واسع (اسم الله)
اسم صدو سى ام: الواسع
لفظ واسع در قرآن نه بار آمده و در هشت مورد وصف خدا قرار گرفته است. چنان که مى فرماید:
1. «وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ».(بقره/115)
«مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همان جا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».
2. «... إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ...».(نجم/32)
«آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاه تر است».
«واسع» از «وسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعه» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى در آیه دوم مقصود گسترش مغفرت الهى است، چنان که در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است چنان که مى فرماید:«...وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا».(طه/98): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»، «...قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا».(طلاق/12):«از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد».«...رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ...».(اعراف/156):«رحمت من همه چیز را فرا گرفته است».. [۱]