شدید المحال (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
Goodosuser (بحث | مشارکتها) جز (صفحه جدید) |
|||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
اين اسم در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا آمده است چنان كه مى فرمايد: | اين اسم در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا آمده است چنان كه مى فرمايد: | ||
− | + | {{متن قرآن|«...وَ هُمْ يُجادِلُونَ فِى اللّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ المِحال»}}.(رعد/13) | |
«آنان درباره خدا با هم جدل مى كنند وعذاب خدا سخت است». | «آنان درباره خدا با هم جدل مى كنند وعذاب خدا سخت است». | ||
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
هرگاه لفظ «محال» مصدر فعل ثلاثى «مَحُلَ» باشد به معنى عقاب و كيفر است، و اگر مصدر فعل ثلاثى «حَوَلَ» يا «حِيَلَ» باشد، به گونه اى كه حرف ميم زايد باشد، در اين صورت به معنى حيله خواهد بود، و مسلماً اِسناد حيله به خدا همان گونه كه در اسم (خير الماكرين)بيان شد، از باب «مشاكله» است يعنى خدا به ظاهر كارى را صورت مى دهد كه مجرمان فكر مى كنند به سود آنها است در حالى كه به زيانشان مى باشد و حقيقت اين حيله در برخى از آيات به عنوان «استدراج» بيان شده است چنان كه مى فرمايد: | هرگاه لفظ «محال» مصدر فعل ثلاثى «مَحُلَ» باشد به معنى عقاب و كيفر است، و اگر مصدر فعل ثلاثى «حَوَلَ» يا «حِيَلَ» باشد، به گونه اى كه حرف ميم زايد باشد، در اين صورت به معنى حيله خواهد بود، و مسلماً اِسناد حيله به خدا همان گونه كه در اسم (خير الماكرين)بيان شد، از باب «مشاكله» است يعنى خدا به ظاهر كارى را صورت مى دهد كه مجرمان فكر مى كنند به سود آنها است در حالى كه به زيانشان مى باشد و حقيقت اين حيله در برخى از آيات به عنوان «استدراج» بيان شده است چنان كه مى فرمايد: | ||
− | + | {{متن قرآن|«وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ»}}.(اعراف/182) | |
«آنان كه آيات ما را تكذيب كرده اند، به تدريج از راهى كه نمى دانند، گرفتارشان مى كنيم». | «آنان كه آيات ما را تكذيب كرده اند، به تدريج از راهى كه نمى دانند، گرفتارشان مى كنيم». | ||
سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
و باز مى فرمايد: | و باز مى فرمايد: | ||
− | + | {{متن قرآن|«فَذَرْنى وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا الحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ»}}.(قلم/44) | |
«تكذيب كننده قرآن را به من واگذار به زودى آنها را از راهى كه نمى دانند، گرفتار مى كنيم». <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=11#id280_p280 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۸۰، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref> | «تكذيب كننده قرآن را به من واگذار به زودى آنها را از راهى كه نمى دانند، گرفتار مى كنيم». <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=11#id280_p280 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۸۰، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref> |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۲
اسم هفتاد و چهارم:شديد المحال
اين اسم در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا آمده است چنان كه مى فرمايد:
«...وَ هُمْ يُجادِلُونَ فِى اللّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ المِحال».(رعد/13)
«آنان درباره خدا با هم جدل مى كنند وعذاب خدا سخت است».
هرگاه لفظ «محال» مصدر فعل ثلاثى «مَحُلَ» باشد به معنى عقاب و كيفر است، و اگر مصدر فعل ثلاثى «حَوَلَ» يا «حِيَلَ» باشد، به گونه اى كه حرف ميم زايد باشد، در اين صورت به معنى حيله خواهد بود، و مسلماً اِسناد حيله به خدا همان گونه كه در اسم (خير الماكرين)بيان شد، از باب «مشاكله» است يعنى خدا به ظاهر كارى را صورت مى دهد كه مجرمان فكر مى كنند به سود آنها است در حالى كه به زيانشان مى باشد و حقيقت اين حيله در برخى از آيات به عنوان «استدراج» بيان شده است چنان كه مى فرمايد:
«وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ».(اعراف/182)
«آنان كه آيات ما را تكذيب كرده اند، به تدريج از راهى كه نمى دانند، گرفتارشان مى كنيم».
و باز مى فرمايد:
«فَذَرْنى وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا الحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ».(قلم/44)
«تكذيب كننده قرآن را به من واگذار به زودى آنها را از راهى كه نمى دانند، گرفتار مى كنيم». [۱]