نصیر (اسم الله)
لفظ «نصیر» در قرآن کریم ۲۴ بار وارد شده و در چهار مورد وصف خدا قرار گرفته است، چنان که مى فرماید:
- «وَ إِنْ تَوَلَّوا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ مَولاکمْ نِعْمَ المَولى وَنَعْمَ النَّصیر».(انفال/۴۰) «بگو اگر روى گردانید بدانید که خدا مولاى شما است نیک مولا و نیک یارى دهنده اى است».
- «...وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَولاکمْ فَنِعْمَ المَولى وَ نِعْمَ النَّصیر».(حج/۷۸) «به خدا پناه برید او مولاى شما است، نیک مولا و نیک یارى دهنده اى است».
- «...وَ کفى بِرَبِّک هادِیاً و َ نَصِیراً».(فرقان/۳۱) «کافى است که پروردگارت راهنما و یارى دهنده است».
- «وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائکمْ وَکفى بِاللّهِ وَلِیاً وَ کفى بِاللّهِ نَصِیراً».(نساء/۴۵) «خدا به دشمنان شما آگاه تر است، کافى است که خدا ولى و یارى دهنده شما است».
«نصیر» از ماده «نصر» به معنى عون و کمک گرفته شده است، تفاوتى که با «ناصر» دارد این است که «نصیر» دلالت بر مبالغه مى کند، و یکى از مظاهر این صفت این است که رسولان و مؤمنان را در همین جهان کمک مى کند، چنان که مى فرماید:
«إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَالّذِینَ آمَنُوا فِى الحَیاةِ الدُّنْیا...».(غافر/۵۱) «ما رسولان و مؤمنان را در زندگى دنیا کمک مى کنیم».
همچنین است آیات دیگر که از یارى کردن خدا در جنگ ها و نبردها گزارش مى دهند، بلکه مى توان گفت خدا همه بندگانش را کمک مى کند، ولى برخى از آنها مؤمن و سپاسگزار و برخى دیگر کافر و نعمت نشناسند.[۱]