شدید المحال (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | اسم هفتاد و چهارم: | + | '''اسم هفتاد و چهارم: شدید المحال؛''' |
− | + | این اسم در [[قرآن]] یک بار و به عنوان وصف [[الله|خدا]] آمده است چنان که مى فرماید: | |
− | {{متن قرآن|«...وَ هُمْ | + | {{متن قرآن|«...وَ هُمْ یجادِلُونَ فِى اللّهِ وَ هُوَ شَدِیدُ المِحال»}}.([[سوره رعد|رعد]]/۱۳) «آنان درباره خدا با هم جدل مى کنند و عذاب خدا سخت است». |
− | + | هرگاه لفظ «محال» مصدر فعل ثلاثى «مَحُلَ» باشد به معنى عقاب و کیفر است، و اگر مصدر فعل ثلاثى «حَوَلَ» یا «حِیلَ» باشد، به گونه اى که حرف میم زاید باشد، در این صورت به معنى [[حیله|حیله]] خواهد بود، و مسلماً اِسناد حیله به خدا همان گونه که در اسم ([[خیرالماکرین|خیر الماکرین]]) بیان شد، از باب «مشاکله» است، یعنى خدا به ظاهر کارى را صورت مى دهد که مجرمان فکر مى کنند به سود آنها است، در حالى که به زیانشان مى باشد و حقیقت این حیله در برخى از [[آیه|آیات]] به عنوان «[[استدراج]]» بیان شده است، چنان که مى فرماید: | |
− | + | {{متن قرآن|«وَ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ»}}.([[سوره اعراف|اعراف]]/۱۸۲) «آنان که آیات ما را تکذیب کرده اند، به تدریج از راهى که نمى دانند، گرفتارشان مى کنیم». | |
− | + | و باز مى فرماید: | |
− | + | {{متن قرآن|«فَذَرْنى وَ مَنْ یکذِّبُ بِهذَا الحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ»}}.([[سوره قلم|قلم]]/۴۴) «تکذیب کننده قرآن را به من واگذار به زودى آنها را از راهى که نمى دانند، گرفتار مى کنیم». | |
− | + | ==منابع== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | == | ||
− | |||
− | |||
+ | * [http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167&page=11#id280_p280 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۸۰، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] | ||
{{اسماء الله}} | {{اسماء الله}} | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] |
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۴
اسم هفتاد و چهارم: شدید المحال؛
این اسم در قرآن یک بار و به عنوان وصف خدا آمده است چنان که مى فرماید:
«...وَ هُمْ یجادِلُونَ فِى اللّهِ وَ هُوَ شَدِیدُ المِحال».(رعد/۱۳) «آنان درباره خدا با هم جدل مى کنند و عذاب خدا سخت است».
هرگاه لفظ «محال» مصدر فعل ثلاثى «مَحُلَ» باشد به معنى عقاب و کیفر است، و اگر مصدر فعل ثلاثى «حَوَلَ» یا «حِیلَ» باشد، به گونه اى که حرف میم زاید باشد، در این صورت به معنى حیله خواهد بود، و مسلماً اِسناد حیله به خدا همان گونه که در اسم (خیر الماکرین) بیان شد، از باب «مشاکله» است، یعنى خدا به ظاهر کارى را صورت مى دهد که مجرمان فکر مى کنند به سود آنها است، در حالى که به زیانشان مى باشد و حقیقت این حیله در برخى از آیات به عنوان «استدراج» بیان شده است، چنان که مى فرماید:
«وَ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ».(اعراف/۱۸۲) «آنان که آیات ما را تکذیب کرده اند، به تدریج از راهى که نمى دانند، گرفتارشان مى کنیم».
و باز مى فرماید:
«فَذَرْنى وَ مَنْ یکذِّبُ بِهذَا الحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ».(قلم/۴۴) «تکذیب کننده قرآن را به من واگذار به زودى آنها را از راهى که نمى دانند، گرفتار مى کنیم».