵۶-۵۷) که در مدینه نازل شده‌اند.

و «حسن بصری» گوید: این سوره تماما در مکه نازل شده به غیر از آیه «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک بِالْعَشِی وَالْإِبْکارِ»؛ و تسبیح گو بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد (آیه ۵۵) که در مدینه نازل شده است زیرا مراد از «عشىّ» نماز مغرب و مراد از «ابکار» نماز صبح است و این هر دو در مدینه واجب شده ‌اند.

این سوره در ترتیب مصحف، چهلمین سوره و در ترتیب نزول، شصتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره زمر و پس از آن سوره فصلت نازل شده است.

عدد آیات

«کوفیان» و «شامیان» این سوره را هشتاد و پنج آیه و «حجازیان» هشتاد و چهار آیه و «بصریان» هشتاد و دو آیه گفته‌اند.

محتوای سوره

این سوره پیرامون بلندپروازیهاى کفار، و جدالشان به باطل به منظور از بین بردن حقى که بر آنان نازل شده، سخن می‌گوید، و لذا می بینیم که آیات آن یکى پس از دیگرى متعرض جدال آنان، و پاسخ دادن به جدالشان می شود، یک جا می فرماید: «ما یجادِلُ فِی آیاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ کفَرُوا فَلا یغْرُرْک تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلادِ»، جاى دیگر می فرماید: «الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ بِغَیرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ کبُرَ مَقْتاً»، باز هم می‌فرماید: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ أَنَّى یصْرَفُونَ».

و با این تکرار، صولت استکبار و جدال آنان را از راه به رخ کشیدن عذابى که امم گذشته به جرم تکذیب گرفتار آن شدند می‌شکند، و به همین منظور عذاب‌هاى خوار کننده‌اى را که خدا به ایشان وعده داده، با ذکر نمونه‌اى از آنچه در آخرت بر سرشان می‌آید خاطر نشان می‌کند.

و سخنان باطلشان را با حجت‌هایى که گویاى وحدانیت خدا در ربوبیت و الوهیت است، به کلى مردود مى‌سازد و رسول گرامى خود (ص) را امر به صبر نموده هم آن جناب و هم همه مؤمنین را وعده نصرت مى‌دهد. و نیز آن جناب را امر می‌کند به اینکه به کفار اعلام کند که تسلیم پروردگار خویش است و دست از پرستش او برنخواهد داشت، تا به کلى از آن جناب مأیوس گردند.[۱]

فضیلت سوره

  • رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسى که دوست دارد در باغ هاى بهشت بگردد، پس سوره‌هایى را که اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند.
  • «انس بن مالک» از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: سوره‌هایى که اول آنها (حم) است دیباج قرآن مى‌باشند.
  • «ابن عباس» از پیغمبر خاتم صلی الله علیه و آله نقل کرده که فرمود: هر چیزى داراى زبده و جوهریست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است.
  • «ابن مسعود» از پیغمبر صلی الله علیه و آله آورده که گفت: هر زمانى که در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقیق شدم، گویا در باغهاى خرم و لطیف قرار گرفته و دقیق شدم.
  • «ابى بن کعب» گوید، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر که سوره (حم - مؤمن) را بخواند، روح همه پیامبران و صدیقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش کنند.
  • «ابو بصیر» از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ریحان» قرآن هستند، پس خدا را ستایش و سپاس کنید با حفظ کردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخیزد که بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بویى که خوشتر از مشک و عنبر است و خداوند رحم مى‌کند تلاوت کننده آن و خواننده آن را و همسایگان و دوستان و آشنایان او را و مى‌آمرزد هر کسى را که با اظهار دوستى به او نزدیکى مى‌کند و در روز قیامت «عرش» و «کرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌کنند.
  • «ابو صباح» از امام باقر علیه السلام آورده که فرمود: هر که بخواند (حم - مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او کرده و آخرت او را از دنیاى او بهتر مى‌کند.

پانویس

  1. ترجمه المیزان، ج‌۱۷، ص: ۴۵۹

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۱، ص۲۲۴.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۱۷، ص۴۵۹، قم ۱۳۷۴.
  • ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره غافر/متن و ترجمه

سوره قبلی:

۳۹.الزمر

۴۰.غافر سوره بعدی:

۴۱.فصلت

۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن