خلّاق (اسم الله)
«خلّاق» از اسما و صفات خداوند و به معناى پى در پى به وجودآورنده است.[۱] این واژه در قرآن مجید دو بار آمده و در هر دو مورد وصف خداوند قرار گرفته است.
- «إِنَّ رَبَّک هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم».(حجر/۸۶) «حقا که پروردگار تو آفریننده دانا است».
- «... بَلى وَ هُوَ الخَلاّقُ العَلِیم».(یس/۸۱) «آرى او آفریننده دانا است».
از بحثى که پیرامون «خالق» انجام گرفت، مفاد این اسم نیز روشن مى شود، چیزى که هست در این اسم حاکى از کثرت است که در اسم خالق نیست.[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۳، صفحه ۵۴.
- منشور جاوید، ج۲، آیت الله جعفر سبحانی.