نصیر (اسم الله)
اسم صد و بيست و هفتم: النصير
لفظ نصير در قرآن 24 بار وارد شده و در چهار مورد وصف خدا قرار گرفته است چنان كه مى فرمايد:
1. (وَ إِنْ تَوَلَّوا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ مَولاكُمْ نِعْمَ المَولى وَنَعْمَ النَّصير).(انفال/40)
«بگو اگر روى گردانيد بدانيد كه خدا مولاى شما است نيك مولا و نيك يارى دهنده اى است».
2. (...وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَولاكُمْ فَنِعْمَ المَولى وَ نِعْمَ النَّصير).(حج/78)
«به خدا پناه بريد او مولاى شما است، نيك مولا و نيك يارى دهنده اى است».
3. (...وَ كَفى بِرَبِّكَ هادِياً و َ نَصِيراً).(فرقان/31)
«كافى است كه پروردگارت راهنما و يارى دهنده است».
4. (وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائكُمْ وَكَفى بِاللّهِ وَلِيّاً وَ كَفى بِاللّهِ نَصِيراً).(نساء/45)
«خدا به دشمنان شما آگاه تر است، كافى است كه خدا ولى و يارى دهنده شما است».
«نصير» از ماده «نصر» به معنى عون و كمك گرفته شده است، تفاوتى كه با ناصر دارد اين است كه «نصير» دلالت بر مبالغه مى كند، و يكى از مظاهر اين صفت اين است كه رسولان و مؤمنان را در همين جهان كمك مى كند چنان كه مى فرمايد:
(إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَالّذِينَ آمَنُوا فِى الحَياةِ الدُّنْيا...).(غافر/51)
«ما رسولان و مؤمنان را در زندگى دنيا كمك مى كنيم».
همچنين است آيات ديگر كه از يارى كردن خدا در جنگ ها و نبردها گزارش مى دهند، بلكه مى توان گفت خدا همه بندگانش را كمك مى كند، ولى برخى از آنها مؤمن و سپاسگزار و برخى ديگر كافر و نعمت نشناسند. [۱]