سوره ملک: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۹: سطر ۹:
 
|تعداد آیه=۳۰
 
|تعداد آیه=۳۰
 
}}
 
}}
سورم ملک شصت و هفتمین سوره از قرآن است و دارای 30 آیه است.
+
'''«سورم ملک»''' شصت و هفتمین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] است و دارای ۳۰ [[آیه]] می باشد.
==نزول==
+
==نزول سوره==
  
سوره ملك مكّى است.این سوره در ترتیب مصحف شصت و هتمین سوره و در ترتیب نزول هفتادو هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره طور]] و پس از آن [[سوره الحاقه]] نازل شده است.
+
سوره «ملک» از سور [[سوره های مکی|مکى]] است. این سوره در ترتیب مصحف، شصت و هتمین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، هفتاد و هفتمین سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره طور]] و پس از آن [[سوره الحاقه]] نازل شده است.
  
==نام دیگر سوره تحریم==
+
==نام دیگر سوره==
اين سوره را منجيه هم مي گويند. چون صاحب و رفيق خود را كه مداومت به قرائت آن كند از عذاب قبر نجات مي دهد و خبرى هم باين مضمون وارد شده و واقيه هم ناميده‌اند براى اينكه از [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] روايت شده كه اين سوره از عذاب قبر نگه مي دارد.
+
سوره «تحریم» را «منجیه» هم می گویند، چون صاحب و رفیق خود را که مداومت به قرائت آن کند از [[عذاب قبر]] نجات می دهد و خبرى هم باین مضمون وارد شده. و آن را سوره «واقیه» هم نامیده‌اند براى اینکه از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله روایت شده که این سوره از عذاب قبر نگه می دارد.
  
== تعداد آيات: ==
+
==تعداد آیات==
  
از نظر قاريان [[مکه]] و مدنى‌هاى اخير 31 آيه و از نظر قاريان ديگر 30 آيه است.اختلاف اين دو گروه، قارى {{متن قرآن|« قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ»}} از نظر مكّى‌ها و مدنى‌هاى اخير يك آيه است.(و از نظران ديگران نصفى از آيه است).
+
سوره ملک از نظر قاریان [[مکه]] و مدنى‌هاى اخیر ۳۱ [[آیه|آیه]] و از نظر قاریان دیگر ۳۰ آیه است. اختلاف این دو گروه، قارى {{متن قرآن|«قَدْ جاءَنا نَذِیرٌ»}} از نظر مکى‌ها و مدنى‌هاى اخیر یک آیه است و از نظران دیگران نصفى از آیه است.
 +
==هدف سوره==
  
 +
غرض این سوره بیان عمومیت ربوبیت [[الله|خداى تعالى]] براى تمامى عالم است، در مقابل مسلک وثنی‌ها که معتقدند براى هر یک از نواحى عالم ربّى جداگانه است که یا از خیل [[فرشتگان]] است، و یا از مخلوقات دیگر، و خداى عز و جل ربّ همه عالم نیست، بلکه تنها ربّ آن ارباب است و بس.
 +
و به همین جهت در این سوره بسیارى از نعمت‌هاى الهى از خلقت و تدبیر را نام می‌برد، چون در حقیقت ذکر این نعمت‌ها استدلالى است بر [[ربوبیت|ربوبیت]] عامه الهى.
  
== فضيلت سوره: ==
+
و نیز به همین مناسبت است که سخن را با کلمه "تبارک" آغاز کرده، چون این کلمه به معناى کثرت صدور برکات از ناحیه خداى عز و جل است، و نیز مکرر جناب ربوبى را به صفت «[[رحمان]]» که مبالغه در رحمت است می‌ستاید، چون رحمت، همان عطیه در قبال استدعاى حاجتمند است، و در این سوره سخنى هم از [[انذار]] و تهدید آمده، و در آخر به مساله [[حشر]] و [[قیامت|قیامت]] منتهى می‌گردد.
  
[[ابىّ بن كعب]] از پيغمبر (ص) روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره تبارك را بخواند مانند كسى است كه [[شب قدر]] را بيدار بوده و احياء داشته [[ابن عبّاس]] گويد: پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: دوست دارم كه {{متن قرآن|«تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ»}} در قلب هر مؤمنى باشد.
+
و مضامین آیات آن به دو مساله خلاصه مى‌شود: یکى دعوت به اینکه یگانگى او در ربوبیت را بپذیرند، و دوم اینکه به [[معاد]] معتقد شوند.<ref> ترجمه المیزان، ج‌۱۹، ص: ۵۸۴ </ref>
 +
==فضیلت سوره==
  
و حسن بن محبوب از جميل بن صالح از سدى صيرفى از حضرت [[امام باقر علیه السلام|ابى جعفر باقر عليه السّلام]] روايت كرده كه فرمود:
+
*[[ابی بن کعب|ابىّ بن کعب]] از [[پیامبر اسلام|پیغمبر]] (صلّى اللَّه علیه و آله ) روایت کرده که فرمود: هر کس سوره «تبارک» را بخواند، مانند کسى است که [[شب قدر]] را بیدار بوده و احیاء داشته است.
سوره ملك، سوره ممانعه است كه از عذاب قبر ممانعت مي كند و آن در تورات سوره ملك نوشته شده و كسى كه در شب آن را بخواند پس البتّه بيشتر و نيكوتر (ممانعت از عذاب قبر او شود) و از غافلين نوشته نشود و من نشسته بعد از نماز عشاء قبل از ركوع نافله آن را مي خوانم و البتّه كسى كه در حال زندگانيش در شب و روزش آن را بخواند. وقتى در قبرش نكير و ناكر از طرف پايش آمدند پايش به آنها مي گويد: براى شما راهى و تسلّطى تا ما قبل من نيست. زيرا اين بنده قيام با من كرده و سوره ملك را مي خواند در هر شب و روز. ...
+
*[[ابن عبّاس|ابن عباس]] نیز گوید: پیغمبر فرمود: دوست دارم که {{متن قرآن|«تَبارَک الَّذِی بِیدِهِ الْمُلْک»}} در قلب هر مؤمنى باشد.
 +
*و [[حسن بن محبوب]] از جمیل بن صالح از سدى صیرفى از حضرت [[امام باقر علیه السلام|ابى جعفر باقر]] علیه السّلام روایت کرده که فرمود: سوره ملک، سوره «مانعه» است که از [[عذاب قبر]] ممانعت می کند و آن در [[تورات]] سوره ملک نوشته شده و کسى که در شب آن را بخواند، پس البتّه بیشتر و نیکوتر (ممانعت از عذاب قبر او شود) و از غافلین نوشته نشود و من نشسته بعد از [[نماز عشا|نماز عشاء]] قبل از [[رکوع|رکوع]] نافله آن را می خوانم و البتّه کسى که در حال زندگانیش در شب و روزش آن را بخواند، وقتى در قبرش نکیر و ناکر از طرف پایش آمدند، پایش به آنها می گوید: براى شما راهى و تسلّطى تا ما قبل من نیست. زیرا این بنده قیام با من کرده و سوره ملک را می خواند در هر شب و روز ... .
 +
*[[ابو بصیر|ابو بصیر]] نیز از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام روایت نموده که فرمود: هر کس سوره {{متن قرآن|«تَبارَک الَّذِی بِیدِهِ الْمُلْک»}} را در [[نماز|نمازش]] پیش از آنکه بخوابد، قرائت کند، پیوسته در امان [[الله|خدا]] باشد تا صبح نماید و در امان اوست در روز [[قیامت|قیامت]] تا ان شاءاللَّه داخل [[بهشت]] گردد.
  
ابو بصير نیز از [[امام صادق علیه السلام]] روايت نموده كه فرمود: هر كس سوره {{متن قرآن|«تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ»
+
==پانویس==
}} را در نمازش پيش از آنكه بخوابد، قرائت كند پيوسته در امان خدا باشد تا صبح نمايد و در امان اوست در روز قيامت تا انشاء اللَّه داخل بهشت گردد.
+
<references />
 
+
==منابع==
 
 
== هدف سوره ==
 
  
غرض اين سوره بيان عموميت ربوبيت خداى تعالى براى تمامى عالم است، در مقابل مسلك وثنی‌ها كه معتقدند براى هر يك از نواحى عالم ربى جداگانه است كه يا از خيل فرشتگان است، و يا از مخلوقات ديگر، و خداى عز و جل رب همه عالم نيست، بلكه تنها رب آن ارباب است و بس.
+
*فضل بن حسن طبرسی ،ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۵، ص۱۵۸.
و به همين جهت در اين سوره بسيارى از نعمت‌هاى الهى از خلقت و تدبير را نام می‌برد، چون در حقيقت ذكر اين نعمت‌ها استدلالى است بر ربوبيت عامه الهى.
 
  
و نيز به همين مناسبت است كه سخن را با كلمه" تبارك" آغاز كرده، چون اين كلمه به معناى كثرت صدور بركات از ناحيه خداى عز و جل است، و نيز مكرر جناب ربوبى را به صفت رحمان كه مبالغه در رحمت است می‌ستايد، چون رحمت، همان عطيه در قبال استدعاى حاجتمند است، و در اين سوره سخنى هم از انذار و تهديد آمده، و در آخر به مساله حشر و قيامت منتهى می‌گردد.
+
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۱۹، ص۵۸۴، قم ۱۳۷۴.
و مضامين آيات آن به دو مساله خلاصه مى‌شود: يكى دعوت به اينكه يگانگى او در ربوبيت را بپذيرند، و دوم اينكه به معاد معتقد شون <ref> ترجمه الميزان، ج‌19، ص: 584 </ref>
+
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه.
==پانویس==
 
<references/>
 
== منابع ==
 
*فضل بن حسن طبرسی ،ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌25، ص: 158
 
  
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 584 ، قم 1374.
 
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه
 
 
==پیوست==
 
==پیوست==
  
[[سوره ملک/متن و ترجمه]]
+
[[سوره ملک/متن و ترجمه|'''سوره ملک/متن و ترجمه''']]
 
{{فهرست سوره های قرآن
 
{{فهرست سوره های قرآن
 
|سوره=۶۷.[[سوره ملک|الملك]]
 
|سوره=۶۷.[[سوره ملک|الملك]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۶

<<تحریم ملک قلم>>
شماره: ۶۷
جزء : ۲۹
محل نزول: مکه
ترتيب نزول : ۷۷
تعداد آیه : ۳۰
متن و ترجمه سوره

فهرست سوره‌های قرآن

«سورم ملک» شصت و هفتمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۳۰ آیه می باشد.

نزول سوره

سوره «ملک» از سور مکى است. این سوره در ترتیب مصحف، شصت و هتمین سوره و در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره طور و پس از آن سوره الحاقه نازل شده است.

نام دیگر سوره

سوره «تحریم» را «منجیه» هم می گویند، چون صاحب و رفیق خود را که مداومت به قرائت آن کند از عذاب قبر نجات می دهد و خبرى هم باین مضمون وارد شده. و آن را سوره «واقیه» هم نامیده‌اند براى اینکه از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده که این سوره از عذاب قبر نگه می دارد.

تعداد آیات

سوره ملک از نظر قاریان مکه و مدنى‌هاى اخیر ۳۱ آیه و از نظر قاریان دیگر ۳۰ آیه است. اختلاف این دو گروه، قارى «قَدْ جاءَنا نَذِیرٌ» از نظر مکى‌ها و مدنى‌هاى اخیر یک آیه است و از نظران دیگران نصفى از آیه است.

هدف سوره

غرض این سوره بیان عمومیت ربوبیت خداى تعالى براى تمامى عالم است، در مقابل مسلک وثنی‌ها که معتقدند براى هر یک از نواحى عالم ربّى جداگانه است که یا از خیل فرشتگان است، و یا از مخلوقات دیگر، و خداى عز و جل ربّ همه عالم نیست، بلکه تنها ربّ آن ارباب است و بس. و به همین جهت در این سوره بسیارى از نعمت‌هاى الهى از خلقت و تدبیر را نام می‌برد، چون در حقیقت ذکر این نعمت‌ها استدلالى است بر ربوبیت عامه الهى.

و نیز به همین مناسبت است که سخن را با کلمه "تبارک" آغاز کرده، چون این کلمه به معناى کثرت صدور برکات از ناحیه خداى عز و جل است، و نیز مکرر جناب ربوبى را به صفت «رحمان» که مبالغه در رحمت است می‌ستاید، چون رحمت، همان عطیه در قبال استدعاى حاجتمند است، و در این سوره سخنى هم از انذار و تهدید آمده، و در آخر به مساله حشر و قیامت منتهى می‌گردد.

و مضامین آیات آن به دو مساله خلاصه مى‌شود: یکى دعوت به اینکه یگانگى او در ربوبیت را بپذیرند، و دوم اینکه به معاد معتقد شوند.[۱]

فضیلت سوره

  • ابىّ بن کعب از پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله ) روایت کرده که فرمود: هر کس سوره «تبارک» را بخواند، مانند کسى است که شب قدر را بیدار بوده و احیاء داشته است.
  • ابن عباس نیز گوید: پیغمبر فرمود: دوست دارم که «تَبارَک الَّذِی بِیدِهِ الْمُلْک» در قلب هر مؤمنى باشد.
  • و حسن بن محبوب از جمیل بن صالح از سدى صیرفى از حضرت ابى جعفر باقر علیه السّلام روایت کرده که فرمود: سوره ملک، سوره «مانعه» است که از عذاب قبر ممانعت می کند و آن در تورات سوره ملک نوشته شده و کسى که در شب آن را بخواند، پس البتّه بیشتر و نیکوتر (ممانعت از عذاب قبر او شود) و از غافلین نوشته نشود و من نشسته بعد از نماز عشاء قبل از رکوع نافله آن را می خوانم و البتّه کسى که در حال زندگانیش در شب و روزش آن را بخواند، وقتى در قبرش نکیر و ناکر از طرف پایش آمدند، پایش به آنها می گوید: براى شما راهى و تسلّطى تا ما قبل من نیست. زیرا این بنده قیام با من کرده و سوره ملک را می خواند در هر شب و روز ... .
  • ابو بصیر نیز از امام صادق علیه السلام روایت نموده که فرمود: هر کس سوره «تَبارَک الَّذِی بِیدِهِ الْمُلْک» را در نمازش پیش از آنکه بخوابد، قرائت کند، پیوسته در امان خدا باشد تا صبح نماید و در امان اوست در روز قیامت تا ان شاءاللَّه داخل بهشت گردد.

پانویس

  1. ترجمه المیزان، ج‌۱۹، ص: ۵۸۴

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی ،ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۵، ص۱۵۸.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۱۹، ص۵۸۴، قم ۱۳۷۴.
  • ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره ملک/متن و ترجمه

سوره قبلی:

۶۶.التحريم

۶۷.الملك سوره بعدی:

۶۸.القلم

۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن