رؤوف (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (مهدی موسوی صفحهٔ رؤوف را به رؤوف (اسم الله) منتقل کرد)
رؤف، صيغه مبالغه به معناى بسيار مهربان است.
اين اسم و صفت الهى ده بار در قرآن ذكر شده است. دو بار به تنهایی و 8 بار با اسم و صفت «رحیم».[۱]
- «...واللّهُ رَءوفٌ بِالعِباد». (سوره بقره(2)، 207)
- «...واللّهُ رَءُوفٌ بِالعِباد». (سوره آل عمران(3)، 30)
- «...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره بقره(2)، 143)
- «...اِنَّهُ بِهِم رَءوفٌ رَحيم». (سوره توبه(9)، 117)
- «...اِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره نحل(16)، 7)
- «...فَاِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره نحل(16)، 47)
- «...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره حج(22)، 65)
- «...واَنَّ اللّهَ رَءوفٌ رَحيم». (سوره نور(24)، 20)
- «...واِنَّ اللّهَ بِكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره حديد(57)، 9)
- «...رَبَّنا اِنَّكَ رَءوفٌ رَحيم». (سوره حشر(59)، 10)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص 505-508.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 15، صص 195-194.