علّام الغیوب (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
اسم هشتادم : '''علاّم الغيوب'''
+
اسم هشتادم: '''علاّم الغیوب؛'''
  
اين اسم در [[قرآن]] چهار با آمده و در همه موارد وصف خدا قرار گرفته است:
+
این اسم در [[قرآن]] چهار با آمده و در همه موارد وصف [[الله|خدا]] قرار گرفته است:
  
1. {{متن قرآن|«...تَعْلَمُ ما فِى نَفْسى وَ لا أَعْلَمُ ما فِى نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاّم الغُيُوب»}}(مائده/116)
+
۱. {{متن قرآن|«...تَعْلَمُ ما فِى نَفْسى وَ لا أَعْلَمُ ما فِى نَفْسِک إِنَّک أَنْتَ عَلاّم الغُیوب»}}.([[سوره مائده|مائده]]/۱۱۶)
  
«آنچه در ضمير من است تو مى دانى و آنچه در ذات تو است نمى دانم، تو همه اسرار نهان را مى دانى».
+
«آنچه در ضمیر من است تو مى دانى و آنچه در ذات تو است نمى دانم، تو همه اسرار نهان را مى دانى».
  
2. {{متن قرآن|«أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ سَرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ انَّ اللّهَ عَلاّمُ الغُيُوب»}}.(توبه/78)
+
۲. {{متن قرآن|«أَلَمْ یعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یعْلَمُ سَرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ انَّ اللّهَ عَلاّمُ الغُیوب»}}.([[سوره توبه|توبه]]/۷۸)
  
«آيا نمى دانند كه خدا اسرار و سخنان در گوش آنان را مى داند، خداوند از همه امور پنهان آگاه است».
+
«آیا نمى دانند که خدا اسرار و سخنان در گوش آنان را مى داند، خداوند از همه امور پنهان آگاه است».
  
3. {{متن قرآن|«...قالُوا لاعِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلاّمُ الغُيُوب»}}.(مائده/109)
+
۳. {{متن قرآن|«...قالُوا لاعِلْمَ لَنا إِنَّک أَنْتَ عَلاّمُ الغُیوب»}}.(مائده/۱۰۹)
  
«رسولان گفتند ما را دانشى نيست تو آگاه از همه امور پنهان هستى».
+
«رسولان گفتند ما را دانشى نیست تو آگاه از همه امور پنهان هستى».
  
4. {{متن قرآن|«...إِنَّ رَبِّى يَقْذِفُ بِالحَقِّ عَلاّمُ الغُيُوب»}}.(سبأ/48)
+
۴. {{متن قرآن|«...إِنَّ رَبِّى یقْذِفُ بِالحَقِّ عَلاّمُ الغُیوب»}}.([[سوره سبا|سبأ]]/۴۸)
  
«پروردگارم حق را به دلها القا مى كند او است آگاه از همه غيب ها».
+
«پروردگارم حق را به دلها القا مى کند او است آگاه از همه غیب ها».
  
آيات ياد شده در صدد حصر آگاهى از غيب به خدا است، و نكته آن قبلاً بيان شد. <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=12#id291_p291  منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۲۹۱،  پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
+
[[آیه|آیات]] یاد شده در صدد حصر آگاهى از غیب به خدا است، و نکته آن قبلاً بیان شد.
  
== منبع ==
+
==منبع==
 
+
[http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=167 منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۲۹۱، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی]
<references/>
 
  
 
{{اسماء الله}}
 
{{اسماء الله}}

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۳

اسم هشتادم: علاّم الغیوب؛

این اسم در قرآن چهار با آمده و در همه موارد وصف خدا قرار گرفته است:

۱. «...تَعْلَمُ ما فِى نَفْسى وَ لا أَعْلَمُ ما فِى نَفْسِک إِنَّک أَنْتَ عَلاّم الغُیوب».(مائده/۱۱۶)

«آنچه در ضمیر من است تو مى دانى و آنچه در ذات تو است نمى دانم، تو همه اسرار نهان را مى دانى».

۲. «أَلَمْ یعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یعْلَمُ سَرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ انَّ اللّهَ عَلاّمُ الغُیوب».(توبه/۷۸)

«آیا نمى دانند که خدا اسرار و سخنان در گوش آنان را مى داند، خداوند از همه امور پنهان آگاه است».

۳. «...قالُوا لاعِلْمَ لَنا إِنَّک أَنْتَ عَلاّمُ الغُیوب».(مائده/۱۰۹)

«رسولان گفتند ما را دانشى نیست تو آگاه از همه امور پنهان هستى».

۴. «...إِنَّ رَبِّى یقْذِفُ بِالحَقِّ عَلاّمُ الغُیوب».(سبأ/۴۸)

«پروردگارم حق را به دلها القا مى کند او است آگاه از همه غیب ها».

آیات یاد شده در صدد حصر آگاهى از غیب به خدا است، و نکته آن قبلاً بیان شد.

منبع

منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۲۹۱، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.