اهل المغفرة (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۰ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (مهدی موسوی صفحهٔ اهل المغفرة (اسم الله) را به اهل المغفرة (اسم الله) منتقل کرد)
این صفت در قرآن یک بار آن هم به عنوان وصف خدا وارد شده اند.
چنان که مى فرماید:
«وَ ما یَذْکُرُونَ إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ المَغْفِرَةِ». (سوره مدثر/56)
«پند نمى گیرند مگر این که خدا بخواهد، او شایسته پرهیز از مخالفت، وشایسته بخشندگى است».
و «أهل» در آیه به معنى لایق و شایسته است، از این جهت در زبان عرب به انسان لایق مى گویند:«مؤّهَلْ» و به شایستگى ها مى گویند«مؤَّهِلات».
علامه طباطبایى مى گوید: جمله «هُوَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ المَغْفِرَةِ» علت استثناء «وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ»در جمله پیشین است، زیرا چون خدا شایسته این است که همه انسانها از مخالفت با او بپرهیزند و او نیز شایسته این است که افراد را ببخشد. یک چنین فردى باید داراى اراده نافذ در ذات و اعمال آنها باشد.[۱]