واسع (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه جدید-نیازمند ویرایش)
 
سطر ۴: سطر ۴:
 
لفظ واسع در [[قرآن]] نه بار آمده و در هشت مورد وصف خدا قرار گرفته است. چنان که مى فرماید:
 
لفظ واسع در [[قرآن]] نه بار آمده و در هشت مورد وصف خدا قرار گرفته است. چنان که مى فرماید:
  
1. (وَ لِلّهِ المَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ واسِعٌ عَلیمٌ).(بقره/115)
+
1. {{متن قرآن|«وَ لِلّهِ المَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ واسِعٌ عَلیمٌ»}}.(بقره/115)
  
 
«مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همان جا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».
 
«مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همان جا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».
  
2. (...إِنَّ رَبَّکَ واسِعُ المَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الأَرْضِ...).(نجم/32)
+
2. {{متن قرآن|«...إِنَّ رَبَّکَ واسِعُ المَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الأَرْضِ...»}}.(نجم/32)
  
 
«آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاه تر است».
 
«آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاه تر است».
  
«واسع» از «وسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعه» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى در آیه دوم مقصود گسترش مغفرت الهى است، چنان که در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است چنان که مى فرماید:(...وَسِعَ کُلّ شَىء عِلماً).(طه/98): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»، (...قَدْأَحاطَ بِکُلِّ شَىء عِلماً).(طلاق/12):«از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد».(...رَحْمَتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىء...).(اعراف/156):«رحمت من همه چیز را فرا گرفته است».. <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=15#id384_p384  منشور جاوید-جلد دوم، جعفر سبحانی، صفحه۳۸۴ و ۳۸۵،  پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
+
«واسع» از «وسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعه» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى در آیه دوم مقصود گسترش مغفرت الهى است، چنان که در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است چنان که مى فرماید:{{متن قرآن|«...وَسِعَ کُلّ شَىء عِلماً»}}.(طه/98): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»، {{متن قرآن|«...قَدْأَحاطَ بِکُلِّ شَىء عِلماً»}}.(طلاق/12):«از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد».(...رَحْمَتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىء...).(اعراف/156):«رحمت من همه چیز را فرا گرفته است».. <ref> [http://shia.ir/fa/persian/book?bookID=167&page=15#id384_p384  منشور جاوید-جلد دوم، جعفر سبحانی، صفحه۳۸۴ و ۳۸۵،  پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی] </ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۵۶

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اسم صدو سى ام: الواسع

لفظ واسع در قرآن نه بار آمده و در هشت مورد وصف خدا قرار گرفته است. چنان که مى فرماید:

1. «وَ لِلّهِ المَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ واسِعٌ عَلیمٌ».(بقره/115)

«مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همان جا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».

2. «...إِنَّ رَبَّکَ واسِعُ المَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الأَرْضِ...».(نجم/32)

«آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاه تر است».

«واسع» از «وسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعه» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى در آیه دوم مقصود گسترش مغفرت الهى است، چنان که در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است چنان که مى فرماید:«...وَسِعَ کُلّ شَىء عِلماً».(طه/98): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»، «...قَدْأَحاطَ بِکُلِّ شَىء عِلماً».(طلاق/12):«از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد».(...رَحْمَتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىء...).(اعراف/156):«رحمت من همه چیز را فرا گرفته است».. [۱]

پانویس

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.