ذوالعرش: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه جدید)
 
جز (ویرایش جزئی‌)
سطر ۱: سطر ۱:
[[عرش]] در [[قرآن]] 22 بار وارد شده و در چهار مورد به اضافه لفظ «[[ذو]]» يا «[[ذى]]» وصف خدا قرار گرفته است
+
[[عرش]] در [[قرآن]] 22 بار وارد شده و در چهار مورد به اضافه لفظ «[[ذو]]» يا «[[ذى]]» وصف خدا قرار گرفته است چنان كه مى فرمايد:
 
 
چنان كه مى فرمايد:
 
  
 
(وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود* ذو العَرشِ المَجيد).([[سوره بروج]]/14ـ15)
 
(وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود* ذو العَرشِ المَجيد).([[سوره بروج]]/14ـ15)
سطر ۲۳: سطر ۲۱:
 
(رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو العَرْشِ يُلقِى الرُّوح مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَومَ التَلاقِ).(غافر/15)
 
(رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو العَرْشِ يُلقِى الرُّوح مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَومَ التَلاقِ).(غافر/15)
  
«بالا برنده درجات (بندگان) و صاحب عرش، وحى را به فرمان خود به هر يك از بندگانش كه بخواهد القاءمى كند تا مردم را از روز ملاقات (قيامت) بيم دهد».
+
«بالا برنده درجات (بندگان) و صاحب عرش، وحى را به فرمان خود به هر يك از بندگانش كه بخواهد القاءمى كند تا مردم را از روز ملاقات (قيامت) بيم دهد». <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=10  منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۴۲ و ۲۴۳،  پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
 
 
<ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=10  منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۴۲ و ۲۴۳،  پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
 
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۲۰:۵۹

عرش در قرآن 22 بار وارد شده و در چهار مورد به اضافه لفظ «ذو» يا «ذى» وصف خدا قرار گرفته است چنان كه مى فرمايد:

(وَ هُوَ الغَفُور الوَدُود* ذو العَرشِ المَجيد).(سوره بروج/14ـ15)

«او است آمرزنده، و مهربان، صاحب عرش بزرگ».

و در آيه ديگر مى فرمايد:

(قُلْ لَو كانَ مَعَهُ آلِهَة كَما يَقُولونَ إِذاً لابْتَغَوا إِلى ذِى العَرْشِ سَبِيلاً). (اسراء/42)

«اگر با او خدايان ديگرى بود سعى مى كردند به سوى صاحب عرش راهى پيدا كنند».

و نيز مى فرمايد:

(إِنَّهُ لَقَولُ رَسُول كَرِيم*ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى العَرْشِ مَكين).(تكوير/19ـ20)

«اين گفتار رسول بزرگوار (جبرئيل) قدرتمندى است والا مقام در پيشگاه صاحب عرش».

و باز مى فرمايد:

(رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو العَرْشِ يُلقِى الرُّوح مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَومَ التَلاقِ).(غافر/15)

«بالا برنده درجات (بندگان) و صاحب عرش، وحى را به فرمان خود به هر يك از بندگانش كه بخواهد القاءمى كند تا مردم را از روز ملاقات (قيامت) بيم دهد». [۱]

پانویس

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.