آیه 70 سوره اسراء

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

۞ وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا

مشاهده آیه در سوره


<<69 آیه 70 سوره اسراء 71>>
سوره : سوره اسراء (17)
جزء : 15
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و محققا ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم و آنها را (بر مرکب) در برّ و بحر سوار کردیم و از هر غذای لذیذ و پاکیزه آنها را روزی دادیم و آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود برتری و فضیلت کامل بخشیدیم.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Certainly We have honoured the Children of Adam, and carried them over land and sea, and provided them with all the good things, and preferred them with a complete preference over many of those We have created.

معانی کلمات آیه

كرمنا: كرم (بر وزن شرف): كرامت: شرافت. نفاست، عزت، سخاوت. «كرّمنا» شرافتمند كرده ‏ايم و به او چيزهايى داده ‏ايم كه مخصوص به خود او است. ناگفته نماند: تكريم مخصوص كردن به عنايت و تفضيل برترى دادن نسبت به ديگران است. على هذا تكريم اضافى نيست و مخصوص به خود انسان است ولى تفضيل اضافى است و نسبت به ديگران مى ‏باشد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‌ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلًا «70»

وهمانا فرزندان آدم را گرامى داشتيم و آنان را در خشكى و دريا (بر مركب‌ها) حمل كرديم و از چيزهاى پاكيزه روزى‌شان داديم و آنان را بر بسيارى از آفريده‌هاى خود برترى كامل داديم.

نکته ها

كرامت، گاهى كرامت معنوى واكتسابى ونزد خداست، مثل كرامتى كه خاصّ اهل تقواست. «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» «1» وگاهى كرامت در آفرينش است، نظير «أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ» «2» كه در خلقت انسان آمده است. مراد از «كَرَّمْنا» در اين آيه، احتمالًا وجه دوّم باشد.


«1». حجرات، 13.

«2». تين، 4.

جلد 5 - صفحه 94

كرامت‌ انسان هم در خلقت و هوش و عقل و استعداد است، و هم در دارا بودن قانون آسمانى و رهبرى معصوم، و مسجود فرشتگان واقع شدن.

انسان برتر از فرشته است، زيرا:

الف: انسان، مسجود فرشتگان است.

ب: فرشته، عقل محض است وشهوت ندارد و از اين رو كمالش به ارزش كمال انسان نيست. هر كه عقلش را بر شهوتش غلبه دهد، برتر از فرشته است.

ج: در شب معراج، جبرئيل به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت: تو امام باش تا به تو اقتدا كنم، زيرا خداوند شما را بر ما برترى داده است. «1»

با آنكه خداوند بشر را بر همه‌ى موجودات، حتّى فرشتگان برترى داد، «فَضَّلْناهُمْ عَلى‌ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا» ولى سوء انتخاب و عمل ناپسند انسان او را به پست‌ترين درجه‌ «أَسْفَلَ سافِلِينَ» «2» و به مرتبه‌ى حيوانات و پست‌تر از آن پايين مى‌آورد. «كَمَثَلِ الْحِمارِ» «3»، «كَمَثَلِ الْكَلْبِ» «4»، «كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» «5»*، كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ ... «6»

در آيه، براى انسان هم كرامت مطرح است، هم فضيلت. «كَرَّمْنا فضلنا» شايد تفاوت اين دو، عبارت باشد از:

الف: كرامت، امتيازى است كه در ديگران نيست، امّا فضيلت، امتيازى است كه در ديگران نيز هست.

ب: كرامت اشاره به نعمت‌هاى خدادادى در وجود انسان است، بدون تلاش. ولى فضيلت اشاره به نعمت‌هايى است كه با تلاش خود انسان همراه با توفيق الهى بدست آمده است.

ج: كرامت مربوط به نعمت‌هاى مادّى است، ولى فضيلت مربوط به نعمت‌هاى معنوى است.

سفر يكى از لوازم زندگى بشر، براى رفع نيازها و كسب تجربه‌هاست، كه خداوند اسباب آن را در خشكى و دريا، در اختيار بشر قرار داده و آن را به عنوان يكى از نعمت‌هاى خود برشمرده است.


«1». تفسير نورالثقلين.

«2». تين، 5.

«3». جمعه، 5.

«4». اعراف، 176.

«5». اعراف، 179.

«6». بقره، 74.

جلد 5 - صفحه 95

به گفته‌ى بعضى مفسّران، «حمل در خشكى و دريا» اشاره به تسخير تمام قواى زمينى و دريايى به دست بشر است، نه فقط سوار شدن بر كشتى و الاغ و مانند آن!

«طيبات»، اقسامى دارد: حيات طيّبه، ذرّيه‌ى طيّبه و رزق طيّب. و امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد:

رزقِ طيّب همان علم مفيد است. «1»

پیام ها

1- توجّه انسان به مقام و كرامت خود، سبب شكر و دورى از كفران است. بِما كَفَرْتُمْ‌ ... وَ لَقَدْ كَرَّمْنا

2- نه تنها حضرت آدم، بلكه نسل انسان مورد كرامت و برترى و گراميداشت است. «كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ»

3- تفاوت انسان با جانداران ديگر و برترى او، بسيار زياد است. لَقَدْ كَرَّمْنا ... فَضَّلْناهُمْ‌ ... تَفْضِيلًا

4- زمينه‌هاى رشد وكمال انسان از سوى خداست. «كَرَّمْنا، حملنا، رزقنا، فضلنا، خَلَقْنا»


«1». تفسير كنزالدقائق.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع