سوره یس (یاسین): تفاوت بین نسخه‌ها
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | سوره | + | {{شناسنامه سوره |
| + | |نام=یس (یاسین) | ||
| + | |قبلی=فاطر | ||
| + | |بعدی=صافات | ||
| + | |شماره=۳۶ | ||
| + | |جزء=۲۲ و ۲۳ | ||
| + | |محل نزول=مکه | ||
| + | |ترتیب نزول=۴۱ | ||
| + | |تعداد آیه=۸۳ | ||
| + | }} | ||
| + | '''«سوره یس»''' سی و ششمین سوره [[قرآن]] است و دارای ۸۳ آیه می باشد. از این سوره در روایات به «قلب قرآن» یاد شده است. [[علامه طباطبائی]] هدف این سوره را بیان [[اصول دین]] ([[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]]) دانسته است. | ||
| − | == | + | ==نزول سوره== |
| + | سوره «یس» نزد تمام مفسّرین از سور [[سوره های مکی|مکی]] است، [[ابن عباس]] گوید: مگر یک [[آیه|آیه]] و آن {{متن قرآن|«وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکمُ اللَّه»}} (آیه ۴۷) می باشد که در [[مدینه]] نازل شده است.<ref name=":۰">ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص ۳۵۸ تا ۳۶۱</ref> | ||
| − | + | این سوره در ترتیب مصحف، سی و ششمین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، چهل و یکمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره جن]] و پس از آن [[سوره فرقان]] نازل شده است.<ref>[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D۸%AA%D۸%B۱%D۸%AA%DB%۸C%D۸%A۸_%D۹%۸۶%D۸%B۲%D۹%۸۸%D۹%۸۴_%D۸%B۳%D۹%۸۸%D۸%B۱%D۹%۸۷_%D۹%۸۷%D۸%A۷ ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه</ref> | |
| − | == | + | ==تعداد آیات== |
| − | + | '''سوره یس''' از نظر اهل [[کوفه]]، هشتاد و سه [[آیه|آیه]] است و از نظر دیگران هشتاد و دو آیه. اختلاف آن در آیه «یس» است.<ref name=":۰" /> | |
| − | + | ==محتوا و هدف سوره== | |
| + | غرض این سوره، بیان اصول سه‌گانه [[دین|دین]] است، چیزى که هست، نخست از مساله [[نبوت]] شروع کرده، حال مردم را در قبول و رد دعوت [[پیامبران|انبیاء]] بیان مى‌کند، و مى‌فرماید که: نتیجه دعوت [[حق]] انبیاء، احیاى مردم است، و اینکه آنان در راه سعادت واقع شوند و حجت را بر مخالفین تمام کند، و به عبارت دیگر تکمیل هر دو دسته مردم است، عده‌اى را در طریق سعادت، و جمعى را در طریق شقاوت. | ||
| − | و از | + | آن گاه این سوره بعد از بیان مساله نبوت، منتقل مى‌شود به مساله [[توحید|توحید]]، و آیاتى چند از نشانه‌هاى وحدانیت [[الله|خدا]] را برمى‌شمارد، و سپس به مساله [[معاد]] منتقل شده، زنده شدن مردم را در [[قیامت|قیامت]] براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمین از متقین را بیان نموده، سپس سرانجام حال هر یک از این دو طایفه را توصیف مى‌کند. و در آخر دوباره به همان مطلبى که آغاز کرده بود برگشته، خلاصه‌اى از [[اصول دین]] را بیان، و بر آنها استدلال مى‌کند و سوره را ختم مى‌نماید. |
| − | + | از آیات برجسته و بسیار علمى این سوره آیات: {{متن قرآن|«إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیئاً أَنْ یقُولَ لَهُ کنْ فَیکونُ * فَسُبْحانَ الَّذِی بِیدِهِ مَلَکوتُ کلِّ شَی‌ءٍ وَ إِلَیهِ تُرْجَعُونَ»}} (۸۲-۸۳) است، پس این سوره شأنى عظیم دارد، چون هم متعرض اصول سه‌گانه است و هم شاخه‌هایى که از آن اصول منشعب مى‌شود.<ref> محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، قم، ۱۳۷۴، ج۱۷، ص۹۰</ref> | |
| − | و | + | ==فضیلت سوره== |
| + | [[پیامبر اکرم]] (ص) فرمود: «برای هر چیزی، قلبی است و قلب [[قرآن]] سوره «یاسین» است، هرکس آن را در شب بخواند، شب بر او آسان می گذرد و هر کس آن را در روز بخواند، کارهای روز بر او آسان می شود». | ||
| − | + | رسول اکرم (ص) خطاب به [[حضرت علی]] (ع) فرمود: «یا علی، سوره «یاسین» را قرائت کن که در آن ده برکت است: گرسنه را سیر می کند، تشنه را سیراب می سازد، برهنه را لباس می پوشاند، مجرد را متأهل می کند، انسان ترسیده را آرامش می بخشد، بیمار را شفا می دهد، زندانی را آزاد می سازد، خطر را از مسافر دفع می کند، شدّت عذاب را از مرده می کاهد و گم شده را پیدا می کند».<ref>بحارالا نوار،ج۹۲، ص۲۹۰٫</ref> | |
| − | |||
| − | + | [[اصبغ بن نباته]] گوید: «فردی از امام علی (ع) پرسید: ای امیرمؤمنان! برای یافتن گمشده، ما را راهنمایی کن! حضرت فرمودند: سوره «یاسین» را در دو رکعت [[نماز]] بخوان و بعد بگو: «یا هادی الضاله رُدَّ علی ضالَّتی؛» ای خداوند راهنمای گم گشدگان، گم گشده مرا به من باز گردان؛ آن فرد این توصیه را عمل کرد و خداوند گمشده اش را به او باز گرداند».<ref>نورالثقلین، ج۴، ص۳۷۳، کافی، ج۲، ص۶۲۴</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | == منابع == | + | ==منابع== |
| − | *فضل بن | + | *طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، گروه مترجمان، تهران، فراهانی. |
| − | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش. |
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه. | ||
| + | *پایگاه اطلاع رسانی سوره مبارکه یاسین. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره یس/متن و ترجمه سوره| | + | *[[سوره یس/متن و ترجمه]] |
| + | *[http://ahlolbait.com/media/957/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%BE-%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%84-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%86 دانلود کلیپ ترتیل زیبای سوره یاسین (تصویری)] | ||
| + | *[http://ahlolbait.com/media/3128/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%DB%8C%D8%B3-%D8%AD%D8%AC%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA%DB%8C تفسیر صوتی سوره یاسین آقای قرائتی] | ||
| + | {{فهرست سوره های قرآن | ||
| + | |سوره=۳۶.[[سوره یس|يس]] | ||
| + | |قبلی=۳۵.[[سوره فاطر|الفاطر]] | ||
| + | |بعدی=۳۷.[[سوره صافات|الصافات]] | ||
| + | }} | ||
| + | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۷
| <<فاطر | یس (یاسین) | صافات>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
«سوره یس» سی و ششمین سوره قرآن است و دارای ۸۳ آیه می باشد. از این سوره در روایات به «قلب قرآن» یاد شده است. علامه طباطبائی هدف این سوره را بیان اصول دین (توحید، نبوت و معاد) دانسته است.
نزول سوره
سوره «یس» نزد تمام مفسّرین از سور مکی است، ابن عباس گوید: مگر یک آیه و آن «وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکمُ اللَّه» (آیه ۴۷) می باشد که در مدینه نازل شده است.[۱]
این سوره در ترتیب مصحف، سی و ششمین سوره و در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره جن و پس از آن سوره فرقان نازل شده است.[۲]
تعداد آیات
سوره یس از نظر اهل کوفه، هشتاد و سه آیه است و از نظر دیگران هشتاد و دو آیه. اختلاف آن در آیه «یس» است.[۱]
محتوا و هدف سوره
غرض این سوره، بیان اصول سه‌گانه دین است، چیزى که هست، نخست از مساله نبوت شروع کرده، حال مردم را در قبول و رد دعوت انبیاء بیان مى‌کند، و مى‌فرماید که: نتیجه دعوت حق انبیاء، احیاى مردم است، و اینکه آنان در راه سعادت واقع شوند و حجت را بر مخالفین تمام کند، و به عبارت دیگر تکمیل هر دو دسته مردم است، عده‌اى را در طریق سعادت، و جمعى را در طریق شقاوت.
آن گاه این سوره بعد از بیان مساله نبوت، منتقل مى‌شود به مساله توحید، و آیاتى چند از نشانه‌هاى وحدانیت خدا را برمى‌شمارد، و سپس به مساله معاد منتقل شده، زنده شدن مردم را در قیامت براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمین از متقین را بیان نموده، سپس سرانجام حال هر یک از این دو طایفه را توصیف مى‌کند. و در آخر دوباره به همان مطلبى که آغاز کرده بود برگشته، خلاصه‌اى از اصول دین را بیان، و بر آنها استدلال مى‌کند و سوره را ختم مى‌نماید.
از آیات برجسته و بسیار علمى این سوره آیات: «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیئاً أَنْ یقُولَ لَهُ کنْ فَیکونُ * فَسُبْحانَ الَّذِی بِیدِهِ مَلَکوتُ کلِّ شَی‌ءٍ وَ إِلَیهِ تُرْجَعُونَ» (۸۲-۸۳) است، پس این سوره شأنى عظیم دارد، چون هم متعرض اصول سه‌گانه است و هم شاخه‌هایى که از آن اصول منشعب مى‌شود.[۳]
فضیلت سوره
پیامبر اکرم (ص) فرمود: «برای هر چیزی، قلبی است و قلب قرآن سوره «یاسین» است، هرکس آن را در شب بخواند، شب بر او آسان می گذرد و هر کس آن را در روز بخواند، کارهای روز بر او آسان می شود».
رسول اکرم (ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود: «یا علی، سوره «یاسین» را قرائت کن که در آن ده برکت است: گرسنه را سیر می کند، تشنه را سیراب می سازد، برهنه را لباس می پوشاند، مجرد را متأهل می کند، انسان ترسیده را آرامش می بخشد، بیمار را شفا می دهد، زندانی را آزاد می سازد، خطر را از مسافر دفع می کند، شدّت عذاب را از مرده می کاهد و گم شده را پیدا می کند».[۴]
اصبغ بن نباته گوید: «فردی از امام علی (ع) پرسید: ای امیرمؤمنان! برای یافتن گمشده، ما را راهنمایی کن! حضرت فرمودند: سوره «یاسین» را در دو رکعت نماز بخوان و بعد بگو: «یا هادی الضاله رُدَّ علی ضالَّتی؛» ای خداوند راهنمای گم گشدگان، گم گشده مرا به من باز گردان؛ آن فرد این توصیه را عمل کرد و خداوند گمشده اش را به او باز گرداند».[۵]
پانویس
منابع
- طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، گروه مترجمان، تهران، فراهانی.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.
- پایگاه اطلاع رسانی سوره مبارکه یاسین.
پیوست
| سوره قبلی:
۳۵.الفاطر |
۳۶.يس | سوره بعدی:
۳۷.الصافات |
۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس
