واسع (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
لفظ «واسع» در قرآن کریم نه بار آمده و در هشت مورد وصف خداوند متعال قرار گرفته است. چنانکه مى فرماید:
- «وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَینَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ» (بقره، ۱۱۵) «مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همانجا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».
- «... إِنَّ رَبَّک وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکمْ إِذْ أَنْشَأَکمْ مِنَ الْأَرْضِ...» (نجم، ۳۲) «آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاهتر است».
«واسع» از «وُسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعة» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است، طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى مقصود در آیه دوم گسترش مغفرت الهى است، چنانکه در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است، چنانکه مى فرماید: «...وَسِعَ کلَّ شَیءٍ عِلْمًا» (طه، ۹۸): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»؛ «...قَدْ أَحَاطَ بِکلِّ شَیءٍ عِلْمًا» (طلاق، ۱۲): «از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد»؛ «...رَحْمَتِی وَسِعَتْ کلَّ شَیءٍ...» (اعراف، ۱۵۶): «رحمت من همه چیز را فرا گرفته است».
منابع
- "الواسع"، منشور جاوید، آیت الله جعفر سبحانی، ج۲ ص۳۸۴-۳۸۵.