سوره اسراء/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره اسراء (17) |
| آیات سوره اسراء |
| فهرست قرآن |
| پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
منزه است آن خدایی که بنده خود را شبی، از مسجدالحرام به مسجدالاقصی که گرداگردش را برکت داده ایم سیر داد، تا بعضی از آیات خود را به او بنماییم ، هر آینه او شنوا و بیناست
2
و آن کتا ب را به موسی دادیم و آن را راهنمای بنی اسرائیل گردانیدیم که:، جز من کارسازی برمگزینید
3
ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا
ای فرزندان مردمی که با نوح در کشتیشان نشاندیم ، بدانید که او بنده ای سپاسگزار بود
4
و بنی اسرائیل را خبر دادیم که : دوبار در زمین فساد خواهید کرد و نیز سرکشی خواهید کرد، سرکشی کردنی بزرگ
5
چون از آن دوبار وعده نخستین در رسید، گروهی از بندگان خویش را که، جنگاورانی زورمند بودند، بر سر شما فرستادیم آنان حتی در درون خانه ها هم کشتار کردند و این وعده به انجام رسید
6
بار دیگر شما را بر آنها غلبه دادیم و به مال و فرزند مدد کردیم و بر شمارتان افزودیم
7
اگر نیکی کنید به خود می کنید، و اگر بدی کنید به خود می کنید و چون وعده دوم فرا رسید، کسانی بر سرتان فرستادیم تا شما را غمگین سازند و چون بار اول که به مسجد در آمده بودند به مسجد در آیند و به هر چه دست یابند نابود سازند
8
شاید پروردگارتان بر شما رحمت آورد و اگر بازگردید، باز می گردیم، وجهنم را زندان کافران ساخته ایم
9
این قرآن به درست ترین آیینها راه می نماید و مؤمنانی را که کارهای شایسته به جای می آورند بشارت می دهد که از مزدی کرامند برخوردار خواهند شد
10
وأَنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
و برای کسانی که به آخرت ایمان ندارند عذابی دردآور مهیا کرده ایم
11
وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً
و آدمی به دعا شری را می طلبد چنان که گویی به دعا خیری را می جوید وآدمی تا بوده شتابزده بوده است
12
شب و روز را دو آیت از آیات خدا قرار دادیم آیت شب را تاریک گردانیدیم، و آیت روز را روشن تا به طلب رزقی که پروردگارتان مقرر داشته است برخیزید و شمار سالها و حساب را بدانید، و ما هر چیزی را به تفصیل بیان کرده ایم
13
کردار نیک و بد هر انسانی را چون طوقی به گردنش آویخته ایم و در روزقیامت برای او نامه ای گشاده بیرون آوریم تا در آن بنگرد
14
اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا
بخوان نامه ات را امروز تو خود برای حساب کشیدن از خود بسنده ای
15
، هر که هدایت شود به سود خود هدایت شده و هر که گمراه گردد به زیان خودگمراه شده است و هیچ کس بار دیگری را بر ندارد و ما هیچ قومی را عذاب نمی کنیم تا آنگاه که برایشان پیامبری بفرستیم
16
چون بخواهیم قریه ای را هلاک کنیم ، خداوندان نعمتش را فرماییم تا در آنجا تبهکاری کنند، آنگاه عذاب بر آنها واجب گردد و آن را در هم فرو کوبیم
17
بعد از نوح چه بسیار مردمی را هلاک کرده ایم و پروردگار تو آگاهی یافتن و دیدن گناهان بندگانش را کافی است
18
هر کس که خواهان این جهان باشد هر چه بخواهد زودش ارزانی داریم ، آنگاه، جهنم را جایگاه او سازیم تا نکوهیده و مردود بدان در افتد
19
و هر که خواهان آخرت باشد و در طلب آن سعی کند و مؤمن باشد، جزای سعیش داده خواهد شد
20
كُلاًّ نُّمِدُّ هَـؤُلاء وَهَـؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاء رَبِّكَ مَحْظُورًا
همه را، چه آن گروه را و چه این گروه را، از عطای پروردگارت پی در پی خواهیم داد، زیرا عطای پروردگارت را از کسی باز ندارند
21
بنگر که چگونه بعضیشان را بر بعضی دیگر برتری نهاده ایم و در آخرت، درجات و برتریها، برتر و بالاتر است
22
لاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَـهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولاً
با خدای یکتا، خدای دیگری به خدایی مگیر، که نکوهیده و خوار خواهی ماند
23
پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید هر گاه تا تو زنده هستی هر دو یا یکی از آن دو سالخورده شوند، آنان را میازار و به درشتی خطاب مکن و با آنان به اکرام سخن بگوی
24
در برابرشان از روی مهربانی سر تواضع فرود آور و بگو: ای پروردگار من،،همچنان که مرا در خردی پرورش دادند، بر آنها رحمت آور
25
پروردگارتان از هر کس دیگر به آنچه در دلهایتان می گذرد داناتر است ،و اگر از صالحان باشید او توبه کنندگان را می آمرزد
26
وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا
حق خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را ادا کن و هیچ اسرافکاری مکن
27
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا
اسرافکاران با شیاطین برادرند و شیطان نسبت به پروردگارش ناسپاس بود
28
و اگر به انتظار گشایشی که از جانب پروردگارت امید می داری از آنها، اعراض می کنی ، پس با آنها به نرمی سخن بگوی
29
نه دست خویش از روی خست به گردن ببند و نه به سخاوت یکباره بگشای که در هر دو حال ملامت زده و حسرت خورده بنشینی
30
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاء وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا
پروردگار تو در رزق هر کس که بخواهد گشایش می دهد، یا تنگ می گیرد ،زیرا او به بندگانش آگاه و بیناست
31
فرزندان خود را از بیم درویشی مکشید ما، هم شما را روزی می دهیم و، هم ایشان را کشتنشان خطای بزرگی است
32
وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاء سَبِيلاً
و به زنا نزدیک مشوید زنا، کاری زشت و شیوه ای ناپسند است
33
کسی را که خدا کشتنش را حرام کرده است مکشید مگر به حق و هر کس که به ستم کشته شود، به طلب کننده خون او قدرتی داده ایم ولی در انتقام از حد نگذرد، که او پیروزمند است
34
جز به وجهی نیکوتر، به مال یتیم نزدیک مشوید تا آنگاه که به حد، بلوغش برسد و به عهد خویش وفا کنید که بازخواست خواهید شد
35
چون چیزی را پیمانه کنید، پیمانه را کامل گردانید و با ترازویی درست وزن کنید که این بهتر و سرانجامش نیکوتر است
36
از پی آنچه ندانی که چیست مرو، زیرا گوش و چشم و دل ، همه را، بدان بازخواست کنند
37
وَلاَ تَمْشِ فِي الأَرْضِ مَرَحًا إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً
به خود پسندی بر زمین راه مرو، که زمین را نخواهی شکافت و به بلندی کوهها نخواهی رسید
38
كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا
همه این کارها ناپسند است و پروردگار تو آنها را ناخوش دارد
39
این حکمتی است که پروردگار تو به تو وحی کرده است با خدای یکتا، خدای دیگری مپندار، که ملامت شده و مطرود به جهنمت اندازند
40
آیا پروردگارتان برای شما پسران برگزید و خود فرشتگان را به دختری اختیار کرد ? حقا که سخنی است بزرگ که بر زبان می آورید
41
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَـذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُواْ وَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ نُفُورًا
ما سخنان گونه گون در این قرآن آوردیم ، باشد که پند گیرند، ولی جز به رمیدنشان نیفزاید
42
قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذًا لاَّبْتَغَوْاْ إِلَى ذِي الْعَرْشِ سَبِيلاً
بگو: همچنان که می گویند، اگر با او خدایان دیگری هم بودند پس به، سوی صاحب عرش راهی جسته بودند
43
سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا
او منزه است ، و از آنچه در باره اش می گویند برتر و بالاتر است
44
هفت آسمان و زمین و هر چه در آنهاست تسبیحش می کنند و هیچ موجودی نیست جز آنکه او را به پاکی می ستاید، ولی شما ذکر تسبیحشان را نمی فهمید او بردبار و آمرزنده است
45
چون تو قرآن بخوانی ، میان تو و آنان که به قیامت ایمان نمی آورند پرده ای ستبر قرار می دهیم
46
و بر دلهاشان پرده افکنیم تا آن را در نیابند، و گوشهاشان سنگین کنیم، و چون پروردگارت را در قرآن به یکتایی یاد کنی ، باز می گردند و می رمند
47
ما بهتر می دانیم که چون به تو گوش می دهند، چرا گوش می دهند، یا وقتی که با هم نجوا می کنند، چه می گویند کافران می گویند: شما در پی مرد جادو شده ای به راه افتاده اید
48
انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُواْ لَكَ الأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلاَ يَسْتَطِيعْونَ سَبِيلاً
بنگر که چگونه برای تو مثلها زده اند گمراه شده اند و راه به جایی نمی برند
49
وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا
گفتند: آیا اگر از ما استخوانی بماند و خاکی ، باز هم با آفرینشی نو ازقبر بر می خیزیم ?
50
قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا
بگو: سنگ باشید یا آهن ،
51
یا مخلوقی که در خاطرتان بزرگ می نماید، خواهند گفت : چه کسی ما را باز می گرداند ? بگو: آن کس که بار نخست شما را آفرید آنگاه در برابرتو سر می جنبانند و می گویند: چه وقت ? بگو: ممکن است که در همین نزدیکی ،
52
يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِيلاً
روزی که شما را فرا می خواند و شما ستایش گویان پاسخ می دهید و می پندارید که اندکی آرمیده اید
53
و به بندگان من بگو که با یکدیگر به بهترین وجه سخن بگویند، که شیطان، در میان آنها به فتنه گری است ، زیرا شیطان آدمی را دشمنی آشکار است
54
پروردگارتان به شما آگاه تر است اگر بخواهد بر شما رحمت می آورد و اگر بخواهد عذابتان می کند، و ما تو را به کارگزاریشان نفرستاده ایم
55
و پروردگار تو به آنچه در آسمانها و زمین است آگاه تر است بعضی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری نهادیم و به داود زبور را دادیم
56
بگو: آنهایی را که جز او خدا می پندارید، بخوانید نمی توانند بلا، رااز شما دور سازند یا آن را نصیب دیگران کنند
57
آنهایی که کافران به خدایی می خوانند، در صدد آنند که خود به درگاه پروردگارشان وسیله ای بیابند و مقرب ترین شوند، و به رحمت او امید می بندند و از عذاب او می ترسند، زیرا عذاب پروردگارت ترسناک است
58
هیچ قریه ای نباشد مگر اینکه پیش از فرا رسیدن روز قیامت هلاکش می کنیم یا به عذابی سخت گرفتارش می سازیم و این در آن کتاب نوشته شده است
59
ما را از نزول معجزات باز نداشت ، مگر اینکه پیشینیان تکذیبش می کردند، به قوم ثمود به عنوان معجزه ای روشنگر ماده شتر را دادیم بر آن ستم کردند و ما این معجزات را جز برای ترسانیدن نمی فرستیم
60
و آنگاه که تو را گفتیم : پروردگارت بر همه مردم احاطه دارد و آنچه در خواب به تو نشان دادیم و داستان درخت ملعون که در قرآن آمده است چیزی جز آزمایش مردم نبود ما مردم را می ترسانیم ولی تنها به کفر و سرکشیشان افزوده می شود
61
و به فرشتگان گفتیم : آدم را سجده کنید همگان جز ابلیس سجده کردند گفت،: آیا برای کسی که از گل آفریده ای سجده کنم ?
62
و گفت : با من بگوی چرا این را بر من برتری نهاده ای ? اگر مرا تا روزقیامت مهلت دهی ، بر فرزندان او، جز اندکی ، تسلطیابم
63
قَالَ اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمْ جَزَاء مَّوْفُورًا
گفت : برو، جزای تو و هر کس که پیرو تو گردد جهنم است ، که کیفری تمام است
64
با فریاد خویش هر که را توانی از جای برانگیز و به یاری سواران و، پیادگانت بر آنان بتاز و در مال و فرزند با آنان شرکت جوی و به آنها وعده بده و حال آنکه شیطان جز به فریبی وعده شان ندهد
65
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلاً
تو را بر بندگان من هیچ تسلطی نباشد و پروردگار تو برای نگهبانیشان کافی است
66
پروردگار شماست که کشتی را در دریا می راند تا از فضل او روزی خود به چنگ آرید، زیرا با شما مهربان است
67
چون در دریا شما را گزند رسد، همه آنهایی که می پرستید از نظرتان محو، شوند، مگر او و چون شما را به ساحل نجات برساند از او رویگردان شوید ،زیرا آدمی ناسپاس است
68
آیا ایمنی دارید از اینکه ناگهان ساحل دریا را بر شما زیر و زبر کند، یا تند بادی سنگ باران بر شما بینگیزد و برای خود هیچ نگهبانی نیابید ?
69
یا ایمنی دارید از اینکه بار دیگر شما را به دریا بازگرداند و طوفانی، سهمناک و کشتی شکن بفرستد و به خاطر کفرانی که ورزیده اید غرقتان سازد و کسی که ما را از کارمان بازخواست کند نیابید ?
70
ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و بر دریا و خشکی سوار کردیم و از چیزهای خوش و پاکیزه روزی دادیم و بر بسیاری از مخلوقات خویش برتریشان نهادیم
71
روزی که هر گروه از مردم را به پیشوایانشان بخوانیم ، نامه هر که به دست راستش داده شود، چون بخواند بیند که به اندازه رشته باریکی که درون هسته خرماست ، به او ستم نشده است
72
وَمَن كَانَ فِي هَـذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلاً
و هر که در این دنیا نابینا باشد، در آخرت نیز نابینا و گمراه تر است،
73
نزدیک بود تو را از آنچه بر تو وحی کرده بودیم منحرف سازند تا چیز دیگری جز آن را به دروغ به ما نسبت کنی ، آنگاه با تو دوستی کنند
74
وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلاً
و اگر نه آن بود که پایداریت داده بودیم ، نزدیک بود که اندکی به آنان میل کنی
75
إِذاً لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا
آنگاه تو را دوچندان در دنیا و دو چندان در آخرت عذاب می کردیم و برای خود یاوری بر ضد ما نمی یافتی
76
و نزدیک بود که تو را از این سرزمین برکنند تا از آنجا آواره ات سازند، و خود پس از تو جز اندک زمانی نمی ماندند
77
سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلاً
سنت خدا در باره پیامبرانی که پیش از تو فرستاده ایم چنین است و سنت ما را تغییر پذیر نیابی
78
از هنگام زوال خورشید تا آنگاه که تاریکی شب فرا می رسد نماز را بر پای دار، و نیز نماز صبحگاه را و نماز صبحگاه را همگان حاضر شوند
79
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا
پاره ای از شب را به نماز خواندن زنده بدار این نافله خاص تو است باشد، که پروردگارت ، تو را به مقامی پسندیده برساند
80
بگو: ای پروردگار من ، مرا به راستی و نیکویی داخل کن و به راستی و نیکویی بیرون بر، و مرا از جانب خود پیروزی و یاری عطا کن
81
وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا
بگو: حق آمد و باطل نابود شد حقا که باطل نابود شدنی بود
82
و با این قرآن چیزی را که برای مؤمنان شفا و رحمت است ، نازل می کنیم، ولی کافران را جز زیان نیفزاید
83
چون به انسان نعمت دادیم اعراض کرد و خویشتن به یک سو کشید، و چون، گزندی به او رسید نومید گردید
84
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سَبِيلاً
بگو: هر کس به طریقه خویش عمل می کند و پروردگار تو بهتر می داند که کدام یک به هدایت نزدیک تر است
85
تو را از روح می پرسند بگو: روح جزئی از فرمان پروردگار من است و شما را جز اندک دانشی نداده اند
86
اگر بخواهیم همه آنچه را که بر تو وحی کرده ایم ، باز می ستانیم و تو برای خود بر ضد ما مددکاری نمی یابی
87
إِلاَّ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا
مگر پروردگارت رحمت آورد که انعام او در باره تو بسیار است
88
بگو:، اگر جن و انس گرد آیند تا همانند این قرآن را بیاورند نمی توانندهمانند آن را بیاورند، هر چند که یکدیگر را یاری دهند
89
ما در این قرآن برای مردم هر مثلی را گوناگون بیان کردیم ، ولی بیشتر مردم جز ناسپاسی هیچ کاری نکردند
90
وَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا
گفتند: به تو ایمان نمی آوریم تا برای ما از زمین چشمه ای روان سازی ،،
91
أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنْهَارَ خِلالَهَا تَفْجِيرًا
یا تو را بستانی باشد از درختان خرما و انگور که در خلالش نهرها جاری گردانی ،
92
یا چنان که گفته ای آسمان را پاره پاره بر سر ما افکنی یا خدا و فرشتگان را پیش ما حاضر آوری
93
یا تو را خانه ای از طلا باشد، یا به آسمان بالا روی و ما به آسمان، رفتنت را باور نکنیم تا برای ما کتابی که از آن بخوانیم بیاوری بگو: پروردگار من منزه است آیا جز این است که من انسانی هستم که به رسالت آمده ام ?
94
هیچ چیز مردم را از ایمان آوردن آنگاه که هدایتشان می کردند، باز نداشت مگر اینکه می گفتند: آیا خدا انسانی را به رسالت می فرستد ?
95
بگو: اگر در روی زمین فرشتگان به آرامی راه می رفتند، برایشان به پیامبری فرشته ای از آسمان نازل می کردیم
96
قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا
بگو خدا میان من و شما شهادت را کافی است ، زیرا او به بندگانش آگاه و بیناست
97
و هر که را خدا هدایت کند، هدایت شده است و آنهایی که گمراهشان سازد، جز او هیچ یاوری نیابند و در روز قیامت در حالی که چهره هایشان رو به زمین است ، کور و لال و کر محشورشان می کنیم و جهنم جایگاه آنهاست که هرچه شعله آن فرو نشیند بیشترش می افروزیم
98
این کیفر آنهاست ، زیرا به آیات ما ایمان نیاوردند و گفتند: آیا چون ما استخوان شدیم و خاکی ، ما را به صورت تازه ای زنده می کنند ?
99
آیا نمی دانند که خدایی که آسمانها و زمین را آفریده است قادر است، که همانند آنها را بیافریند و برایشان مدت عمری نهاده که در آن تردیدی نیست ? اما ظالمان جز انکار نکنند
100
بگو: اگر شما مالک همه خزاین پروردگار من می بودید، از بیم درویشی امساک پیشه می کردید، زیرا آدمی بخیل است
101
از بنی اسرائیل بپرس ، که چون موسی نزد آنان آمد، به او نه نشانه، آشکار داده بودیم و فرعون به او گفت : ای موسی ، پندارم که تو را جادو کرده باشند
102
گفت : به حقیقت می دانی این نشانه های آشکار را جز پروردگار آسمانها وزمین نفرستاده است و من ای فرعون ، تو را به یقین هلاک شده می بینم
103
فَأَرَادَ أَن يَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِيعًا
فرعون قصد آن داشت که ایشان را از آن سرزمین برکند، ولی ما او و همه همراهانش را غرقه ساختیم
104
و پس از او به بنی اسرائیل گفتیم : در آن سرزمین ساکن شوید و چون وعده آخرت رسد همه شما را با هم محشور می کنیم
105
وَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا
این قرآن را به حق نازل کرده ایم و به حق نازل شده است و تو را، نفرستاده ایم مگر آنکه بشارت دهی و بیم دهی
106
وَقُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً
و قرآن را به تفاریق نازل کردیم تا تو آن را با تانی بر مردم بخوانی و نازلش کردیم ، نازل کردنی به کمال
107
بگو: خواه بدان ایمان بیاورید یا ایمان نیاورید، آنان که از این پیش دانش آموخته اند، چون قرآن برایشان تلاوت شود سجده کنان بر روی در می افتند
108
وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً
و می گویند: منزه است پروردگار ما وعده پروردگار ما انجام یافتنی است
109
وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا
و به رو در می افتند و می گریند و بر خشوعشان افزوده می شود
110
بگو،: چه الله را بخوانید چه رحمان را بخوانید، هر کدام را که بخوانید، نامهای نیکو از آن اوست صدایت را به نماز بلند مکن و نیز صدایت رابدان آهسته مکن و میان این دو راهی برگزین
111
بگو: سپاس خدایی را که فرزندی ندارد و او را شریکی در ملک نیست و به مذلت نیفتد که به یاری محتاج شود پس او را تکبیر گوی ، تکبیری شایسته
