آیه 57 سوره اسراء

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا

مشاهده آیه در سوره


<<56 آیه 57 سوره اسراء 58>>
سوره : سوره اسراء (17)
جزء : 15
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آنهایی که (کافران به خدایی) می‌خوانند آنان خود به درگاه خدا وسیله تقرب می‌جویند، تا که مقرب‌تر باشد؟ و امیدوار به رحمت و ترسان از عذاب اویند، که البته از عذاب پروردگارت باید سخت هراسان بود.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They [themselves] are the ones who supplicate, seeking a recourse to their Lord, whoever is nearer [to Him], expecting His mercy and fearing His punishment.’ Indeed your Lord’s punishment is a thing to beware of.

معانی کلمات آیه

وسيلة: وسيله به معنى تقرّب و نزديكى است «وسل اليه: تقرّب» آن هم مصدر آمده است و هم اسم يعنى آنچه سبب تقرب است.

محذور: حذر: پرهيز يا احتراز از شى‏ء مخوف «محذور»: احتراز شده.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أُولئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلى‌ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ يَخافُونَ عَذابَهُ إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ كانَ مَحْذُوراً «57»

آنان را كه (مشركان به جاى خدا) مى‌خوانند (مانند عيسى و فرشتگان) خودشان وسيله‌اى براى تقرّب به پروردگارشان مى‌جويند، وسيله‌اى هر چه نزديك‌تر، و به رحمت او اميدوارند و از عذابش بيمناك. همانا عذاب پروردگارت در خور پرهيز و وحشت است.

نکته ها

آيه را چنين نيز ترجمه كرده‌اند: پيامبرانى كه مردم رابه حقّ دعوت مى‌كنند، خودشان نيز (در حركت معنوى) به سوى پروردگارشان، به سراغ وسيله مى‌روند، آن هم وسيله‌اى كه بيشتر و سريعتر آنان را به خدا نزديك كند. يا هر پيامبرى مقرّب‌تر است، بيشتر سراغ خداوند مى‌رود.

در روايات بسيارى ذيل اين آيه آمده است كه دو كفّه‌ى بيم و اميد در انسان بايد يكسان باشد، وگرنه يا مأيوس مى‌شود، يا مغرور.

جلد 5 - صفحه 79

پیام ها

1- بيم و اميد، نشان وابستگى و ضعف است، پس كسى كه خود در پى وسيله مى‌رود، چگونه او را وسيله قرار مى‌دهيد؟ «يَبْتَغُونَ إِلى‌ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ»

2- براى قرب به خدا، راهها و وسائلى وجود دارد. «يَبْتَغُونَ إِلى‌ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ»

3- سراغ وسيله رفتن و شفاعت‌طلبى، نبايد انسان را از عذاب غافل كند.

يَبْتَغُونَ‌ ... يَخافُونَ عَذابَهُ‌

4- در تقرّب به خدا، سبقت ومسابقه ارزش دارد. «أَيُّهُمْ أَقْرَبُ» (هر كه به خدا نزديك‌تر است، تلاشش براى توسّل بيشتر است.)

5- بهترين وسيله آن است كه انسان را به خدا نزديك‌تر كند. «أَيُّهُمْ أَقْرَبُ»

6- رحمت الهى بر غضبش سبقت دارد. (اميد به رحمت، پيش از خوف از عذاب آمده است.) يَرْجُونَ‌ ... يَخافُونَ‌

7- عذاب، از شئون ربوبيّت خداوند است، آن را شوخى نگيريم. عَذابَ رَبِّكَ‌ ... مَحْذُوراً ...

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع