عفوّ (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
عفوّ، از اسما و صفات خداوند متعال است و به معناى صرفنظر كردن از خطاهاى بندگان و گناهان ضعيفان است.<ref>التحقيق، ج8، ص183؛ الاسماء والصّفات، بيهقى، ج1، ص 103-104.</ref>
+
«عفوّ» از اسما و صفات [[الله|خداوند]] متعال است و به معناى صرفنظر کننده از خطاهاى بندگان و [[گناه|گناهان]] ضعیفان است.<ref>التحقیق، ج۸، ص۱۸۳؛ الاسماء والصّفات، بیهقى، ج۱، ص ۱۰۳-۱۰۴.</ref>
  
اين واژه در پنج مورد از [[قرآن]] مجيد آمده است:
+
این واژه در پنج مورد از [[قرآن|قرآن مجید]] آمده است:
  
* {{متن قرآن|«...اِنَّ اللّهَ كانَ عَفُوًّا غَفُورا»}}. ([[سوره نساء]](4)، 43)
+
*{{متن قرآن|«...اِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا غَفُورا»}}. ([[سوره نساء]]، ۴۳)
* {{متن قرآن|«...وكانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورا»}}. ([[سوره نساء]](4)، 99)
+
*{{متن قرآن|«...وکانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورا»}}. ([[سوره نساء]]، ۹۹)
* {{متن قرآن|«...فَاِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَديرا»}}. ([[سوره نساء]](4)، 149)
+
*{{متن قرآن|«...فَاِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا قَدیرا»}}. ([[سوره نساء]]، ۱۴۹)
* {{متن قرآن|«...لَيَنصُرَنَّهُ اللّهُ اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُور»}}. ([[سوره حج]](22)، 60)
+
*{{متن قرآن|«...لَینصُرَنَّهُ اللّهُ اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُور»}}. ([[سوره حج]]، ۶۰)
* {{متن قرآن|«...اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفور»}}. ([[سوره مجادله]](58)، 2)
+
*{{متن قرآن|«...اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفور»}}. ([[سوره مجادله]]، ۲)
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 466.
 
  
 +
* فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۶۶.
 
{{اسماء الله}}
 
{{اسماء الله}}
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«عفوّ» از اسما و صفات خداوند متعال است و به معناى صرفنظر کننده از خطاهاى بندگان و گناهان ضعیفان است.[۱]

این واژه در پنج مورد از قرآن مجید آمده است:

  • «...اِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا غَفُورا». (سوره نساء، ۴۳)
  • «...وکانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورا». (سوره نساء، ۹۹)
  • «...فَاِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا قَدیرا». (سوره نساء، ۱۴۹)
  • «...لَینصُرَنَّهُ اللّهُ اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُور». (سوره حج، ۶۰)
  • «...اِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفور». (سوره مجادله، ۲)

پانویس

  1. التحقیق، ج۸، ص۱۸۳؛ الاسماء والصّفات، بیهقى، ج۱، ص ۱۰۳-۱۰۴.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۶۶.
اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.