کافى (اسم الله)
اسم صد و پنجم: الكافى
اسم كافى در قرآن يك بار آمده و در همان مورد وصف خدا قرار گرفته است، چنان كه مى فرمايد:
(أَلَيْسَ اللّهُ بِكاف عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالّذينَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللّهُ فَما لَهُ مِنْ هاد).(زمر/36)
«آيا خدا (در نگهدارى) بنده اش كافى نيست، تو را از غير خدا مى ترسانند، هركس را خدا گمراه كند هيچ راهنمايى براى او نيست».
كفايت در زبان عربى معادل با لفظ «بس» در زبان فارسى است و مفاد آن اين است كه نياز به چيز ديگر نيست، و آيات قرآن نيز بر اين معنى گواهى مى دهند، چنان كه مى فرمايد:
(...وَ كَفى بَرَبِّكَ هادِياً وَنَصِيراً).(فرقان/31)
«بس است كه پروردگارت هدايت كننده و يارى دهنده است».
ودر آيه ديگر مى فرمايد:
(...فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ العَلِيم).(بقره/137)
«خدا به زودى در دفع شرّ آنان تو را كافى است، او شنونده و دانا است».
نمايش اين اسم در زندگى بشر اين است كه نسبت به افراد نيازمند در حدّ امكان كمك كرده و نياز آنها را رفع كند و از اين طريق مظهر اسم «كافى» [۱]