عالم غیب السماوات و الارض
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اسم هفتاد و نهم: عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ
اين لفظ در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا آمده است. چنان كه مى فرمايد:
«إِنَّ اللّهَ عالِمُ غَيْبِ السَّماواتِ وَالأَرضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُور». (سوره فاطر/38)
«خدا آگاه از پنهان هاى آسمانها و زمين است و او به آنچه كه در سينه ها است علم دارد».
تفسير اين اسم از آنچه در اسم پيشين بيان شد، روشن گرديد. [۱]