سوره الشمس: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{شناسنامه سوره
 +
|نام=شمس
 +
|قبلی=بلد
 +
|بعدی=لیل
 +
|شماره=۹۱
 +
|جزء=۳۰
 +
|محل نزول=مکه
 +
|ترتیب نزول=۲۶
 +
|تعداد آیه=۱۵
 +
}}
 +
'''سوره شمس''' نود و یکمین [[سوره]] از [[قرآن|قرآن مجید]] است و دارای ۱۵ [[آیه]] می باشد.
 +
==نزول سوره==
  
سوره الشمس [[مکی]] است.
+
سوره الشمس [[مکی]] است. این سوره در ترتیب مصحف، نودمین  و یکمین سوره و در [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، بیست و ششمین سوره [[قرآن|قرآن کریم]] است که پیش از آن [[سوره قدر]] و پس از آن [[سوره بروج]] نازل شده است.
  
 
==عدد آیات==
 
==عدد آیات==
  
تعداد آیات این سوره 16 آيه است از نظر مكّى‌ها و مدنى الاوّل، و 15 آيه است از نظر ديگران؛ اختلاف آن در آيه (فعقروها)است كه آيه است طبق قرائت مكّى و مدنى اوّل.
+
تعداد [[آیه|آیات]] این سوره، ۱۶ آیه است از نظر مکى‌ها و مدنى الاوّل، و ۱۵ آیه است از نظر دیگران؛ اختلاف آن در آیه «فعقروها» است که آیه است طبق قرائت مکى و مدنى اوّل.
  
==فضيلت سوره==
+
==محتوای سوره==
 +
حاصل مضمون این سوره این است که: [[انسان]] -که با الهام خدایى [[تقوا]] را از فجور و کار نیک را از کار زشت تمیز می‌دهد-، اگر بخواهد رستگار شود باید باطن خود را [[تزکیه نفس|تزکیه]] کند، و آن را با پرورشى صالح بپروراند و رشد دهد، با تقوا بیاراید، و از زشتی‌ها پاک کند، و گرنه از سعادت و رستگارى محروم می‌ماند، هر قدر بیشتر آلوده‌اش کند، و کمتر بیاراید محرومیتش بیشتر می‌شود، و آن گاه به عنوان شاهد داستان [[ثمود]] را ذکر می‌کند که به جرم اینکه پیامبرشان [[حضرت صالح]] را تکذیب کرده، ناقه‌اى را که مامور به حمایت از آن بودند بکشتند، به عذاب استیصال و انقراض مبتلا شدند، و با نقل این داستان به اهل [[مکه]] تعریض و توبیخ می‌کند.<ref> ترجمه المیزان، ج‌۲۰، ص: ۴۹۷ </ref>
 +
==فضیلت سوره==
 +
[[ابی بن کعب|ابى بن کعب]] از [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: هر کس سوره الشمس را قرائت کند مثل آنست که [[صدقه|تصدّق]] داده است هر چیزى را که خورشید و ماه بر آن تابیده است.
  
ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: هر كس آن را قرائت كند پس مثل آنست كه تصدّق داده است هر چيزى را كه خورشيد و ماه بر آن تابيده است.
+
معاویه بن عمار از [[امام صادق]] علیه السلام روایت نموده است که کسى که بسیار بخواند سوره های {{متن قرآن|«وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا»}}، [[سوره لیل|{{متن قرآن|«وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَىٰ»}}]]، [[سوره ضحى|{{متن قرآن|«وَالضُّحَىٰ»}}]] و [[سوره انشراح|{{متن قرآن|«أَلَمْ نَشْرَحْ»}}]] را، در روز و شبش هیچ چیز نماند در حضور او مگر اینکه روز [[قیامت|قیامت]] بنفع او گواهى دهد حتى موى او و پوست و گوشت و خون و رگها و عصب و استخوان او و تمام آنچه از زمین روید، و پروردگار عالم تبارک و تعالى گوید: قبول کردم شهادت شما را براى بنده‌ام و پذیرفتم آن را براى او، او را به [[بهشت]] هاى من ببرید تا هر کدام را دوست داشت انتخاب کند، پس آن را به او دهید بدون منّتى از من و لیکن رحمت و فضل من است بر او پس گوارا باد، گوارا باد بر بنده‌ام.
  
معاويه بن عمار از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده است كه كسى كه بسيار بخواند سوره «والشمس و ضحاها» و سوره «والليل اذا يغشى» و سوره «والضحى» و سوره «الم نشرح» را در روز و شبش هيچ چيز نماند در حضور او مگر اينكه روز قيامت بنفع او گواهى دهد حتى موى او و پوست او و گوشت و خون و رگها و عصب و استخوان او و تمام آنچه از زمين رويد، و پروردگار عالم تبارك و تعالى گويد: قبول كردم شهادت شما را براى بنده‌ام و پذيرفتم آن را براى او، او را به بهشت هاى من ببريد تا هر كدام را دوست داشت انتخاب كند، پس آن را به او دهيد بدون منّتى از من و ليكن رحمت و فضل من است بر او پس گوارا باد، گوارا باد بر بنده‌ام.
+
==پانویس==
 +
<references />
 +
==منابع==
  
==منابع==
+
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۷، ص۱۰۸.
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص108.
+
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۲۰، ص۴۹۷، قم ۱۳۷۴.
 +
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه.
  
 
==پیوست==
 
==پیوست==
[[سوره شمس/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
+
[[سوره شمس/متن و ترجمه]]
 +
{{فهرست سوره های قرآن
 +
|سوره=۹۱.[[سوره شمس|الشمس]]
 +
|قبلی=۹۰.[[سوره بلد|البلد]]
 +
|بعدی=۹۲.[[سوره لیل|الليل]]
 +
}}
 +
{{قرآن}}
  
 
[[رده:سوره های قرآن]]
 
[[رده:سوره های قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۱۰

<<بلد شمس لیل>>
شماره: ۹۱
جزء : ۳۰
محل نزول: مکه
ترتيب نزول : ۲۶
تعداد آیه : ۱۵
متن و ترجمه سوره

فهرست سوره‌های قرآن

سوره شمس نود و یکمین سوره از قرآن مجید است و دارای ۱۵ آیه می باشد.

نزول سوره

سوره الشمس مکی است. این سوره در ترتیب مصحف، نودمین و یکمین سوره و در ترتیب نزول، بیست و ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره قدر و پس از آن سوره بروج نازل شده است.

عدد آیات

تعداد آیات این سوره، ۱۶ آیه است از نظر مکى‌ها و مدنى الاوّل، و ۱۵ آیه است از نظر دیگران؛ اختلاف آن در آیه «فعقروها» است که آیه است طبق قرائت مکى و مدنى اوّل.

محتوای سوره

حاصل مضمون این سوره این است که: انسان -که با الهام خدایى تقوا را از فجور و کار نیک را از کار زشت تمیز می‌دهد-، اگر بخواهد رستگار شود باید باطن خود را تزکیه کند، و آن را با پرورشى صالح بپروراند و رشد دهد، با تقوا بیاراید، و از زشتی‌ها پاک کند، و گرنه از سعادت و رستگارى محروم می‌ماند، هر قدر بیشتر آلوده‌اش کند، و کمتر بیاراید محرومیتش بیشتر می‌شود، و آن گاه به عنوان شاهد داستان ثمود را ذکر می‌کند که به جرم اینکه پیامبرشان حضرت صالح را تکذیب کرده، ناقه‌اى را که مامور به حمایت از آن بودند بکشتند، به عذاب استیصال و انقراض مبتلا شدند، و با نقل این داستان به اهل مکه تعریض و توبیخ می‌کند.[۱]

فضیلت سوره

ابى بن کعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: هر کس سوره الشمس را قرائت کند مثل آنست که تصدّق داده است هر چیزى را که خورشید و ماه بر آن تابیده است.

معاویه بن عمار از امام صادق علیه السلام روایت نموده است که کسى که بسیار بخواند سوره های «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا»، «وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَىٰ»، «وَالضُّحَىٰ» و «أَلَمْ نَشْرَحْ» را، در روز و شبش هیچ چیز نماند در حضور او مگر اینکه روز قیامت بنفع او گواهى دهد حتى موى او و پوست و گوشت و خون و رگها و عصب و استخوان او و تمام آنچه از زمین روید، و پروردگار عالم تبارک و تعالى گوید: قبول کردم شهادت شما را براى بنده‌ام و پذیرفتم آن را براى او، او را به بهشت هاى من ببرید تا هر کدام را دوست داشت انتخاب کند، پس آن را به او دهید بدون منّتى از من و لیکن رحمت و فضل من است بر او پس گوارا باد، گوارا باد بر بنده‌ام.

پانویس

  1. ترجمه المیزان، ج‌۲۰، ص: ۴۹۷

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۷، ص۱۰۸.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۲۰، ص۴۹۷، قم ۱۳۷۴.
  • ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره شمس/متن و ترجمه

سوره قبلی:

۹۰.البلد

۹۱.الشمس سوره بعدی:

۹۲.الليل

۱.سوره فاتحه ۲.سوره بقره ۳.سوره آل عمران ۴.سوره نساء ۵.سوره مائده ۶.سوره انعام ۷.سوره اعراف ۸.سوره انفال ۹.سوره توبه ۱۰.سوره یونس ۱۱.سوره هود ۱۲.سوره یوسف ۱۳.سوره رعد ۱۴.سوره ابراهیم ۱۵.سوره حجر ۱۶.سوره نحل ۱۷.سوره اسراء ۱۸.سوره کهف ۱۹.سوره مریم ۲۰.سوره طه ۲۱.سوره انبیاء ۲۲.سوره حج ۲۳.سوره مومنون ۲۴.سوره نور ۲۵.سوره فرقان ۲۶.سوره شعراء ۲۷.سوره نمل ۲۸.سوره قصص ۲۹.سوره عنکبوت ۳۰.سوره روم ۳۱.سوره لقمان ۳۲.سوره سجده ۳۳.سوره احزاب ۳۴.سوره سبأ ۳۵.سوره فاطر ۳۶.سوره یس ۳۷.سوره صافات ۳۸.سوره ص ۳۹.سوره زمر ۴۰.سوره غافر ۴۱.سوره فصلت ۴۲.سوره شوری ۴۳.سوره زخرف ۴۴.سوره دخان ۴۵.سوره جاثیه ۴۶.سوره احقاف ۴۷.سوره محمد ۴۸.سوره فتح ۴۹.سوره حجرات ۵۰.سوره ق ۵۱.سوره ذاریات ۵۲.سوره طور ۵۳.سوره نجم ۵۴.سوره قمر ۵۵.سوره الرحمن ۵۶.سوره واقعه ۵۷.سوره حدید ۵۸.سوره مجادله ۵۹.سوره حشر ۶۰.سوره ممتحنه ۶۱.سوره صف ۶۲.سوره جمعه ۶۳.سوره منافقون ۶۴.سوره تغابن ۶۵.سوره طلاق ۶۶.سوره تحریم ۶۷.سوره ملک ۶۸.سوره قلم ۶۹.سوره الحاقه ۷۰.سوره معارج ۷۱.سوره نوح ۷۲.سوره جن ۷۳.سوره مزمل ۷۴.سوره مدثر ۷۵.سوره قیامه ۷۶.سوره انسان ۷۷.سوره مرسلات ۷۸.سوره نبأ ۷۹.سوره نازعات ۸۰.سوره عبس ۸۱.سوره تکویر ۸۲.سوره انفطار ۸۳.سوره مطففین ۸۴.سوره انشقاق ۸۵.سوره بروج ۸۶.سوره طارق ۸۷.سوره اعلی ۸۸.سوره غاشیه ۸۹.سوره فجر ۹۰.سوره بلد ۹۱.سوره شمس ۹۲.سوره لیل ۹۳.سوره ضحی ۹۴.سوره انشراح ۹۵.سوره تین ۹۶.سوره علق ۹۷.سوره قدر ۹۸.سوره بینه ۹۹.سوره زلزال ۱۰۰.سوره عادیات ۱۰۱.سوره قارعه ۱۰۲.سوره تکاثر ۱۰۳.سوره عصر ۱۰۴.سوره همزه ۱۰۵.سوره فیل ۱۰۶.سوره قریش ۱۰۷.سوره ماعون ۱۰۸.سوره کوثر ۱۰۹.سوره کافرون ۱۱۰.سوره نصر ۱۱۱.سوره مسد ۱۱۲.سوره اخلاص ۱۱۳.سوره فلق ۱۱۴.سوره ناس

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن